Column: Remigratie

door Gastauteur

Op ochtenden dat mijn man onze peuter uit bed haalt, herhaalt zich vrijwel altijd hetzelfde ritueel. Mijn zoon, die graag wil dat ik ook uit bed komt, loopt naar mijn nachtkastje en pakt als eerste mijn bril. Vervolgens doet hij verwoede pogingen deze bril bij mij op te zetten. De bril eindigt altijd scheef op mijn neus. Mocht ik in mijn slaap mijn telefoon onder mijn kussen vandaan gemaaid hebben dan legt hij deze netjes terug. Dit is het punt waarop ik echt wakker moet worden (als ik dat al niet was nadat ik meermaals in mijn gezicht ben geprikt met mijn eigen bril). Want de kers op de slagroom is het lege koffiekopje van de avond ervoor die hij naast mijn hoofd neerzet. Enige slaapdronken bewegingen van mijn kant uit zullen nu geheid in scherven resulteren.


Ineens verstaat niemand je meer als je ‘acolo!’ roept

Zo spontaan en impulsief als peuters vaak zijn hebben ze toch veel behoefte aan regelmaat en een vertrouwde omgeving. De wereld van een peuter is niet groot, maar de mensen en plaatsen in dat wereldje zijn des te belangrijker.
Het huis met de grote tuin waar de enige hond van de straat woont die mijn zoon niet eng vindt. Als hij door het hek tegen de Duitse herder aan staat te praten komt de eigenaresse bijna altijd wel naar buiten om even een praatje te maken. De groentenwinkel die steevast de banaanwinkel genoemd wordt door de kleine man, omdat we daar zijn favoriete eten kopen. En het kleine buurtwinkeltje ernaast, waar alle dames altijd even met hem willen knuffelen, en hem broodjes en plakjes worst toestoppen. De speeltuin waar we langs lopen als we van de creche naar huis lopen en waar mijn peuter altijd gelijk op zoek gaat naar zijn vriendjes. Flavia en haar vader, met wie we vaak samen naar huis lopen. De omaatjes op het bankje voor de flat. De mevrouw van het postkantoor, die steevast uit automatisme onze ansichtkaarten in de doos achter haar gooit en ze er dan gelijk weer uithaalt omdat ze weet dat peuter ze zo graag zelf in de brievenbus stopt.

Van alle dingen waar we aan gedacht hebben toen we overwogen terug te gaan naar Nederland, was die belevingswereld van ons kleine blonde ventje een van de belangrijkste bezwaren. Zo gek als hij op zijn juffen en de kinderen op de crèche is. De taal die hij eindelijk onder de knie begon te krijgen. Onze grootste zorg was en is of onze zoon het wel naar zijn zin zou hebben. Niets remigratie, voor hem is het gewoon een emigratie.

‘Constructorul Bob’ wordt ineens ‘Bob de Bouwer’, wortelsap is vervangen door limonade en waar we buitenshuis altijd Roemeens spraken verstaat ineens niemand je meer als je ‘acolo!’ roept.

Het zal nog wel even wennen worden, nu we weer in Nederland wonen. De wereld van mijn peutertje is ineens weer een stukje groter geworden. Eén voordeel van zijn nieuwe wereld heeft hij al uitgebreid mogen ontdekken; ze hebben een stuk meer Woezel en Pip spullen te koop in zijn nieuwe thuisland. En een echte W & P fan weet: ‘nooit een dag sip, met Woezel en Pip!’

Dus daar gaan we voor.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Project Humanae: Een mens is niet zwart of wit

Project Humanae: Een mens is niet zwart of wit

Een tijdje terug volgde mijn zoon via de Museum Jeugduniversiteit een college in het Museon in Den Haag. Precies op dat moment was fotografe Angélica Dass daar aanwezig voor haar project Humanae. Schoonheid van de huid Wat Humanae precies is en waarom Angélica dit...

Column: May the force be with you

Column: May the force be with you

‘Ik ben wel een beetje klaar met al die ruimte- en fantasy-dingen. Ik hoef echt niet mee.’ Thijns interesses hebben zich verlegd. Harry Potter is nog wel leuk, maar met Star Wars hoeven we blijkbaar niet meer aan te komen. Dus blijven alleen Noek en ik over. Want ook...

Gids over emoties bij kids: een recensie

Gids over emoties bij kids: een recensie

De gids over emoties bij kids van Susan van Asten is een ideaal altijd-in-je-broekzak-naslagwerkje om bij de hand te hebben wanneer je het even niet meer weet. Waarom? Het bevat natuurlijk niet alle antwoorden, maar bij lastige opvoedkwesties komen altijd gevoelens om...

Column: Zwanger, tegen alle verwachtingen in

Column: Zwanger, tegen alle verwachtingen in

Vorige maand las je over het hormonencircus dat Lisa Wade inging om zwanger te worden. Deze maand het vervolg. Over verwondering, uitspraken, vrijheden en beloftes. Toen ik verliefd werd op Peter wist ik dat dit ook betekende dat ik waarschijnlijk nooit moeder...

Column: Van school ophalen in Laos

Column: Van school ophalen in Laos

Als ik mijn kinderen naar school breng loop ik altijd even met ze mee naar binnen. Tas neerzetten,  misschien nog een plas en zeker nog een dikke knuffel. Even acclimatiseren en samen kijken we in wat voor activiteit er vandaag ingevoegd dient te worden. Het is niet...

Rouw bij scheiding

Rouw bij scheiding

Rouw bij scheiding, is dat niet gek? Nee dus. Een scheiding is en blijft een rouwproces. Ongeacht wie de beslissing neemt, gaat ieder gezinslid door een eigen periode van rouwverwerking heen. En ieder mens rouwt op zijn eigen unieke manier. In (en na) een scheiding...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0