Lezerspost: Je oogst wat je zaait

door Gastauteur

In de opvoeding van je kind, laat je je leiden door je eigen overtuigingen, wat wil jij je kind mee geven voor de toekomst, wat geeft je je kind mee op de weg naar zelfstandigheid de weg naar volwassenheid, de weg naar een gelukkig leven.

Ook ik heb mijn eigen overtuigingen, van af dag één, zorg je er voor dat je kind gezond eet, je kiest bewust voor de borstvoeding en later natuurlijk de bijvoeding. En natuurlijk hoop je vurig dat je kind op latere leeftijd deze keuze voort zal zetten en bewust zal kiezen voor gezonde voeding.


Als jonge tienermoeder had ik vaak de schijn tegen

Je zaait al je overtuigen op deze wijze in je opvoeding, je geeft ze water met alle liefde, en onderhoudt je zaaisel door er voor te zorgen en waardaar misschien wat onkruid op doet, wied je zorgvullig de opkomende onkruidplantjes. En je hoopt zo dat de prachtige bloemen van het zaad zullen gaan bloeien en zullen uitgroeien tot een sterke plant die de seizoenen zal volgen en in ieder seizoen zijn pracht zal laten zien.

Na 10 jaar geleden het eerste zaadje gezaaid te hebben, ben ik enorm trots, al het water geven, alle liefde en verzorging heeft een prachtige bijzondere bloem/kind voortgebracht.
Jaren heb ik toch moeten vechten voor mijn overtuigingen, want de maatschappij kent het woord bijzonder niet, het is eerder het woord raar wat toebedeeld wordt of misschien wel vreemd. Als jonge tienermoeder had ik vaak de schijn tegen. Wanneer je dan je eigen overtuigingen verdeligt, tegen over de maatschappij kon ik zeker zijn dat hetgene dat ik uitdroeg onder het grote vergrootglas werd geleegd, in de hand van de beterweters van oudere leeftijd.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is: wees trots op je overtuigingen, trots op de manier waarop je je kind begeleid naar de volwassenheid! Wees gewoon trots!

Ik kan na 10 jaar zeggen, ik ben trots! Mijn dochter vertelt vriendinnen dat ze de door huis mee gekregen snoepjes beter kunnen verruilen voor een beter alternatief om de reden, ….. ze onderbouwt haar mening door feiten, haar lijst van additieven is enorm.
Ik kan na 10 jaar zeggen, ik ben trots! Mijn dochter komt vaak een half uur later terug uit school, met ene fietsmand vol met afval, lege pakjes sap, chips verpakkingen, waarop ze tijdens een kop thee zegt, niet te begrijpen dat iedereen al het vuil niet netjes weggooit wat voor de wereld veel beter is, maar gewoon in de struiken die zij passeert op haar weg naar huis.
Ik kan na 10 jaar zeggen, ik ben trots! Trots op mijzelf als moeder, dat ik altijd het gestaan voor mijn overtuigingen, ik altijd mijn rug recht heb gehouden, ook toen de maatschappelijke druk enorm was op mijn schouders.

En ik kan alleen maar zeggen tegen alle ouders, die vanuit de geweldige overtuigingen hun kind opvoeden, wees trots! Wees trots op jezelf.
Want je oogst wat je zaait!

 

Anja Konst


Wil je ook je verhaal delen op Kiind? Mail je verhaal dan naar info@kiind.nl en we nemen contact met je op.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Mijn knutselkoning

Column: Mijn knutselkoning

Zoonlief houdt van knutselen. Ik ben niet bepaald een knutselmoeder te noemen. Mijn creativiteit beperkt zich voornamelijk tot schrijven en schilderen. En zo nu en dan ervaar ik in beide een blokkade. Zoonlief kent dergelijke blokkades niet.Dus toen ik hem de vraag...

Handleiding: hoe krijg je de perfecte buikknoop?

Handleiding: hoe krijg je de perfecte buikknoop?

Wat is er nu fijner dan het dragen van je kindje? Dat warme lijfje tegen het jouwe, dat heerlijk ruikende hoofdje. Naast dat het zo fijn is, is dragen ook nog eens superlogisch. Zie je een ervaren ouder knopen, dan ziet het er gemakkelijk uit. Maar wanneer je het voor...

Column: Het geluid van jammerende kinderen

Column: Het geluid van jammerende kinderen

Soms lukt iets niet meteen. Dat hoort bij het leven. Grote mensen zijn hier meestal aan gewend. Maar voor kleine mensen kan dit absoluut onacceptabel zijn. Tot zo ver nog niets aan de hand, hartstikke oké. Het heeft simpelweg met de ontwikkeling van hun brein te...

Column: Een zwanger voorgevoel

Column: Een zwanger voorgevoel

Ik voel ineens dat ik zwanger ben. Zomaar, uit het niets. Sommige dingen vóel je! Vanuit je onderbuik of fingerspitzen of misschien gewoon omdat het niet de eerste keer was, maar ik voelde het dus. Lastig, want ik zat net in de auto onderweg van mijn ouders naar huis....

Column: Moederschap in Roemenië

Column: Moederschap in Roemenië

Ruim zeven maanden geleden beviel ik van het, in mijn bescheiden optiek, liefste jongetje ter wereld. Hij is simpelweg het allerleukste en het allermooiste wat mij ooit is overkomen. En dat zou ik het liefste iedere dag aan zoveel mogelijk mensen vertellen. Maar aan...

Column: Veters strikken

Column: Veters strikken

Al een aantal decennia kan ik mijn veters strikken. In het begin was het wel moeilijk. Het was veel oefenen waardoor ik soms geen tijd meer had om een mooie puzzel te maken. Ik heb een vrij gevoelige huid, het schuren van de veters over mijn...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0