Luuk valt en stoot zijn knie op een steen. Opa legt zijn hand op de pijnlijke plek, Luuks knie wordt warm en de pijn verminderd. Deze ‘oude wijsheid’, de aanrakingsmethode blijft in Luuks hoofd zitten en op school test hij deze aanraking uit op andere kinderen en op de juf.
‘Aanraken doe je zo’ leert kinderen (en ouders) hoe je op een liefdevolle manier een ander aan kunt raken en zo pijn weg kunt nemen.
In het boek is een aantal aanknopingspunten te vinden waarop je het gesprek met je vier- tot acht-jarige aan kunt gaan. Bijvoorbeeld het moment waarop Hanna langs de kant staat, omdat ze niet mee mag doen van Nick en de rest. Of het moment waarop Tom aangeeft dat hij niet aangeraakt wil worden door Luuk.
“Auw,” riep hij. Vervolgens legde hij zijn hand op zijn wang en dacht aan mooie dingen. Het hielp, zei hij
Zoonlief praatte honderduit over het feit dat hij altijd als baas gezien wordt bij spelletjes op school en dus mag kiezen wie er mee doen. Het bood mij als ouder gelijk een interessant kijkje in de wereld van mijn kind.
Na het lezen van het boek beet zoonlief op zijn wang. “Auw,” riep hij. Vervolgens legde hij zijn hand op zijn wang en dacht aan mooie dingen. Het hielp, zei hij.
Het boek ‘aanraken doe je zo’ is tot stand gekomen, omdat er een steeds groter taboe op aanraken is komen te liggen. Het is echter belangrijk dat kinderen leren om een onderscheid te maken tussen hoe ze wel en hoe ze niet aangeraakt willen worden. Het boek laat zien hoe je een ander met respect en aandacht en met de bedoeling de ander te helpen kunt aanraken.
Eenvoudig en effectief
Uit onderzoek naar de effecten van aanraken in klassen in de Verenigde Staten kwam naar voren dat sociaal gedrag toenam en dat het probleemgedrag (pesten en agressiviteit) afnam.
Het is een mooie manier om je kind zijn eigen (lichamelijke) grenzen en de grenzen van andere kinderen te laten ontdekken. Een kind leert hoe hij of zij met een aanraking een ander kan helpen, waardoor het normaal is een ander aan te raken (uiteraard zolang die ander ook aangeraakt wil worden).
Het boek is geschikt als voorleesboek. De tekeningen zijn kleurrijk en geven ook zonder de begeleidende tekst goed aan waar het over gaat.
Het is geen geschikt boek voor kinderen die net leren lezen, als ze het lezen wat beter beheersen, zou het wel een leesboek kunnen zijn.
Voorleestips
- Gebruik de situaties die beschreven worden in het boek als startpunt voor een gesprek met je kind. Komen deze situaties ook bij hem/haar op school voor? Wat doet hij of zij dan? Hoe lost het kind zoiets op?
- Onderbreek het verhaal om even over de beschreven situatie met je kind te praten. Daarna kun je weer verdergaan met het verhaal of je pakt het verhaal een dag later weer op.
