Column: Het zit in de genen

door Gastauteur

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik niet zo’n moeder ben. Je weet wel, zo’n moeder die vindt dat ze het allerslimste kind van de wereld heeft. Nee, zo’n moeder ben ik niet. Verre van dat.

Natuurlijk doet mijn kind ook wel slimme dingen. Ik herinner me die momenten waarop dat duidelijk naar voren kwam erg goed. Mijn verstand heeft er ook verklaringen voor. Andere verklaringen dan dat intelligentie via de x-(=mama)chromosonen wordt doorgegeven. Dat is uiteraard bij ons kind ook het geval, maar ik ben, helaas voor zoonlief, niet de intelligentste moeder, dus dat kan het niet voldoende verklaren.
Eén moment, ik geloof dat hij anderhalf was, zijn woordenschat de vereiste tien woorden overtrof en hij in zinnen van twee woorden kon spreken, staat me helder voor de geest. Het was bij opa en oma, in Drenthe. Oma hield manlief een aantal bakjes ijs voor en vroeg hem of hij de ene soort of de andere soort wilde (“Wil je a-ijs of wil je b-ijs?”). Zoonlief opende dapper zijn mond. “Kies maar,” riep hij met een trotse blik, waardoor je bijna zou denken dat hij het antwoord op een belangrijke vraag had gegeven.
Niet slim? Ik hoor het jullie denken. Super slim! Uiteraard. Totdat je weet dat de weken, voorafgaand aan dat moment, weken gevuld met nachtelijke onderbrekingen waren. En in die nachten kreeg zoonlief steeds de keuze voorgelegd of hij in zijn grote bed op zijn eigen kamer wilde slapen of in het ledikant naast ons bed. Als zijn vingertje naar ons bed wees, waren we heel consequent: “Jouw grote bed of jouw kleine bed. Kies maar.” Dat kiezen mocht vervolgens niet al te lang duren, want mama had -met een werkdag voor de boeg- haar slaap hard nodig.
Goed, een ander voorbeeld. Eentje waarin herhaling eveneens een grote rol speelt. De waarom-fase. Een hardnekkige terugkerende fase. En omdat de ‘kies-maar’-pedagogiek zijn sporen bij mama had achtergelaten, had ik het voornemen om iedere vraag van een antwoord te voorzien, want zoals Hester van der Wal al schreef, het is eigenlijk een hoezo-vraag. Op iedere antwoord volgde een nieuwe waarom-vraag. We waren beiden heel fanatiek in ons vraag- en antwoordspel. Hij won, negen van de tien keer.

“Waarom weet je dat niet, mama?”
“Omdat het antwoord niet in mijn hoofd past.”
“Waarom past het antwoord niet in jouw hoofd?”
“Oh, kijk, schat, een hond!” Afleidingsmanoeuvres werkten slechts als een herstart van het spel.
“Waarom ligt die hond daar?”

Thuis aan de keukentafel begon een nieuwe dag. Aan het ontbijt besloot zoonlief zijn vragenvuur weer te starten.

“Waarom eten we muesli, mama?”
“Omdat jij muesli wilde eten.”
“Waarom eten we muesli, mama?” Zoonlief wenkt me dichterbij en zijn hand belandt tegen mijn mond op het moment dat ik mijn eerdere antwoord begin te herhalen.
“Nee, mama, je moet daarom zeggen.” Hij kijkt er heel zelfverzekerd bij. Ik kijk hem aan met grote vragende ogen. Hij herhaalt zijn woorden en stelt zijn vraag dan nog een keer.
“Daarom,” zeg ik. Zoonlief lacht en gaat rustig door met eten. De vragen stoppen. Het antwoord is altijd simpel geweest. Daar waar ik het niet zag, heeft hij me de juiste richting in gestuurd. Het is duidelijk, mijn zoon is niet de allerslimste, hij is geniaal!

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Gedeeld geheim

Column: Gedeeld geheim

Terwijl ik dit schrijf zit ik tot over mijn oren in de geheimen. Ik ben namelijk ceremoniemeester voor de bruiloft van mijn zusje en daarmee ben je niet alleen de persoon die helpt bij de voorbereidingen maar ook de persoon die alles mag weten. Uiteraard overlappen...

Bouwen van een baby: voeding tijdens de zwangerschap

Bouwen van een baby: voeding tijdens de zwangerschap

Gezond eten is altijd belangrijk, maar tijdens het bouwen van een baby vooral! Marit Verwer schrijft hier een reeks over. Deel 2: Voeding tijdens de zwangerschap. (Lees ook deel 1: Voeding tijdens het zwanger willen worden en deel 3: Voeding tijdens de...

Column: Meefietsen hoeft niet meer

Column: Meefietsen hoeft niet meer

'Ik weet niet of ik alles wel heb.' Noek zucht en kijkt voor de derde keer vanochtend zijn schoolspullen na. 'Straks kom ik nog te laat.' Frans, Duits, wiskunde en gym. Ja, het klopt. Broodtrommel, waterflesje, appel. Ook dat klopt. Sleutelbos, mobiel, jas, pet. Hij...

Gids over emoties bij kids: een recensie

Gids over emoties bij kids: een recensie

De gids over emoties bij kids van Susan van Asten is een ideaal altijd-in-je-broekzak-naslagwerkje om bij de hand te hebben wanneer je het even niet meer weet. Waarom? Het bevat natuurlijk niet alle antwoorden, maar bij lastige opvoedkwesties komen altijd gevoelens om...

Column: Geen papa en mama meer

Column: Geen papa en mama meer

Het fulltime werken vergt zijn tol. Kindlief heeft een nieuwe manier gevonden om op het schuldgevoel van vader en moeder in te spelen. Als we hem alvast vooruit naar de woonkamer sturen om hem kort daarna, na bijvoorbeeld het uitruimen van de vaatwasser, te volgen,...

Column: Halsoverkop

Column: Halsoverkop

“Mam, ik wil graag met Sam afspreken!” Mijn zoon rent met blozende wangen op me af, zijn klasgenoot in zijn kielzog. “Oh, dat lijkt me heel gezellig. En wil je dan bij Sam spelen, of komt Sam bij ons?” “Sam bij ons!” “Vind jij dat ook een goed idee, Sam?” “Ja!” “En...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0