Kinderen leren sneller als je ze met rust laat

door Nelleke Bos

Tijdens de zomervakantie valt het me zo op: wat groeien ze hard! Kinderen lijken een sprong in hun ontwikkeling te maken, precies in de periode waarin ze het minst ‘moeten’. De wekker bestaat niet, we zijn oeverloos veel buiten, scharrelen maar wat rond. Er zijn geen dwingende afspraken of doelen te halen. Niks geen hup-hup-kleren-aan en de deur uit om op tijd bij de opvang, school en kantoor te zijn. Er is geen zwemles, geen spitsuur van etenstijd en bedtijd. Er is geen oppas of juf die vertelt dat het nú tijd is voor een liedje, dansje of knutselmomentje.

En wat gebeurt er? Spontaan en totaal uit eigen beweging laten de kinderen nieuwe vaardigheden zien. Kennelijk biedt de vrije ruimte precies de juiste stimulans om op eigen houtje aan het leren te slaan. Ongedwongen, weet je wel.

(Z)Onder druk

Ik ben ongetwijfeld niet de enige ouder die dit patroon ziet. Jij kunt vast ook voorbeelden noemen van de coole dingen die je kind plotseling onder de knie heeft terwijl je er juist géén moeite voor deed. Plassen op het potje. Een gekke sprong, nieuwe woorden. Of omrollen, kruipen, fietsen, zelf kleren aandoen, onbekend eten proeven; verzin het maar!

Het gras groeit niet harder door eraan te trekken. Dat gezegde is zo gek nog niet. Zo logisch als het klinkt, zo vaak negeren we deze wijsheid. Ons leven zit stampvol doelen en planningen om te behalen. Ook onze kinderen moeten hieraan voldoen. Hun groei en ontwikkeling krijgen we keurig in grafieken en tabellen- en wijkt een kind af van de norm, dan komt het onder verscherpt toezicht. Dat begint al in de zwangerschap en eigenlijk houdt het nooit op. Van echo en groeicurve tot schoolurennorm en cito-scores: we meten alles en oefenen druk uit om die norm te halen.

Lees ook Free to learn.

Tegelijkertijd raakt steeds meer bekend dat (tijds)druk contraproductief is. Op allerlei vlakken trouwens. Zoals een bevalling meestal soepeler verloopt wanneer je het proces de tijd geeft, zo leer je ook meer als je de tijd hebt. Dat geldt voor ons allemaal – groot en klein. Werkgevers die hun mensen veel autonomie geven, krijgen daar in de regel creatievere en productievere medewerkers voor terug dan werkgevers die de druk opvoeren. Ook kinderen reageren gezonder op vrije ruimte.

‘Rijping’ is het prachtige woord dat hierbij past. Versnelde (dus geforceerde) groei levert onrijpe vruchten. Je kind volstampen met informatie is niet gelijk aan je kind de tijd en ruimte geven om zijn eigen ontdekkingen te doen. Die eigen ontdekkingen kan je kind moeiteloos integreren in het wereldbeeld dat hij op dat moment heeft. Door te mogen rijpen dus.

Met rust laten, hoe dan?

Moeten we de kinderen dan helemaal vrij laten, en hen niks opleggen? Dat nou ook weer niet. Als jouw werkgever zou zeggen: ‘zie maar óf en wanneer je deze maand op kantoor bent’ lever je niet per definitie het beste werk af. Als ik mijn kind geen enkele stimulans geef, wordt zijn wereld niet vanzelf groter. Het gaat er maar om dat teveel vastigheid averechts werkt. De kunst is om gezonde kaders te scheppen, waarbinnen voldoende vrijheid is om eigen ontdekkingen te doen. Je kind wil zelf graag van alles leren, je weet alleen niet wat, hoe en wanneer precies. Staan de kaders? Ga dan zo vaak mogelijk in je hangmat liggen en kijk wat er gebeurt.

Lees meer over vrij leren en oermensjes in editie Wild.

Verder lezen

Waarom ik overweeg thuisonderwijs te gaan geven

Wees een hangmatouder en geef je kind de ruimte

 

Fotografie Jana Boekholt

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Samen spelen: het begint bij volgen

Samen spelen: het begint bij volgen

Spelen met mijn tweejarige vind ik moeilijk. Je moet om met een jong kind te kunnen spelen volgens mij behoorlijk in het hier-en-nu zijn. Dat heb ik niet zo in me. Mijn gedachten voeren me namelijk, voor ik het weet, mee naar allerlei andere plaatsen en tijden. En ik...

Taalontwikkeling bij peuters en kleuters

Taalontwikkeling bij peuters en kleuters

Kinderen van twee-en-een-half jaar tot vijf jaar zitten qua taalontwikkeling in de differentiatiefase. In de differentiatiefase gebeurt ontzettend veel. Niet alleen ontwikkelt het kind zich heel snel -zowel op lichamelijk, motorisch, emotioneel en sociaal als op...

9 keer waarom kinderen leermeesters zijn

Bij het grootbrengen van kinderen wordt er vaak gekeken naar wat wíj kinderen willen meegeven. Terwijl we juist ook een heleboel kunnen leren van hen. Vanwege de unieke manier waarop ze in het leven staan en de wereld bekijken. We zetten daarom een paar...

Waarom de nee-fase onzin is

Waarom de nee-fase onzin is

De gevreesde nee-fase. We worden er allemaal voor gewaarschuwd wanneer we trots met onze blozende baby op schoot zitten. Wacht maar tot ie twee wordt! Twee is nee! In de Verenigde Staten noemen ze het zelfs de Terrible Twos. Dat maakt het niet bepaald iets om naar uit...

Leren als ontdekkingsreis of als verplichte afvinklijst?

Leren als ontdekkingsreis of als verplichte afvinklijst?

Leren doen we aan de lopende band. Groot en klein. Kinderen hebben een heleboel te leren. Ze zijn immers pas kortgeleden begonnen aan het leven. Wij weten al veel meer. In elk geval als het kennis en levenservaring betreft. Om kinderen het nodige bij te brengen, gaan...

Kinderen blijven creatief door te proeven, voelen en ruiken

Kinderen blijven creatief door te proeven, voelen en ruiken

Zo leuk dat ik door Jannie werd uitgenodigd voor een insta-life over sensomotorische ontwikkeling en creativiteit. De tijd vloog voorbij en we hadden eigenlijk nog zoveel om over door te kletsen! Vanuit die gedachten schrijf ik deze blog. Eerst zet ik nog even op een...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0