Lezerspost: Je oogst wat je zaait

door Gastauteur

In de opvoeding van je kind, laat je je leiden door je eigen overtuigingen, wat wil jij je kind mee geven voor de toekomst, wat geeft je je kind mee op de weg naar zelfstandigheid de weg naar volwassenheid, de weg naar een gelukkig leven.

Ook ik heb mijn eigen overtuigingen, van af dag één, zorg je er voor dat je kind gezond eet, je kiest bewust voor de borstvoeding en later natuurlijk de bijvoeding. En natuurlijk hoop je vurig dat je kind op latere leeftijd deze keuze voort zal zetten en bewust zal kiezen voor gezonde voeding.


Als jonge tienermoeder had ik vaak de schijn tegen

Je zaait al je overtuigen op deze wijze in je opvoeding, je geeft ze water met alle liefde, en onderhoudt je zaaisel door er voor te zorgen en waardaar misschien wat onkruid op doet, wied je zorgvullig de opkomende onkruidplantjes. En je hoopt zo dat de prachtige bloemen van het zaad zullen gaan bloeien en zullen uitgroeien tot een sterke plant die de seizoenen zal volgen en in ieder seizoen zijn pracht zal laten zien.

Na 10 jaar geleden het eerste zaadje gezaaid te hebben, ben ik enorm trots, al het water geven, alle liefde en verzorging heeft een prachtige bijzondere bloem/kind voortgebracht.
Jaren heb ik toch moeten vechten voor mijn overtuigingen, want de maatschappij kent het woord bijzonder niet, het is eerder het woord raar wat toebedeeld wordt of misschien wel vreemd. Als jonge tienermoeder had ik vaak de schijn tegen. Wanneer je dan je eigen overtuigingen verdeligt, tegen over de maatschappij kon ik zeker zijn dat hetgene dat ik uitdroeg onder het grote vergrootglas werd geleegd, in de hand van de beterweters van oudere leeftijd.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is: wees trots op je overtuigingen, trots op de manier waarop je je kind begeleid naar de volwassenheid! Wees gewoon trots!

Ik kan na 10 jaar zeggen, ik ben trots! Mijn dochter vertelt vriendinnen dat ze de door huis mee gekregen snoepjes beter kunnen verruilen voor een beter alternatief om de reden, ….. ze onderbouwt haar mening door feiten, haar lijst van additieven is enorm.
Ik kan na 10 jaar zeggen, ik ben trots! Mijn dochter komt vaak een half uur later terug uit school, met ene fietsmand vol met afval, lege pakjes sap, chips verpakkingen, waarop ze tijdens een kop thee zegt, niet te begrijpen dat iedereen al het vuil niet netjes weggooit wat voor de wereld veel beter is, maar gewoon in de struiken die zij passeert op haar weg naar huis.
Ik kan na 10 jaar zeggen, ik ben trots! Trots op mijzelf als moeder, dat ik altijd het gestaan voor mijn overtuigingen, ik altijd mijn rug recht heb gehouden, ook toen de maatschappelijke druk enorm was op mijn schouders.

En ik kan alleen maar zeggen tegen alle ouders, die vanuit de geweldige overtuigingen hun kind opvoeden, wees trots! Wees trots op jezelf.
Want je oogst wat je zaait!

 

Anja Konst


Wil je ook je verhaal delen op Kiind? Mail je verhaal dan naar info@kiind.nl en we nemen contact met je op.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Ontwikkelingstest

Column: Ontwikkelingstest

Op een druilerige herfstdag stappen we de praktijk van onze kinderarts binnen. Een paar weken geleden vierden we Jaïr zijn vierde verjaardag en dus is het de hoogste tijd voor een nieuwe afspraak. Tot nu toe waren deze afspraken een kwestie van wegen, meten, een...

Vriendjes maken is soms moeilijk

Vriendjes maken is soms moeilijk

Hoe maak je vrienden? Mijn gedachten zijn bij mijn oudste zoon van zes. Ik zie hoe graag hij vriendjes wil maken. Tegelijkertijd zie ik dat hij het lastig vindt om het contact te leggen en te houden. Ik voel mijn tranen prikken. Goed voelen wat hij zelf wil en daarbij...

Column: Knutselkind

Column: Knutselkind

Ik had gehoopt op een knutselkind. Zo’n joch dat met permanente verfvlekken onder zijn nagels en eeuwige restjes lijm in zijn haren een spoor van aandoenlijke kunstwerken achter zou laten. Hele dagen aan de keukentafel, hij met een doos vol waskrijt en honderd...

Column: Het territorium van mijn kinderen

Column: Het territorium van mijn kinderen

Ik stap in het donker mijn bed uit. Schuifelend beweeg ik me richting de deur. Ik schop tegen een schoentje, glijd bijna uit over een memorykaartje, en in de badkamer moet ik eerst het opstapje opzij schuiven voor ik op de wc kan gaan zitten. ’s Ochtends...

Column: Eenvoudig leven

Column: Eenvoudig leven

Zes jaar geleden vertrokken hij en ik naar het Duitse Osnabrück. Hij danste in het theater, ik tikte vanuit smoezelige cafeetjes verhalen. Na wat omzwervingen langs Duitse theaters en twee kinderen rijker, vertrokken we een jaar geleden met z’n vieren naar de...

Column: Aanrommelen is leren

Column: Aanrommelen is leren

Pfff. Afgelopen week had ik het idee dat ik ‘maar wat aanrommelde’. Als mens, vader en partner. Ik was druk met van alles tegelijk: maken en regelen van zaken voor onze nieuwe camperbus, zestien dingen door elkaar voor mijn werk (lijstjes maken en dan andere dingen...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0