Column: Als ik groot ben, word ik een meisje

door Gastauteur

Wat wil je worden als je later groot bent? Die vraag wordt hier doorgaans gesteld omdat de antwoorden zo heerlijk om te horen zijn. Van vuilnisophaler tot lampenmaker, van brandweerman tot hijskraanmeneer. Ook luidt het antwoord zo nu en dan: “Als ik later groot ben dan word ik een meisje”. De redenen voor dat antwoord zijn talloos. De ene keer vanwege het lange haar, de andere keer vanwege het kunnen hebben van twee staartjes.
Ja, ik geef het toe. Mijn zoontje van bijna vier houdt van de kleur roze, wil net als mama gelakte teennagels en wil lange haren net als een meisje. Ik zeg hem dat hij als jongen ook lange haren kan en mag hebben. Verder laat ik hem de facetten van het meisje zijn ontdekken. Want hoewel ik bij de eerste opmerkingen over het meisje willen zijn schrok, omdat het onbekend terrein is voor mij, besef ik dat dit een fase is. En ik wil mijn kind op een zo goed mogelijke manier door deze fase heen leiden.
Dat betekent dat hij zich naar hartelust kan verkleden tot prinses. Met verkleden en in het spel kun je immers alles en iedereen zijn die je wilt zijn.


Meer voor mijn gemoedsrust, dat besef ik wel degelijk, maar ik moet hem toch een beetje in bescherming nemen nu het nog kan

Ik respecteer zijn (teken)filmvoorkeur. Ik kan me heel goed voorstellen dat de lieflijke meisjesvariant veel fascinerender is om naar te kijken dan de stoere jongensvariant. En als hij dan boos wordt omdat hij het meisje in de film had willen redden, smelt ik stiekem van de extra gevoelens van liefde die een dergelijke boosheid bij me losmaakt.
Over nagellak op de teennagels doe ik niet moeilijk. Ik vind het op mijn eigen teennagels ook leuk, dus logisch dat dit zijn interesse heeft. Al wordt dit anders als hij naar de kleuterschool gaat, dan beperkt dit zich tot vakantieperiodes, denk ik. Meer voor mijn gemoedsrust, dat besef ik wel degelijk, maar ik moet hem toch een beetje in bescherming nemen nu het nog kan.
Dat laatste doe ik ook nu al met versiersel voor in het haar. Binnen vind ik dat prima. Buiten is dat anders. Alhoewel er in de klas van zoonlief laatst een stoer klasgenootje met een haarband aan kwam zetten. Zijn moeder had er totaal geen moeite mee. Onder het mom van ‘hij heeft een grote zus’ werd geaccepteerd dat de jongen met een haarband in naar school ging. Ik vond het een heerlijk gezicht. Vooral ook omdat op deze leeftijd alles gewoon kan. En die mama gewoon stoer is, omdat ze haar zoon op deze manier vrij kan laten.
En omdat zoonlief mijn armbanden uitermate interessant vindt, krijgt hij voor zijn verjaardag twee stoere jongensarmbanden. Ik ben heel benieuwd hoe hij daarop zal reageren.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Verlicht worden? Neem kinderen

Column: Verlicht worden? Neem kinderen

Je werkdag zit erop. Tijd voor deel drie van de dag: het avondritueel. Vermoeide kinderen ophalen, eten koken terwijl je tussendoor stinkende poepluiers verschoont, en te midden van dat alles ook nog even probeert contact te hebben met je lief. Zit je eindelijk aan...

Column: Samen slapen met een groot kind

Column: Samen slapen met een groot kind

Samen slapen – bij ons al jaren vanzelfsprekend. Ook met een groot kind. Al bijna 5 jaar ligt hij tussen ons in: de jongste. Het is zo fijn wakker worden naast mijn zoon. Eerlijk is eerlijk, naast hem is het zelfs leuker wakker worden dan naast mijn man. Vergis je...

Opstaan! Rituelen in de ochtend

Opstaan! Rituelen in de ochtend

Opstaan! Het valt niet altijd mee. Waar kinderen doorgaans een hekel aan hebben, is de grens over moeten van iets ouds en vertrouwds naar iets nieuws. Dit kan van alles zijn: stoppen met spelen om aan tafel te gaan, van binnen naar buiten gaan, naar bed gaan of juist...

Column: Eeuwig ontspullen

Column: Eeuwig ontspullen

Ik voel mij af en toe net de Don Quichot van 'clutter'; strijdend tegen de te grote hoeveelheid in mijn ogen onnodige (kinder)spullen in ons huis. Speelgoed, kleren, knutselwerkjes, kleine frutsels… de bakken, stapels, manden en kasten lijken zich vanzelf te vullen....

Column: Vaders voeden niet

Column: Vaders voeden niet

Bijna alle vaders die ik ken vinden borstvoeding het beste voor hun kind. Er zit eigenlijk maar één nadeel aan. Na een tijdje gelukzalig aankijken hoe je partner je kindje voedt, wiegt en aan de borst in slaap laat vallen, krijg je de kriebels. Je komt er als...

Column: Gelddieet

Column: Gelddieet

Of de columnisten in verband met het themanummer over onder andere  budget misschien een weekje wilden overleven met een minimum bedrag aan geld tot hun beschikking. Gebbetje van de redactie, geintje, moet kunnen. En na wat aanvullende vragen over het bedrag...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0