Column: Gelddieet

door Gastauteur

Of de columnisten in verband met het themanummer over onder andere  budget misschien een weekje wilden overleven met een minimum bedrag aan geld tot hun beschikking. Gebbetje van de redactie, geintje, moet kunnen. En na wat aanvullende vragen over het bedrag (veel te weinig) en de voorwaarden (als het even kan bewust en milieuvriendelijk) dacht ik, wellicht een tikkeltje naïef: “Hoe moeilijk kan het nu eigenlijk zijn?” Laten we wel zijn, hele groepen bijstandsmoeders en voedselbankklanten doen dag in dag uit niets anders dan leven met een zeer beperkt budget. En  die moeten dat meestal heel wat langer volhouden dan mijn schamele week. Gewoon een beetje creatief nadenken, rustig aan doen met boodschappen en grote uitgaven uitstellen tot de week erna.
Appeltje, eitje, stukje cake.

Laat ik beginnen met het goede nieuws, ik ben geen shopaholic. Als je denkt aan die meid uit de boeken en de film die als een kip zonder kop met geblokkeerde creditcards rondrent op zoek naar artikelen die ze niet nodig heeft maar waar ze wel haar halve salaris aan zal uitgeven: dat ben ik dus niet. Ik heb nog nooit geld dat eigenlijk bedoeld was voor de elektriciteitsrekening uitgegeven aan een tas, ik koop geen kleren die ik daarna vrijwel nooit draag en mijn kledingkast kan nog steeds dicht.


Andere mensen eten als ze zichzelf willen belonen, ik winkel

Dat gezegd hebbende, ik houd wel van een beetje “retail therapy”. Andere mensen eten als ze zichzelf willen belonen, ik winkel. Als je mij in een shopping mall zet met geld of een pinpas tot mijn beschikking dan hoef je niet te verwachten dat ik met lege handen weer naar buiten kom. En mijn kledingkast heeft wel schreeuwend behoefte aan meer hangertjes.

Ik ben kortom niet de meest voor de hand liggende keuze voor een gelddieet, maar dat neemt niet weg dat een slimme meid zoals ik zelf dit natuurlijk op mijn slofjes zou moeten kunnen redden.

Ik besloot heel dapper dat alles wat niet viel onder gas, water en licht of het financieren van het dak boven je hoofd mee zou tellen voor deze week. Dat wil zeggen, dat besloot ik op zondag. Op maandag belde de crèche dat mijn zoon allemaal prutjes in zijn ogen had en dat ik met hem naar de dokter moest. Dat waren ineens 2 extra taxiritten bovenop de door mij zo zorgvuldig berekende vervoerskosten. Maar als je er nog eens goed over nadenkt zijn dat ook vaste lasten natuurlijk, het is immers niet alsof ik er voor kan kiezen om mijn zoon niet op te halen van schooltje. Op dinsdag kwam de veel te hoge telefoonrekening binnen en besloot ik al snel dat telefoneren ook vaste lasten zijn – die rekening komt tenslotte elke maand binnen. Op het moment dat mijn dreumes uit zijn pantoffels gegroeid bleek te zijn raakte ik al een klein beetje in paniek, want hoe ik dat nu weer onder vaste lasten zou moeten onderbrengen? En in mijn budget was ook geen ruimte meer.

Misschien nog wel het ergste van alles was dat het constante gepieker over geld mij een enorme behoefte gaf aan winkelen. Wat het budget niet ten goede kwam natuurlijk, wat weer meer gepieker opleverde, waardoor ik weer meer zin kreeg in geld uitgeven.

Gelukkig gingen de randvoorwaarden me beter af. We hebben veel vegetarische gerechten gegeten en dat beviel deze carnivoor helemaal niet slecht. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk Roemeense producten te kopen, want als het niet van de andere kant van de wereld hoeft te komen scheelt dat aanzienlijk in brandstof. En toen ik na een volledig mislukte budgetweek toch nog de halve inhoud van de koelkast stond weg te gooien ben ik me er pijnlijk bewust van geworden dat we blijkbaar maar wat kopen, zonder eigenlijk te weten wat we al in huis hebben. En dat we eten waar we zin in hebben zonder te kijken wat er nog ligt. Dus daar ga ik de komende tijd hard aan werken. Ik beloof plechtig dat ik ook na deze week niet zal stoppen met kijken hoe het verantwoorder kan, ecologischer en gezonder. Maar wat ben ik blij dat ik niet meer constant over geld hoef na te denken zeg. En aan de dames en heren voor wie dit helaas dagelijkse realiteit is: een diepe buiging en het volste respect van mij. Misschien kan ik een keer bij je in de leer?

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Peuterliedjes van Ageeth de Haan over Gonnie en Gijsje + winactie

Peuterliedjes van Ageeth de Haan over Gonnie en Gijsje + winactie

Gelukkig kwam ik Ageeth de Haan tegen op het hoera-Kiind-op-papier-is-geboren-feestje, en kon ik haar gewoon zelf vertellen wat een hit haar cd bij ons thuis is. Zo, klaar. Dat scheelt weer het gedoe van een recensie schrijven. En voor wie er toch iets meer van wil...

Column: Loslaten

Column: Loslaten

Wanneer je binnen een relatie een kind opvoedt, zijn er vaak verschillen in opvoeding te merken. Er zijn altijd kleine dingen die je zelf anders zou doen. Nog los van de man-vrouw verschillen, die sowieso aanwezig zijn.Zoonlief is zes jaar oud. Een erg...

Goede voornemens: elke dag opnieuw

Goede voornemens: elke dag opnieuw

Het nieuwe jaar start met een fikse verkoudheid, een flink portie slaapgebrek en twee kinderen die elkaar voortdurend in de haren vliegen. Met mijn laatste restje energie probeer ik een meer vreedzame speelsituatie te creëren. Ik ga op mijn knieën bij ze zitten en...

De keerzijde van co-ouderschap

De keerzijde van co-ouderschap

Co-ouderschap wordt tegenwoordig gezien als de beste optie na een fijn gezin met twee ouders. Maar ís dat wel zo? Of gaat het hier om een modern en puur rationeel bedacht concept?   Kinderen krijg je samen, en de meeste moeders zullen een betrokken partner...

Column: De angst komt op zodra je kinderen krijgt

Column: De angst komt op zodra je kinderen krijgt

Je kunt nog zo'n dapper hart hebben, soms wordt het ineens vreemd blootgelegd en blijkt het huiverig en bevreesd. Dit jaar gingen we een week kamperen met mijn familie. Leuk, maar ondanks mijn man naast me en zes broers en zussen in tentjes om ons heen, word ik 's...

Column: Ik zie je

Column: Ik zie je

Eén van de fijne onverwachte pleziertjes van groter wordende kinderen is dat je leukere films gaat kijken. Exit Bob de Bouwer en Nijntje. Enter Star Wars en de Hobbit. Met Thijn en Noek keken we pas naar Avatar. De jongens hadden plezier en verdwenen in het sprookje...

0