Column: Een lome zondagmorgen

door Gastauteur

Het is zondagochtend. Te vroeg om op te staan. Zoonlief denkt daar anders over. Nadat zijn papa hem al enkele uurtjes bezig heeft gehouden met het spelen van spelletjes, is hij toe aan een ander speelmaatje. Zachtjes gaat de slaapkamerdeur open en sluipt hij naar binnen.
“Mama,” klinkt het vragend. Een kus wordt op mijn mond gedrukt en een omhelzing volgt. “Kom je mee naar beneden?” Hij heeft er zin in om de dag met mij erbij in te vullen.
“Nog vijf minuten.” Ik ben nog niet zover. Op deze ochtend waarop ik uit mag slapen, wil ik nog even genieten van de rust en dit warme bed, van mijn dromen, van alles wat deze dag nog gebeuren kan. Ik wil nog niet de werkelijkheid van koffie en croissants in stappen. Ik heb nog vijf minuten nodig om de wakkere wereld in het weekend te kunnen ervaren.
“Nee nu.” Zoonlief vindt dat vijf minuten veel te lang duren.
“Als je de koffie aan hebt gezet, kom ik naar beneden.” Ik doe een poging om hem te overtuigen.
“Nee nu, dan kunnen we samen een spelletje doen.” Een nieuwe omhelzing volgt. Zoonlief zet zijn woorden kracht bij met daden. Wie heeft hem dit geleerd en waarom is dit zo effectief?
“Ik ga eerst ontbijten.” Mijn enige mogelijkheid om nu de door mij gewenste vijf minuten veilig te stellen.
“Ga je dan mee?” Hij geeft niet op, wat misschien ook wel beter is, want hoe langer ik nu in gesprek blijf hoe wakkerder ik word en hoe realistischer de vijf door mij gevraagde minuten worden. Anders was de kans groot geweest dat die vijf minuten een half uur zouden worden of meer.
“Vijf minuten. Echt, vijf minuten. Ik ben er zo.” Het voelt als een smeekbede en ik weet dat op een dag de rollen omgekeerd zullen zijn, als mijn nu nog net driejarige is opgegroeid tot een puberjongen. Puberjongens hebben veel slaap nodig. Eindelijk kunnen we dan allemaal uitslapen in het weekend. Het laat nog even op zich wachten.
“Oké.” Een nieuwe kus en knuffel volgen en zoonlief verlaat de slaapkamer en doet zachtjes de deur achter zich dicht. Hij heeft, zonder dat hij het weet, zijn doel bereikt. Ik lig vijf minuten ongedurig te woelen en kan de slaap niet meer vatten. Ik werp een blik op de tijd en zucht zachtjes. Ik had later wakker willen worden, maar nu dat er niet meer in zit, komen al onze plannen voor deze dag in gedachten voorbij. Ik bedenk me dat ik niet moet vergeten om alle gisteren geplante zaadjes te besproeien, al heb ik er een hard hoofd in dat mijn groene vingers nu wel effectief zullen zijn. Ik moet zoonlief begeleiden bij het water geven van de gisteren in onze tuin geplante olijfboom en kruidenplantjes. En we hebben nog een verjaardag op het programma staan. Net daarvoor zullen we de bossen in duiken om takjes te verzamelen, die ze op de peuterspeelzaal nodig hebben voor hun nieuwe thema.
Ik rek me uit en verlaat het bed. Op de overloop ontdek ik dat ik precies op tijd ben, want zoonlief is alweer bijna boven aan de trap. Het lijkt er bijna op dat hij kan klokkijken. Deze keer is het enkel zijn inwendige klok geweest. Die vijf minuten duren altijd veel te lang naar zijn zin.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

10 redenen om een tik uit te delen

10 redenen om een tik uit te delen

10 redenen om een tik uit te delen - say what? In haar confronterende artikel ‘10 Points that the Pro-Spanking Crowd Totally Missed’ maakt Feminalistmom korte metten met het uitdelen van tikken. Of zoals ze het in de Verenigde Staten noemen: spanking. Haar artikel is...

Column: Ouderschap is maatwerk

Column: Ouderschap is maatwerk

Wie aan kinderen begint met het idee dat ze allemaal hetzelfde zijn, komt bedrogen uit. Ieder kind heeft zijn eigen specifieke eigenschappen en behoeften. Zoonlief laat me daarnaast met regelmaat zien dat niet iedere dag hetzelfde kan zijn, omdat hij simpelweg niet...

Opvoeden als een aap

Opvoeden als een aap

Zou het niet heerlijk zijn als je kind bijna altijd naar je zou luisteren? Zonder dat je boos wordt. Zonder met straf te dreigen. En zonder omkoping met beloningen. Gewoon uit zichzelf. Spontaan. Hoeveel gemakkelijker zou opvoeden dan zijn? Een mooie droom? Volgens...

Column: Relatietest

Column: Relatietest

Er wordt wel eens gezegd dat verbouwen en kamperen ultieme relatietesten zijn. Aan dat rijtje kun je volgens mij met gemak het krijgen van kinderen toevoegen. Ik weet het, we hebben het hier over iets dat veelal gezien wordt als de kroon op een relatie. Maar als het...

De nieuwe Schijf van Vijf borduurt voort op oude inzichten

De nieuwe Schijf van Vijf borduurt voort op oude inzichten

De nieuwe Schijf van Vijf van het Voedingscentrum is uit. En niemand is er echt blij mee, maar we zullen het er de komende jaren weer mee moeten doen. Zelf heb ik nooit zo de neiging om me bezig te houden met wat het Voedingscentrum nu weer heeft bedacht (ik heb wel...

Judith de Leeuw: maak van Compassie een schoolvak

Judith de Leeuw: maak van Compassie een schoolvak

Waarom die onuitgesproken competitie binnen het moederschap, het eindeloze streven naar ‘het beste’ in je carrière, je gezin, je leven? Dat kan anders. Documentairemaker Judith de Leeuw heeft wel een paar ideetjes liggen. Leestips: op zoek naar het verloren geluk,...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0