Column: Veters strikken

door Jannie

Al een aantal decennia kan ik mijn veters strikken. In het begin was het wel moeilijk. Het was veel oefenen waardoor ik soms geen tijd meer had om een mooie puzzel te maken. Ik heb een vrij gevoelige huid, het schuren van de veters over mijn vingers zorgde daarom soms voor irritaties en pijnlijke plekken. Inmiddels ervaar ik het als heel praktisch dat ik deze vaardigheid onder de knie heb gekregen. Tegenwoordig strik ik bijna nooit meer veters. Alleen mijn sportschoenen hebben veters, maar ik moet bekennen dat ik die erg weinig aan heb.

Vandaag heb ik mijn ‘nette’ schoenen aan, zonder veters. De baby wordt 1 jaar. Onweerstaanbare geuren komen uit de keuken. Er wordt gebakken. Noem me suf, maar ondanks dat ik een feestje voorbereid, heb ik geen speciaal gevoel bij deze dag. Geen bijzondere gedachtes naar 1 jaar geleden, geen melancholische stemming, geen trots. Gisteren was hij 364 dagen, vandaag 365 dagen. Het is vandaag niet meer of minder fijn dat hij in ons leven is dan gisteren.

Vooruit, ik heb er één bonusgedachte bij. Omdat we voor Kiind Magazine artikelen over langvoeden in de planning hebben staan, kan ik de gedachte niet tegenhouden dat ik er nu blijkbaar het predicaat Langvoedster bij heb. Ik heb er niet om gevraagd, ik heb niet iets speciaals gedaan en het geven van voeding op de 365ste levensdag van mijn zoon is écht (ja écht!) niet anders dan op de 364ste. Toch wordt er vanuit verschillende hoeken van alles over ‘gevonden’. Het gehele oordeelspectrum wordt benut om gedachtes over het feit dat hij 1 jaar is, en de borst krijgt, te verwoorden.

Laat ik eens één zijde van het spectrum belichten: Wat knap! Heerlijk hè. Fantastisch dat je nog voedt! Zomaar een bloemlezing uit het arsenaal. Noem me wederom suf, maar als ik heel eerlijk ben voelt het bevreemdend om dit te horen. Het voelt alsof ik een pluim krijg voor het feit dat ik al tientallen jaren succesvol zelfstandig mijn veters strik. Wat mij betreft mogen dingen soms ook gewoon zijn wat ze zijn en niet meer of minder. 

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Van het eerste lachje naar de eerste okselhaar

Column: Van het eerste lachje naar de eerste okselhaar

Tien jaar geleden werd ze geboren. Het was een prachtig meisje met een stralend roze gezichtje. Niet toen ze er net uit kwam hoor, toen was ze verfrommeld en rood. En stralen was er ook niet bij, want ze krijste de hele boel bij elkaar. Maar goed, het meisje groeide...

Column: Een warm hoopje mens

Column: Een warm hoopje mens

Als ik om half vier wakker word, lig ik op het randje van ons uitklapbed. Mijn nek is stijf en mijn arm heeft te lang in een rare positie gelegen. Ik rol me op mijn andere zij en voel een warm hoopje mens op de andere helft van mijn kussen liggen. Evy is verkouden en...

Wees eens wat minder beschikbaar voor je kinderen

Wees eens wat minder beschikbaar voor je kinderen

Opvoeden kost tijd. Zeven dagen per week ben je beschikbaar en bereikbaar. Jouw kinderen hebben je immers hard nodig om verder te komen, en dat gun je ze ook. Maar wat ook een gegeven is, is dat je niet constant tijd hebt voor je kinderen. Er zijn nog zoveel andere...

Preview: Binnenspieken bij het grote gezin van Anne Cornut

Preview: Binnenspieken bij het grote gezin van Anne Cornut

Deze lente mogen we binnenspieken bij de Vlaamse Anne Cornut. Met haar man en vijf kinderen bewoont zij een herenhuis uit de jaren ’30 in Vilvoorde, tegen Brussel aan: smal, hoog, klassiek en met meerdere verdiepingen. Dankzij een verbouwing valt er nu veel licht...

Je geniet meer van je kraamtijd als je het samen doet

Je geniet meer van je kraamtijd als je het samen doet

‘Geniet ervan!’ Hoe vaak heb ik dat gehoord in de kraamtijd? Vriendinnen net zo goed als wildvreemden op straat wensten me dat ik met volle teugen genoot van dat kleine wondertje. En dat deed ik ook, heus. Tussen de vele voedingen, gebroken nachten, en alle...

Column: Mijn geheim

Column: Mijn geheim

Ken je haar? De 'Mijn geheim' rubriek in Echte Damesbladen. Als ik zo'n blaadje in mijn handen krijg, sla ik deze rubriek eigenlijk altijd over. Het clichébeeld hiervan ken ik echter wel: een vrouw die een slachtofferrol aanneemt ten opzichte van een groot...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0