Column: Brandschoon

door Gastauteur

De directrice van het kinderdagverblijf waar wij vandaag waren heeft iets met hygiëne. Zei ik dat ze iets met hygiëne heeft? Ik bedoel natuurlijk gewoon dat ze smetvrees heeft, op het neurotische af. Dat lijkt mij onhandig in combinatie met het werken met kinderen, maar he, wie ben ik? Van smetvrees heeft nog nooit iemand mij beschuldigd. Natuurlijk, nu mijn zoon de hele dag over de vloer kruipt maak ik deze wat vaker schoon en ik laat hem echt niet de hele dag met een snottebel rondlopen. Maar ik sta niet dagelijks al zijn speelgoed af te wassen, zullen we maar zeggen. En nee, na het bezoek aan het kinderdagverblijf voel ik me ook niet ineens geïnspireerd om 2 keer per dag de badkamer schoon te maken, al was het maar omdat ik daar helemaal de tijd niet voor heb.

Maar omdat dit veruit een van de allerleukste kinderdagverblijven in de directe omgeving is en onze zoon een beetje verliefd is op wat zijn toekomstige juf zou moeten worden, knikken mijn man en ik braaf mee bij elke toespeling op de absolute noodzaak voor brandschoon. Ik ben eigenlijk veel meer geïnteresseerd in het voorlezen (lekker vaak) en het buitenspelen (elke dag tenzij het echt regent), maar ik wil best even doen alsof ik regelmatig wakker lig in verband met zaken zoals handen wassen. Natuurlijk moet dat buitenspeelgoed elke dag schoon want getsie katten. En ja, wij hebben ook een kat, maar dat is natuurlijk heel anders, want die wordt continu gecontroleerd (wat mij eraan herinnerde dat de kat haar anti-wormentabletje nog steeds niet heeft opgegeten, maar dit terzijde).

Is het een cultuurverschil? Ik herinner me nog wel vaag mijn obsessie met schoon tijdens de zwangerschap. Tijdens mijn passieve nesteldrang (waarbij ik dus vooral vond dat anderen veel aan de kinderkamer moesten doen) was ik ervan overtuigd dat alles schoon en nieuw en gestreken moest zijn voor de komst van de kleine. Het hele beeld bij de roze danwel blauwe wolk is er een van eindeloze lagen pluche in allerhande pasteltinten, en dan vooral heel erg schoon allemaal. Maar laten we nu gewoon eindelijk eens eerlijk zijn met zijn allen: kinderen zijn vies.

Ze worden al niet heel schoon geboren, maar goed, dat euvel is snel verholpen en daarna heb je dat donzige kindje in al die laagjes schone stof, precies zoals het hoort. Het leven is mooi, je kind is schoon, niets meer aan doen. Maar je kind doet er natuurlijk wel wat aan. Hij of zij krijgt spuitluiers die je verste verbeelding te boven gaan. Voor je het weet loop je continu met melkvlekken op je blouse rond en als je een kleine lama krijgt zoals wij, dan sta je ook ineens een stuk vaker de vloer te dweilen. Daarna volgen de snottebellen, de eindeloze stroom “ik krijg tandjes”-kwijl, de vieze voeten en handen van al dat kruipen, de “ik heb mijn stuk brood met de kat gedeeld en nu liggen de kruimels overal”-dagen, de “eens kijken wat je nog meer met spaghetti bolognese kunt doen behalve opeten”-avondmaaltijden, de “het stonk lang niet zo erg toen hij nog gewoon borstvoeding kreeg”-luiers, de “wat ik nu toch onder de bank vandaan vis”-momenten, en de “ik moet spugen, maar dat zeg ik je pas als het al op je shirt zit mama”-nachten.

En de balans vinden is ook niet altijd even makkelijk. ‘Een beetje vies moet’, vinden veel Nederlandse moeders, want dat is goed voor het opbouwen van de weerstand. Maar sommige Roemeense moeders protesteerden al als ik niet voor ieder slokje melk dat er terug kwam een schone doek pakte. Kortom, ik voorzie nu al eindeloze epistels in het communicatieschriftje waarin de directrice en ik van gedachten zullen wisselen over het belang van de aan- danwel afwezigheid van zand in sokken. En ik vrees dat als de liefdesrelatie tussen mijn zoon en zijn juf een beetje standhoudt dat ik me braaf aan alle regels ga houden.

Werken we thuis wel aan zijn weerstand.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Lieverd, je bent vuurwerk!

Column: Lieverd, je bent vuurwerk!

‘En dan steekt die ene gummibeer zijn middelvinger op!’ Een uitbarsting van gegiechel overstemt het geronk van de vrachtwagen die we inhalen. ‘Ja! En dan gaat zij met de slagroom spuiten.’ Nog meer gegiechel. Ik werp een blik in de achteruitkijkspiegel en zie twee...

Column: Inspiratie vinden in snippers

Column: Inspiratie vinden in snippers

Mijn dochter Lisa gooide haar tekenpapier weg, het een na het ander, terwijl ze amper iets op de blaadjes getekend had. Ik besloot me ermee te bemoeien. ‘Het is zonde van het papier Lisa, om het weg te gooien als er bijna niets op staat. Daar worden bomen voor...

Column: Zwanger, tegen alle verwachtingen in

Column: Zwanger, tegen alle verwachtingen in

Vorige maand las je over het hormonencircus dat Lisa Wade inging om zwanger te worden. Deze maand het vervolg. Over verwondering, uitspraken, vrijheden en beloftes. Toen ik verliefd werd op Peter wist ik dat dit ook betekende dat ik waarschijnlijk nooit moeder...

Oeps foutje – maak je tijdschriftenrijtje netjes

Oeps foutje – maak je tijdschriftenrijtje netjes

Daar ging iets mis! Het is de bedoeling dat je alle 4 de ruggen van het tijdschrift samen een mooi geheel worden en dat er weer Kiind staat. Dat is dit jaar jammerlijk mislukt. Kijk maar: (En hieronder vind je De Grote Oplossing!)...

Samen slapen: Je komt er nooit meer vanaf

Samen slapen: Je komt er nooit meer vanaf

‘Je komt er nooit meer vanaf!’ Dit is een veelgehoorde angst als het gaat om samen slapen. Je kind moet vanaf de prille babytijd leren om zelf in slaap te vallen, zo is de heersende mening. Waarom? Niet omdat het per definitie beter is voor de ontwikkeling van je...

EHBO-post bij ouderschap van Celia Ledoux

EHBO-post bij ouderschap van Celia Ledoux

Een baby brengt behalve snoezigheid, veel vragen en soms problemen in huis. Veel ouders trekken dan de kaart van de grote Trek-Je-Plan-show. In de praktijk komt dat in het beste geval neer op aanmodderen en het warm water heruitvinden. In een slechter geval op jezelf...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0