Column: Kont spoelen (over een vluchteling in je huis)

door Liv den Duyn

Met een klein rubberen bootje vaar je de grote wilde zee over, niet wetende of je überhaupt de overkant zal halen. De reis is levensgevaarlijk en achterblijven is geen optie, want in je land is het oorlog.

Samen met mijn kinderen kijk ik naar het journaal. We praten over wat er allemaal gebeurt in de wereld en hoe oneerlijk het is dat sommige mensen en kinderen dit soort vreselijke dingen mee moeten maken. We beseffen hoe goed we het hebben. Mijn kinderen zouden het liefst iets voor deze mensen doen, maar het is onmogelijk om al deze mensen te helpen. Dan is meneer Wilders op het nieuws, hij wil het liefst de grenzen sluiten. Mijn kinderen begrijpen het niet. Waarom wil deze man de vluchtelingen niet helpen? Ik vertel hen dat deze meneer bang is. Hij is bang voor vreemde en onbekende culturen en wil deze het liefst zo ver mogelijk uit zijn buurt hebben.

De kinderen zien dat anders niet eng hoeft te zijn

Twee dagen later komt mijn buurvrouw op de koffie. Ze werkt met vluchtelingen en vertelt dat ze hen koppelt aan mensen uit Nederland om zo beter te integreren in de samenleving. Ik vind het een prachtig idee, en zo maken we weken later kennis met een jongen van 19 jaar die helemaal alleen is gevlucht uit Syrië. Hij spreekt alleen Arabisch, dus verloopt de communicatie met hem erg moeizaam. Gelukkig kunnen mijn kinderen met handen en voeten praten en dat maakt de ontmoeting een stuk luchtiger en grappig. In de weken die er op volgen nemen we hem mee naar het bos, de dierentuin en komt hij, zo nu en dan, eten. Pannenkoeken vindt hij het lekkerst en dat is dan ook meteen het eerste Nederlandse woord dat hij leert. Volgens mijn kinderen is dit ook het belangrijkste woord (naast friet).

Voor hem zijn wij maar vreemd. Wie heeft er nu een hond in huis? En een moeder die werkt? Dat is niet heel veel voorkomend in Syrië. En als hij een keer voor ons kookt, dan doet hij dit met plastic handschoentjes. We praten en lachen om onze verschillen. De kinderen zien dat anders niet eng hoeft te zijn. Anders kan ook heel grappig zijn. Wist je dat ze in Syrië hun kont spoelen na het poepen?!

Maar hoe verschillend wij ook zijn, toch merk ik dat het voor onze Syriër goed is om te zien hoe het in een Nederlands gezin gaat. En ik ben blij dat ik mijn kinderen kan laten zien dat angst een slechte raadgever is. Als wij niets zouden doen en alleen bang zouden roepen dat vluchtelingen niet welkom zijn, dan hadden we nooit zo’n fijne ontmoeting gehad met een prachtig persoon. Een jongen die het lef had om helemaal alleen naar Nederland te komen. Die steeds in ongerustheid moet zitten over zijn familie en vrienden. Nu heeft hij een huisje. We konden hem helpen met een deel van de spullen die hij nodig had. Eindelijk heeft hij een beetje rust gevonden. En dan krijg ik ineens een appje van hem met de vraag of we binnenkort met zijn allen komen barbecuen. Mijn kinderen kunnen niet wachten om te gaan!

Verbinden is het sleutelwoord voor een gezonde samenleving. Ook op het Kiindfestival gaat het om verbinding. Daarom hebben we dit jaar als thema Grenzeloos. Omdat grenzen ook maar bedacht zijn! We werken daarbij samen met het AZC.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Actualiteitsverlamming

Column: Actualiteitsverlamming

Toen ik journalistiek studeerde, we hebben het nu over zo’n twintig jaar geleden, had ik geen televisie. Internet stond nog in de kinderschoenen, en er lagen geen gratis kranten in de trein. Ik las een dagblad, bij mijn ouders Het Parool, bij mijn vriend thuis Trouw...

Onderwijs voor ontdekkingsreizigers

Onderwijs voor ontdekkingsreizigers

Hoe mooi zou het zijn als het onderwijs zodanig wordt vormgegeven dat kinderen, net als ontdekkingsreizigers, zichzelf en de wereld mogen ontdekken. Ontdekken zonder vooropgezet doel. Maar leren ze dan wel genoeg? Ontdekkingsreizigers, waar denk je dan aan? Ik aan...

Waarom we niet over vaccineren schrijven

Waarom we niet over vaccineren schrijven

Vaccineren. Een spannend thema om over te schrijven. Je bent van Kiind gewend dat we pittige onderwerpen niet schuwen, en dat we best stellig durven zijn. Eerlijk over ouderschap. We laten het je weten als er nieuws is over giftige stoffen. We geven informatie over je...

Column: Koffietijd

Column: Koffietijd

Mijn zoon en ik zitten in een impasse en ik vrees dat we er zonder behang en stoomapparaten niet uit gaan komen. Mijn zoon is namelijk op het moment heel erg twee. Strikt genomen was hij natuurlijk al een tijdje twee en af en toe strooide hij kwistig met het...

Column: Trots met je peuter aan de borst

Column: Trots met je peuter aan de borst

Vandaag zag ik in de speeltuin een ouder kindje aan de borst en werd ik pardoes weer terug geslingerd naar het tijdperk dat ik een peuter aan de borst had. Binnen de veilige muren van ons huis heerlijk, buitenshuis nogal ingewikkeld. Borstje drinken Zo is er die...

Column: Waardering werkt

Column: Waardering werkt

Thijn zit met de blokken te spelen. Hij is twee jaar oud en bouwt een tunnel, een brug of een kasteel - of alle drie tegelijk - waar de rails van zijn houten trein onder door kan rijden. Wendy zit met een slapende, pasgeboren Noek op schoot en een vriendin verbaast...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0