Column: Mama zijn op afstand

door Gastauteur

Het is tegenwoordig niet zo bijzonder meer. Mensen gaan uit elkaar om diverse redenen. Ondanks dat het veelvuldig voorkomt, blijft het voor de betrokkenen altijd wel een bijzondere gebeurtenis. De keuzes die in het proces van scheiding en voortgezet ouderschap gemaakt worden, zijn persoonlijke keuzes. We willen altijd wel graag kijken hoe anderen dat dan doen of gedaan hebben, maar uiteindelijk zijn wij degenen die dit nieuwe gezinsleven moeten vormen naar onze tevredenheid.
In mijn geval betekent dit dat ik moeder op afstand ben. Zoonlief heeft het hoofdverblijf bij mijn ex en alhoewel ik hen veelvuldig zie, is er zeker wel het een en ander veranderd. Zo heb ik om praktische redenen veel zwemlessen van zoonlief gemist, terwijl ik tijdens onze samenwoning eigenlijk altijd wel mee ging naar de zwemles (behalve die ene keer dat we als ouders mee mochten zwemmen).
Ik merk ook aan mezelf dat ik me terughoudender opstel. Als zoonlief iets aan me vraagt wanneer ik bij hem en zijn vader ben, dan laat ik hem die vraag eigenlijk altijd aan mijn ex stellen. Ik wil met mijn mogelijke antwoord niet de eventuele plannen van mijn ex dwarsbomen.

Zoonlief probeert ook meer dan tijdens ons huwelijk mij te bewegen dingen voor hem te doen onder het mom van “dat mag ik van papa altijd wel”. Ik ben inmiddels gewend om te antwoorden “dat is misschien zo, maar van mij mag het niet”. De verleiding om de discussie aan te gaan, omdat ik op sommige vlakken zeker weet dat het bij zijn vader ook niet mag, weet ik te weerstaan. Niemand schiet iets op met een dergelijke discussie. Het hoort bij het kind zijn, dus laat ik het voor wat het is.
Wat ik wel lastig kan aanzien is dat zoonlief het zichtbaar moeilijk heeft en zijn vader mist in de dagen die hij bij mij is. Soms helpen extra knuffels en oneindig begrip. Op de dagen dat het me hard raakt, pak ik onze spullen op en gaan we de dag met zijn vader erbij doorbrengen (als dat bij zijn vader ook uitkomt). Ik vraag me niet meer af of ik zo de verwerking van zoonlief laat stagneren. Een scheiding is geen leuke situatie voor een kind. En als deze manier voor ons alledrie dan even kan helpen, dan is dit de manier die op dat moment bij ons past.


Dat mag ik van papa altijd wel

Tijdens ons huwelijk, toen ik niet lekker in mijn vel zat, kon ik zo nu en dan wel eens het gevoel hebben dat ik faalde als moeder. Nu mijn moederrol door de situatie ingeperkt is, heb ik dat nog wel eens. Het voelt als een falen als mijn kind verdrietig is, omdat hij zijn vader mist. En dan bedenk ik me wat er allemaal wel is. Hij mag verdrietig zijn. Gevoelens horen bij het leven. En ik doe mijn uiterste best om er in deze situatie voor zoonlief te zijn. Dat is inderdaad anders dan ik voor ogen had toen ik aan het moederschap begon. Het is niet minder waardevol. Ouderschap op afstand betekent altijd een zekere mate van aanpassing, zowel voor de niet-dagelijks aanwezige ouder als de andere ouder. Als ik bekijk hoe wij het nu met zijn drieën geregeld hebben, ben ik best wel trots op hoe we het gedaan hebben en hoe het nu met ons drieën gaan.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Lezerspost: Je oogst wat je zaait

Lezerspost: Je oogst wat je zaait

In de opvoeding van je kind, laat je je leiden door je eigen overtuigingen, wat wil jij je kind mee geven voor de toekomst, wat geeft je je kind mee op de weg naar zelfstandigheid de weg naar volwassenheid, de weg naar een gelukkig leven.Ook ik heb mijn eigen...

Column: Feestbeesten

Column: Feestbeesten

Onze kinderen zijn geen feestbeesten. Wanneer we in een situatie zijn waarin meerdere mensen in een ruimte aanwezig zijn en zich met elkaar bemoeien (doorgaans 'Partijtje' of 'Feestje' genoemd), dan zijn de reacties als volgt:De Zevenjarige trekt zich terug in zijn...

Column: Trammelant

Column: Trammelant

Miranda verloor haar man. Samen met hun zoontje rooit ze het nu. Het leven samengevat? Trammelant. Alsof er niks gebeurd is zit ik ’s nachts achter m’n laptop. Muziek aan. Kat miauwend om me heen. Ietwat aangeschoten wel. Het was een mooie avond zoals er die zoveel...

Column: Klakkeloos

Column: Klakkeloos

Ik had me nog zo voorgenomen om vooral niet zo’n moeder te worden. Maar de laatste maanden betrap ik mezelf vaker dan me lief is op de verzuchting: “Och kind, als je toch eens één keer zou doen wat ik van je vroeg!” Als ik ein-de-lijk beide kinderen in min of meer...

Waarom hoogbegaafden vaak een vaste mindset hebben

Waarom hoogbegaafden vaak een vaste mindset hebben

Hoogbegaafdheid is een beetje onzichtbaar. Veel hoogbegaafden laten niet zien wat ze kunnen en presteren gemiddeld of zelfs ondermaats. Hoe komt het dat hoogbegaafde kinderen vaak een fixed (vaste) mindset hebben en niet tot bloei komen? En wat kunnen we daar aan...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0