Column: Verzamelen

door Gastauteur

Een spijkerbroek maat 110 ligt over de badkuip gedrapeerd. Ik pak de vieze broek. Het is tijd voor een wasronde, maar voor ik de broek in de wasmand heb gegooid, klinkt het geluid van diverse vallende voorwerpen. Oh ja, het is weer zover. Op de grond liggen zijn schatten verspreid. Drie grote stenen, twee kleine, een kraaltje, een elastiekje en een stuk doorzichtig glas.

We hebben de afspraak gemaakt dat er niets meer in zijn broekzak wordt gestopt. Diezelfde afspraak hebben we gemaakt voor zijn jaszakken, aangezien zijn jassen door de grote hoeveelheid keien kapot gaan en er dus geen zakken meer overblijven. Nu ben ik voorstander van een jas die het hele seizoen overleeft, dus hebben we de ‘geen stenen in de zakken’ afspraak gemaakt. De broekzakkenafspraak is daarna gekomen. Ik vond het niet zo’n pretje om al die zanderige stenen op de bank aan te treffen of op het bed, want tja als je daar gaat liggen stoeien…


Hij heeft zich al een keer gesneden aan een stuk glas en nog steeds kan hij de schoonheid ervan niet weerstaan

Met een zucht raap ik de stenen en de andere dingen op van de grond en gooi ze in de prullenbak. Ergens vind ik het sneu om het allemaal weg te gooien. Met uitzondering van het glas, ik zou graag willen dat zijn grijpgrage vingers daar van af zouden blijven. En nu hoor ik jullie denken, dat gaat wel over als hij zich een keer gesneden heeft aan het glas. Nee, mijn zoon is geen ezel. Hij heeft zich al een keer gesneden aan een stuk glas en nog steeds kan hij de schoonheid ervan niet weerstaan. En ergens begrijp ik dat ook wel. Het doet me denken aan Ariel, de kleine zeemeermin, aan hoe zij naar de voorwerpen van de mensenwereld kijkt. Magisch. En hoewel ik wil dat zoonlief die magie zo lang mogelijk vasthoudt, is glas een no-go. Vooral in zijn broekzakken. Ik moet niet denken aan alle mogelijke gevolgen. Hij heeft ook al een keer een soort van punaise in zijn broekzak gehad en als ik dan zie hoe hij springt, rolt, kruipt en stoeit … hij heeft vast en zeker een beschermengeltje.

Met de kraal loop ik naar de vensterbank op zijn kamer. De kraal gooi ik niet weg, die leg ik op de vensterbank bij zijn schelpen neer. Komt misschien ook door het lieflijke hartje dat  op de kraal staat. Daar ben ik dan blijkbaar gevoelig voor.
Ik gooi zijn inmiddels lege broek in de wasmand en loop peinzend naar beneden. We moeten iets verzinnen waardoor we allemaal tevreden zijn. Zoonlief zijn schatten zijn belangrijk voor hem. En dan ineens dringt het tot me door. Er staat een kistje bij de prullenbak dat ik eigenlijk weg wilde gooien. Een prima kistje voor zijn gevonden schatten. En dat kistje kan dan gewoon in de keuken op de vensterbank staan. Dan maken we enkel de ‘geen glas’-afspraak. Het heerlijk om een deal te kunnen sluiten met een 5-jarige.

 

Terwijl ik de was in de wasmachine stop, glijdt er een glimlach over mijn gezicht. Ik kijk uit naar vanavond. Ik heb helemaal zin in een gesprek met zoonlief. Kijken of hij mijn deal ook goed vindt. Een klassieke win-winsituatie lijkt me.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

9 tips voor een vrolijke kinderdag

9 tips voor een vrolijke kinderdag

‘Er is Moederdag en Vaderdag, maar waarom is er eigenlijk geen Kinderdag?’ vroeg mijn zoon mij met een ernstig gezicht. Ik herinnerde me ineens dat ik dat vroeger ook tegen mijn ouders zei. Mijn moeder zei toen: ‘Het is elke dag al Kinderdag!’ Elke dag Kinderdag? Als...

Gezonde snacks in de zwangerschap (ook bij cravings ‘s avonds)

Gezonde snacks in de zwangerschap (ook bij cravings ‘s avonds)

Ik ben zwanger, dus eigenlijk schrijf ik dit voor mezelf. Maar lees vooral even mee als je net als ik de afgelopen tijd veel te slecht hebt gegeten en dat wilt veranderen. Als je zwanger bent, heb je heel veel, of vooral vaak, honger. Als je dan niet snel genoeg op...

Column: Robotmama met gevoel

Column: Robotmama met gevoel

'Welkom. In. Onze. Robot. Kapsalon. Ik ben uw dienaar. Van vandaag. Ik raad u. Ter behandeling. Van uw uitgedroogde slierten. Een conditioner. Aan. Maar allereerst. Een schuimige shampoo. Om uw groezelige hoofdhuid. Te reinigen. Bent u akkoord. Met deze. Procedure?...

Column: Moederschap in Roemenië

Column: Moederschap in Roemenië

Ruim zeven maanden geleden beviel ik van het, in mijn bescheiden optiek, liefste jongetje ter wereld. Hij is simpelweg het allerleukste en het allermooiste wat mij ooit is overkomen. En dat zou ik het liefste iedere dag aan zoveel mogelijk mensen vertellen. Maar aan...

Bevallen met respect

Bevallen met respect

Bevallen is oer. Bevallen is kwetsbaar. Bevallen gaat over kracht, intimiteit, respect. Respect voor de natuur, respect voor de wijsheid van de baby en de moeder die samenwerken bij het bevallen, en voor de wijsheid van degene die de vrouw ondersteunt bij het...

Column: Peuterpuberteit. ‘KAK!’

Column: Peuterpuberteit. ‘KAK!’

'Alles is een fase' hoor ik sommige ouders wel eens troostend of ietwat wanhopig zeggen. Nou, wij zijn overduidelijk in een volgende fase in ons ouderlijk leven beland met een jongen van tweeënhalf. Het is, al vind ik het een stom woord: peuterpuberteit! Meer dan het...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0