Column: Decemberzorgen

door Gastauteur

De decembermaand is bij uitstek een maand vol cultuur en tradities en brengt dus een aantal toekomstige dilemma’s mee voor ons. Want welke tradities uit Nederland zijn zo leuk dat we ze per se mee willen geven aan onze mini-expat en welke lokale tradities zijn te leuk of te groot om te negeren?
Neem nu Sinterklaas. Zijn Roemeense collega, Mos Nicolai heeft geen intocht, geen eigen Journaal, geen pieten, en geen speciaal snoepgoed. Hij komt onzichtbaar, in de nacht van 5 op 6 december en vult dan de schoenen van de Roemeense kinderen. Sinaasappels en mandarijnen voor de kinderen met een bewijs van goed gedrag en een roe voor zij die iets minder lief geweest zijn dit jaar. Al geeft hij tegenwoordig ook wel snoepgoed en kleine cadeautjes. Kort samengevat ontbreekt het deze Nicolai aan alles waar ik als Nederlandse moeder nostalgische gevoelens van krijg. Maar ik zie niet hoe ik in de toekomst Mos Nicolai voor Sinterklaas kan inruilen. Ik zie wel hoe onze kleine man via vriendjes en vriendinnetjes in Nederland geconfronteerd gaat worden met Sinterklaas, die toch een stuk vrijgeviger lijkt te zijn dan de Roemeense versie. Ik voorspel emotionele chantage en vrees de dag dat ik zwicht.

 


Daarna wordt elk openbaar gebouw, elke boom, en elk plein voorzien van genoeg gekleurde lampjes om gezien te kunnen worden vanaf de maan

Want nog diezelfde maand is er kindvriendelijk feest nummer twee. Om te beginnen wordt er een half bos de stad ingebracht. Daarna wordt elk openbaar gebouw, elke boom, en elk plein voorzien van genoeg gekleurde lampjes om gezien te kunnen worden vanaf de maan. Terwijl deze voorbereidingen in volle gang zijn togen de mater familias naar de keuken om alle gerechten die de Roemeense keuken rijk is te bereiden. De televisiezenders hebben horizontaal en verticaal kerstfilms geprogrammeerd en niet zelden draagt ook het Roemeense landklimaat bij aan de sfeer in de vorm van een dikke pak sneeuw. En nét als de kerstsfeer je bijna teveel wordt, is het dan eindelijk kerstavond. Gewapend met tientallen dozen chocolaatjes of cake mag je langs de deuren van iedereen die je kent om zo hard (en vals) als je kunt kerstliedjes te zingen, tot je erbij neervalt. In ruil daarvoor krijg je afhankelijk van je leeftijd, snoepgoed, geld of veel eten en nog veel meer alcohol. Ben je eenmaal tonnetje rond en katje lam dan kun je door naar de volgende bevriende familie om wederom cake te geven, vals te zingen en feest te vieren. En de volgende dag is het rustig bijkomen met al het eten wat over is in het gezelschap van de eigen familie -met tussendoor een kerkdienst- en natuurlijk met het uitwisselen van heel veel cadeaus.

Als onze kleine boef het dus een beetje handig speelt zit ik straks vast aan twee grote cadeaumomenten in één maand. En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat hij in januari jarig is. Kortom, ik moet een van die twee kinderfeesten by-passen, en dit fenomeen de kop indrukken nog voordat het zich voordoet. Maar welke van de twee feesten draai ik de nek om? Ga ik voor de Roemeense traditie van een schoencadeautje en grote cadeaus met Kerst zodat hij in de pas loopt met zijn klasgenootjes? Of blijf ik trouw aan de Nederlandse Sinterklaas? Dat laatste lijkt sowieso niet haalbaar. Dus ik zeg gewoon dat de Nederlandse Sinterklaas meer cadeautjes geeft omdat de Nederlandse kindjes met Kerst niets krijgen van de Kerstman. Maar eigenlijk wil ik niet dat mijn kind in de Kerstman gelooft. Nee, hij krijgt cadeaus met Kerst omdat we met kerst de verjaardag van het kindje Jezus vieren en bij een verjaardag horen cadeaus. Maar waarom krijgen al zijn klasgenootjes dan wel presentjes van dat Coca Cola-uithangbord? Zucht. Ik ben er dus nog niet uit.

Gelukkig vindt ons mannetje het pakpapier momenteel leuker dan het cadeau, dus dit jaar ben ik nog veilig. Althans, dat dacht ik. Want inmiddels heb ik de eerste mailtjes van bekenden al binnen. Dat ze iets willen kopen, en in het kader van welk feest ze dat dan mogen geven. Driewerf zucht. Ik zie de bui al hangen. Voor je het weet bevat mijn verlanglijstje dus gewoon cadeausuggesties voor drie feesten en een sterk verlangen naar simpelere tijden. Nu alleen nog bedenken bij wie ik dat verlanglijstje ga indienen.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Samen slapen – Nynke in Laos

Column: Samen slapen – Nynke in Laos

'Kijk, hier slapen we allemaal!' roept mijn oudste dochter trots als ze via Skype een rondleiding door het huis geeft. Het is waar. Daar slapen we. Allemaal. Het is een ruime slaapkamer, dat wel. Er ligt een groot mamabed op de grond en een net zo groot bed voor de...

Column: Aanbod en aanvaarding

Column: Aanbod en aanvaarding

We kennen een stel, ontmoet tijdens de 'Samen Bevallen' cursus van onze beide eerste kinderen, dat drie kinderen heeft. Een meisje, wat twee weken ouder is dan onze zoon, en nog twee meiden van net één jaar, een echte tweeling. Iedere keer dat ik ze zie, doe ik weer...

Column: Taalbarrière

Column: Taalbarrière

Toen het onderwerp crèche ter sprake kwam hebben we bewust niet gekeken naar een internationaal kinderdagverblijf of een van de vele privé-speelzalen waar ze vanaf 1 jaar al beginnen met Engels en Duits. In plaats daarvan kozen we voor een crèche...

Column: Kont spoelen (over een vluchteling in je huis)

Column: Kont spoelen (over een vluchteling in je huis)

Met een klein rubberen bootje vaar je de grote wilde zee over, niet wetende of je überhaupt de overkant zal halen. De reis is levensgevaarlijk en achterblijven is geen optie, want in je land is het oorlog. Samen met mijn kinderen kijk ik naar het journaal. We praten...

Column: Spinnen en andere monsters

Column: Spinnen en andere monsters

 “Aaah,” klinkt een ijselijke gil ergens op één van onze trappen, “papa, kom snel, kom snel.” Trappelvoetjes klinken vol ongeduld. “Een spin, een spin!” In gedachten zie ik zijn wijzende vingertje voor me. Ik...

Column: Knutselkind

Column: Knutselkind

Ik had gehoopt op een knutselkind. Zo’n joch dat met permanente verfvlekken onder zijn nagels en eeuwige restjes lijm in zijn haren een spoor van aandoenlijke kunstwerken achter zou laten. Hele dagen aan de keukentafel, hij met een doos vol waskrijt en honderd...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0