Column: Gedeeld geheim

door Gastauteur

Terwijl ik dit schrijf zit ik tot over mijn oren in de geheimen. Ik ben namelijk ceremoniemeester voor de bruiloft van mijn zusje en daarmee ben je niet alleen de persoon die helpt bij de voorbereidingen maar ook de persoon die alles mag weten. Uiteraard overlappen sommige van die geheimen elkaar en sommige staan juist weer volledig los van elkaar. Elke stiekemheid kent zijn eigen deelnemers, zijn eigen draaiboek en eigen inventaris. Hoe je dat in je hoofd allemaal een beetje duidelijk structureert, zodat ieder geheim ook daadwerkelijk voor de juiste personen verbogen blijft maar wel op tijd onthult wordt, is dusdanig gecompliceerd dat ik het zelf nog niet heb kunnen achterhalen. Ik vermoed dat de tientallen rondslingerende lijstjes hier in huis er iets mee te maken hebben.


Weet hij het echt niet meer of houdt hij me voor de gek?

Maar er loopt hier ook een peuter in huis rond. Eentje die sterk gelooft in het principe “wat van jou is, is van mij”. Inclusief die lijstjes dus. Waar hij ze steeds weer verstopt is een raadsel. Dusdanig goed verborgen dat hij het meestal zelf ook niet meer weet. Het is dan ook elke keer weer een hele opluchting als ik er weer een in zijn speelgoedkist vind of tussen de knuffels in zijn bed. Vanzelfsprekend vraag ik hem natuurlijk wel waar hij al mijn spullen laat. Maar het kleine boefje herhaalt dan simpelweg mijn vraag en kijkt me aan met de meest onschuldige blik die hij maar kan opzetten. Weet hij het echt niet meer of houdt hij me voor de gek? Dat is zijn geheim en ik kan er slechts naar raden.

Ik deel echter noodgedwongen bijna alles met hem. Ongegeneerd loopt hij het toilet binnen als ik daar zit, met enige regelmaat keert hij mijn handtas ondersteboven om de inhoud te bestuderen en hij is de enige persoon die weet of ik daadwerkelijk ontbijt of niet. En hij bewaart mijn geheimen goed. Stiekem uitslapen of de halve dag in pyjama rondlopen, niemand die er ooit achter zal komen want hij is zo lief om het niet door te vertellen. Als beloning mag hij samen met zijn knuffelaap en fleecedekentje nog even bij mij in het grote bed, lekker samen kriebelen en praten. En we vertellen het aan niemand, want het is ons geheim.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Niet perfect, des te beter!

Column: Niet perfect, des te beter!

Niet perfect kan soms perfect zijn, ontdekte ik laatst. We stonden op het jaarlijkse schoolfeest en meestal was dit het moment om een praatje te maken met de leerkracht van het volgende jaar, maar nu was de nieuwe indeling nog niet bekend. Dus kletste ik met zijn...

Hoe spelen zorgt voor lekker slapen

Hoe spelen zorgt voor lekker slapen

Bij je eerste baby, in die eerste bijzondere maanden, is het allemaal wel te doen met die gebroken nachten. Het euvel begint als er weer gewerkt moet gaan worden of als er al een kind in het gezin is. De nachtrust is oh zo belangrijk voor zowel kind als ouder....

Column: Een familiebed voor álles

Column: Een familiebed voor álles

'Maar mag ik dan vanavond in jullie bed in slaap vallen?' Roos kijkt me met grote ogen aan. 'Ja, dat mag,' zeg ik. 'Ik kom zo bij je voorlezen.' In no time zijn de tanden gepoetst, is de pyjama aangetrokken en zijn de knuffels verhuisd. Met haar lange lijf ligt ze...

Opvoedtips van Eva: ‘Mijn kind speelt nooit alleen’

Opvoedtips van Eva: ‘Mijn kind speelt nooit alleen’

Hi Eva Mijn kind kan niet alleen spelen. Zolang ik me met hem bezighoud, is het het gezelligste kind van de wereld. Samen knutselen, samen bouwen, samen kleuren, samen wandelen, fietsen of wat dan ook, het maakt eigenlijk niet uit wat we doen als we het maar samen...

Column: Borstvoeding in Laos

Column: Borstvoeding in Laos

Overal waar we komen worden ons dezelfde vragen gesteld: 'Welk kind komt uit welke buik? Keizersnee gehad? Is het een jongen of een meisje? Hoeveel maanden is die dikke baby? En waar is de vader toch?' Ik houd er een bijzondere Lao woordenschat aan over. Nog een...

Project Humanae: Een mens is niet zwart of wit

Project Humanae: Een mens is niet zwart of wit

Een tijdje terug volgde mijn zoon via de Museum Jeugduniversiteit een college in het Museon in Den Haag. Precies op dat moment was fotografe Angélica Dass daar aanwezig voor haar project Humanae. Schoonheid van de huid Wat Humanae precies is en waarom Angélica dit...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0