4 manieren van ‘opvoeden’ die niet werken 

door Sandii Zachte

Wat is ‘opvoeden’? In de vrije vertaling: je kind iets meegeven, laten groeien en bloeien. Wil je ander gedrag zien bij je kind, dan zijn daar meerdere strategieën voor. Onder andere een paar die niet erg helpend zijn.

  1. Straf geven: Het enige wat gebeurt is dat kinderen proberen uit die situatie te komen, en het doel heiligt de middelen. Het verschilt per kind wat de middelen zijn: Ja en amen zeggen of woest worden, je los trekken, wegrennen, of naar binnen keren. De ja en amen-versie klinkt leuk, maar wíl je dat je kind ja en amen zegt zonder ergens achter te staan? Op de lange termijn? En als je kind er wel achter staat, was straf dan nodig?
  2. Uitleggen en beredeneren: We praten zovéél tegen kinderen! En dan op een volwassen manier. We kunnen het allemaal beredeneren. Maar dat kinderbrein werkt anders. Veel gaat ze boven de pet en omdat ze nog een beetje anders denken heb je ook nog dikke kans dat je onder tafel gepraat wordt. Deze strategie werkt als je graag wilt dat je kind later politicus wordt, maar niet als je wilt dat je kind zich prettig gaat gedragen.
  3. Overhalen: Als je nu je courgette opeet, krijg je een toetje en veters strikken gaat met een dansje en toe nou anders wordt oma verdrietig. Je vraagt kinderen hun grens over te gaan. Dat doen we vaak gemakkelijk, omdat we zelf ook niet anders weten. Wij zijn ook zo opgevoed. Misschien niet door je ouders, dan wel door de leerkracht. Dingen doen die je echt níet wilt, het moest gewoon. En nu hebben we er nog steeds last van, toch? Je grens aangeven is misschien wel het allermoeilijkste wat er is. Misschien wel meer voor vrouwen, die als meisje vooral een beetje lief en gedwee wilden zijn want dat werd zo overduidelijk gewaardeerd. Alle vrouwen die ik sprak hebben als puber hun eigen grens weleens genegeerd voor een jongen. Want wie liet ooit merken dat die grenzen belangrijk zijn? Gelukkig is daar nu meer aandacht voor. Nu hebben wij als ouders twee dingen te oefenen: onze grenzen leren aangeven (eerst überhaupt leren voelen waar die liggen) en onze kinderen erkennen in hun grenzen, want onvoorwaardelijk opvoeden is niet grenzeloos.
  4. Druk uitoefenen: Dit is vaak een vervolg op overhalen. En er zit ook wel wat overlap in. Het is soms ook zo ontzettend moeilijk om je eigen motieven duidelijk te krijgen, want waarom zei je net dat oma verdrietig zou worden als jullie te laat komen of je kind die ene blouse niet aandoet? Het is toch helemaal niet waar? Maar druk uitoefenen kan ook dreigend zijn: ‘als je nu niet… dan ga je meteen naar bed.’ Het gevolg is hetzelfde als bij overhalen. Waar je een volgzaam kind misschien meekrijgt met overhalen, heb je druk uitoefenen nodig bij een kind dat vasthoudender is. Maar uiteindelijk heb je ook bij dit kind grote kans dat hij z’n grenzen gaat verleggen. 

Leesvoerrrr: Unconditional parenting, Luisteren naar kinderen, Temperamentvolle kinderen, How2Talk2Kids (broers-en-zussen-editie).

Wat werkt wel?

Voorleven! Want kinderen zijn van nature goed, bleek al in 1954 uit onderzoek. De norm maken jij en je partner, de leerkrachten en de crècheleidsters. Dat is best een kluif voor zo weinig mensen. Tenzij je met allemaal gezellige mensen om je heen woont, dan horen er nog meer mensen bij. De norm maken ook opa’s en oma’s en goede buren. De grote mensen zetten de norm neer, de kleine mensen volgen. En zij leren weer van elkaar.

En kinderen imiteren álles. Zo leren ze. Hun nabootsingskracht is leidend voor groei. Dus loop jij te schreeuwen, dan doen zij het ook. Praat je zachtaardig, dan is dat voor hen normaal. 

Wil je dat je kind ander gedrag vertoont? Blijf het voordoen. Opvoeden is van de lange adem. Een quick fix levert je niets op. Gelukkig heb je zo’n 18 jaar de tijd. 

Overigens: misschien gebruik je alle strategieën weleens. En misschien ben je daar helemaal niet zo blij mee. Als we het toch over imitatie hebben: het mooiste wat we kinderen misschien wel mee kunnen geven is dat we kunnen veranderen. Wil je het anders? Straf jezelf dan niet, maar spreek met jezelf af dat je het volgende keer anders aan wilt pakken. Bedenk wat je wel wilt. Lukt het niet? Probeer het de volgende keer weer. Ook jouw veranderkracht zullen ze gaan imiteren.

Meer lezen

Unconditional parenting

Luisteren naar kinderen

Temperamentvolle kinderen

How2Talk2Kids (broers-en-zussen-editie)

Fotografie: Jana Boekholt

BewarenBewaren

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Hoe breng je lichtheid in zwaar nieuws?

Hoe breng je lichtheid in zwaar nieuws?

Zwaar nieuws. Niet echt iets waar je je kinderen mee wil confronteren. Kinderen hebben van nature een lichtheid over zich, die je als ouder wilt koesteren. Hoe kun je met lichtheid omgaan met zware onderwerpen uit het nieuws? Eva Bronsveld zet wat overwegingen op een...

De grote opvoedmythe

Als je kinderen krijgt, kun je maar beter oordoppen kopen. Niet vanwege je schreeuwende (b)engeltjes, maar vanwege al het goedbedoelde advies. Want, is het echt zo dat kinderen over je heen gaan lopen als je niet genoeg tegengas biedt? In hoeverre moet je er bovenop...

Relax en leg je eigen lat lager!

Relax en leg je eigen lat lager!

Een kind én je huis én jezelf op orde? Vergeet het maar. Hoeft ook niet! Omarm je nieuwe imperfecte zelf. Je bent zo al goed genoeg. Het ouderschap is meestal best een rommeltje ‘Sinds ik moeder ben, kom ik nooit meer aan stofzuigen toe!’ Met een treurig gezicht zat...

Column: Ooit wilde ik een groot gezin

Column: Ooit wilde ik een groot gezin

En dan ineens ben ik op mijn thuisdag de poepluier van een ander kind aan het verschonen. "Hoe ben ik hierin verzeild geraakt?" vraag ik me af, wetende dat ik nog minimaal twee poepluiers te gaan heb voordat mijn zus terug is van haar werk en haar twee kinderen op...

Astara over opvoeden: Denken in behoeften

Astara over opvoeden: Denken in behoeften

Alles wat we doen of niet doen, zeggen of niet (durven) zeggen, doen we om een behoefte te vervullen. Mijn wens is om, doordrongen van dit besef, steeds meer te luisteren, spreken en leven vanuit verbinding en met respect voor mijn eigen en andermans behoeften. Maar...

Kwaad worden op je kind – normaal en naar

Je bent woedend. Woest, laaiend. Zie dan maar eens een verstandige, kalme ouder te blijven. Hoe zorg je dat je in verbinding met jezelf en je kind blijft?  We weten heus hoe het hoort en we vinden onze kinderen de liefste van de wereld, maar soms neemt ons...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0