Column: Feestbeesten

door Jannie

Onze kinderen zijn geen feestbeesten. Wanneer we in een situatie zijn waarin meerdere mensen in een ruimte aanwezig zijn en zich met elkaar bemoeien (doorgaans ‘Partijtje’ of ‘Feestje’ genoemd), dan zijn de reacties als volgt:

De Zevenjarige trekt zich terug in zijn eigen wereldje. Bij voorkeur met een boek op schoot, die hij desgewenst als nauwkeurig gekozen bord voor zijn kop kan laten fungeren.
De Vijfjarige stuitert alle kanten op. Hij verzint ter plekke de meest vernieuwende breakdancemoves. Deze moves laten bij voorkeur een glas doen breken, of zorgen dat de oom met plastic heup steeds verschiet, omdat het steeds net iets té dichtbij komt.
De Eenjarige klampt zich vast op schoot, kijk daarbij angstig om zich heen en zoekt zijn duimpje op. Soms durft hij even te spelen, maar zodra iemand (niet de ouders) te dichtbij komt, gaan de alarmbellen af.


De Zevenjarige heeft zich tot ster van het feest gekroond door zichzelf de taak van Ober toe te dichten

Eerlijk is eerlijk. Zelf ben ik ook niet de grootste feestheld. Ik ben de persoon die je nuttig ziet doen. Veilig teruggetrokken in de keuken of uit noodzaak de schade aan het beperken van de Vijfjarige.

Moeten wij het dan wel doen, die feestdagen? We worden niet alleen geconfronteerd met Sinterklaas (keer twee), Kerst en Oud&Nieuw, maar ook met de verjaardag van Oma, Opa, de Vijfjarige, de Zevenjarige en de vijfendertigjarige bruiloft van Opa en Oma. Als ik het zo opsom, begint het me al te duizelen. Vorig jaar deed ik al een nobele poging om het geheel consuminderachtig te houden. Zou ik dit jaar stiekem voor minimalisme mogen gaan? Kunnen jullie volgend jaar op Kiind een artikel lezen over “De Minimalistische Feestdagen” of misschien “Mindfull Meefeesten”? Voor nu laat ik het een jaar op zijn beloop. Kinderen zijn flexibel, laat ik ze als voorbeeld nemen voor mijn eigen feestinstelling: “Flexibel de Feestdagen door”.

Inmiddels is één van de verjaardagen achter de rug. De flexibiliteit van kinderen is reeds bewezen. De Zevenjarige heeft zich tot ster van het feest gekroond door zichzelf de taak van ober toe te dichten. Onvermoeibaar heeft hij glazen gesjouwd, bestellingen opgenomen en hapjes rondgebracht. Hij ging zo in zijn rol op, dat hij sprak over ‘Klanten’ in plaats van familie en vrienden. Pas op het einde kwam zijn boek weer in beeld. Zou hij zich ontpoppen? Of misschien gaat hij gewoon zijn moeder achterna, die hem met een grote glimlach heeft geholpen alle drankjes in te schenken.

In De Keuken.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

3 tips tegen huilen en overprikkeling bij je baby

3 tips tegen huilen en overprikkeling bij je baby

Je hebt voor het eerst je baby in handen. Hij is zó klein, zó kwetsbaar. Je neemt jezelf voor om als een leeuw over hem te waken. Maar dan word je onzeker: kun je je baby verwennen? Komt hij wel aan z'n rust toe? Deze 3 tips helpen je baby rust te krijgen, zodat je...

Gezonde lunchideeën: Boontjesweek

Gezonde lunchideeën: Boontjesweek

In het artikel Gezonde lunch heb je kunnen lezen waarom het belangrijk is om een goede lunch en een gezond tussendoortje mee te geven. In de praktijk is dat misschien niet altijd even makkelijk, zeker als je gewend bent aan een paar boterhammen en een appel als...

Domino-effect van onveilige hechting

Domino-effect van onveilige hechting

Onveilige hechting – we zijn er maar druk mee. Hoe ontstaat een gehechtheidsrelatie bij een jong kind? Wat is het perspectief van onveilig gehechte kinderen? Psycholoog Femke van Roozendaal laat zien in deze long-read waarom de groep onveilig gehechte kinderen het...

Column: Vier jaar worden

Column: Vier jaar worden

Eigenlijk werden we er met zijn geboorte al mee geconfronteerd. Ooit zou de dag aanbreken dat zoonlief vier jaar wordt. Vier jaar is een hele sprong. Het baby’tje van toen is een heus mini knulletje nu. Het voelt alsof hij nog maar net uit de luiers is en...

Column: Zoek de moeder in jezelf

Column: Zoek de moeder in jezelf

Iedereen heeft wel een bepaald beeld bij een moeder. Zo is ze voor veel mensen bijvoorbeeld zacht, lief, zorgzaam en begripvol. Ze troost je wanneer je verdriet hebt en geeft een kusje op je zere knie. Ze luistert als je iets wilt vertellen en heeft haar oordeel niet...

Voorleven en jezelf voeden – uitdagende praktijkopdracht!

Voorleven en jezelf voeden – uitdagende praktijkopdracht!

We kunnen lang denken en praten over onszelf voeden als ouder, over loskomen van oude overtuigingen en voorleven wat we belangrijk vinden. We kunnen ook gewoon aan de slag gaan. Net als onze kinderen, wanneer ze volledig opgaan in het tekenen, spelen of huttenbouwen....

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0