De laatste maand van zoonlief als vierjarige is alweer aangebroken. En dan betekent dat het niet lang meer duurt voordat hij officieel leerplichtig wordt. Geen vakanties buiten de vakantieperioden om, geen smokkeldaagjes, gewoon dagelijks verplicht naar school.
Wat is het jaar snel voorbij gegaan. En wat heeft hij veel wenselijke en onwenselijke dingen geleerd! In sociaal-emotioneel opzicht is hij een echte kleuter geworden, al het peuterige is eraf. Hij springt tegenwoordig van traptrede nummer vier af (ik durf dan bijna niet te kijken), als hij boos is, zoekt hij zelf een plek op om even tot rust te komen (en laat zich daarna gelukkig nog heerlijk knuffelen), hij verzint goede argumenten waarom hij iets wat hij niet mag toch zou moeten mogen doen (waarop ik zeg dat ik erover na zal denken) en hij is enorm gegroeid (komt ook doordat zijn krullenbos onlangs door de kapper onder handen is genomen).
Ik heb genoten van alle heerlijke gesprekjes met mijn kleine man. Kunnen twee jongens ook trouwen? Echt?
Ik hoop dat het plassen in de bosjes in de kleuterpauze een eenmalige gebeurtenis blijft
En ik ga het komende jaar weer volop genieten van mijn stukje grotere kleine man.
Er zijn nog wel een aantal dingen die enige aanpassing vergen. Zo hoop ik dat het plassen in de bosjes in de kleuterpauze een eenmalige gebeurtenis blijft, dat er geen spullen van anderen (in het bijzonder de school) meer mee naar huis genomen worden (drie keer is echt de max!) en dat hij bij het oversteken uit zichzelf naar links en rechts kijkt en niet enkel omdat ik hem dat steeds vertel te doen.
We zijn de maanden voor zijn verjaardag altijd al volop bezig met verjaardagen van anderen. Zijn tante, zijn oom, zijn nichtje en zijn vader gaan hem voor. En natuurlijk zijn er ook altijd vriendjes en vriendinnetje voor hem jarig.
Het verjaardagsfeest leeft dus al die tijd al. Nou ja, eigenlijk is het verjaardag vieren nooit weg uit zijn systeem. Ik herinner me dat hij, toen hij vorig jaar net op school zat, thuiskwam en zei dat hij tegen de kindjes had gezegd dat als ze niet lief deden, ze niet op zijn feestje mochten komen. Toen ik hem vroeg wanneer zijn feestje zou zijn, was het antwoord als ik vijf word. Ik geloof dat hij niet erg blij was dat het nog heel lang zou duren voordat hij vijf werd.
We krijgen nog wat moeite met het uitkiezen van kindjes voor zijn kinderfeest. Ik heb ook nog geen idee hoe we dat kinderfeest vorm gaan geven. Doen we het op de woensdag of de zaterdag voor zijn verjaardag of op de woensdag of de zaterdag erna? Gaan we er een thema aan verbinden?
Grote kans dat we lekker met een picknickkleed naar het park gaan en daar picknicken en spelletjes doen. Gewoon lekker relaxt . Nou ja, voor mij dan. De kinderen kunnen lekker rennen en spelen. En dat is vooral voor de jongens van belang. Zij moeten hun energie kwijt. Dus zon, doe op het kinderfeest van zoonlief je uiterste best!