Column: Een ander gevoel bij vakantie

door Gastauteur

Vakantie. Het vergde altijd wat planning en gedoe, maar dan waren we -zodra we op de plaats van bestemming waren- er alledrie ook echt klaar voor. Dan kon het grote genieten beginnen.

Nu begint de vakantievoorpret op een heel andere manier. Overleg. Het naast elkaar leggen van de agenda’s. Wanneer is zoonlief vrij? Wanneer is de oppas beschikbaar? Wie pakt welke weken?

Op dit moment is het voordeel van de scheiding dat we als ouders meer vakantiedagen te verdelen hebben. Voorheen namen we dezelfde weken vrij (was wel zo gezellig) en moest er voor die andere weken het een en ander geregeld worden. 


“Maar dan ga ik papa missen.” Zijn lip gaat in de pruilstand

Voor zoonlief zitten er geen voordelen aan deze scheiding. Voor hem is het vooral gedoe. Als ik vol enthousiasme aankondig dat hij een extra lang weekend bij mij kan zijn, krijg ik een pijnlijk antwoord te horen. Nou ja, het eerste antwoord niet zozeer, de reactie die daarop volgt vooral.

“Maar dan ga ik papa missen.” Zijn lip gaat in de pruilstand. Ik herinner me nog dat ik hem dat geleerd heb te doen. Toen betrof het de vraag of hij (wij) een ijsje mocht(en) en de pruillip was bedoeld voor oma. Ik wilde ook graag een ijsje.

“Ja, schat, dat is zo. En als je bij papa bent dan mis je mama.” Het is een poging om zoonlief in te laten zien dat ik begrip heb voor de situatie waarin hij zit..
“Maar niet zo erg. Als ik bij jou ben dan mis ik papa heel erg.” Werkelijk, ik vind het heel fijn dat zoonlief geen enkele schroom voelt om deze woorden uit te spreken en ik weet heel goed waarom hij de woorden zegt. Ik ken zijn vader en zijn vader is echt een heel leuke papa.

Toch kijk ik op tegen dat lange weekend. Ik vrees voor de tranen, het gemis van zoonlief. Dat pijnlijk is om meerdere redenen. Een: de scheiding op zichzelf, de nieuwe situatie was niet het droombeeld dat ik had toen ik met mijn ex aan het zwanger worden begon. Twee: het feitelijke gemis.

Dat betekent dat er een extra voorbereiding getroffen moet worden. De lievelingsknuffel (“Die vindt papa ook heel lief”) mag niet vergeten worden. En wanneer het huilen begint, zullen mijn open armen er zijn. Troost en afleiding. We gaan de bossen in, leuke dingen doen. Andere leuke dingen dan zijn vader met hem doet.

Zoonlief begint het begrip ‘vakantie’ steeds beter te begrijpen. Zijn klasgenootjes gaan naar het buitenland op vakantie en dat vindt hij zelf ook een goed idee. Al heeft hij het vaker over een strandvakantie in eigen land, op een van onze geweldige eilanden. Daar zijn we gezamenlijk een drietal jaren achtereen geweest en hebben enorm genoten.

In schoolperioden is dat eiland eigenlijk te druk. Het geluk is dat zoonlief een vakantieweek heeft die buiten de reguliere schoolperioden valt. Dus hebben zijn vader en ik het plan op gevat om volgend jaar dat weekje naar het eiland te gaan en een huisje te huren.

En voor dit jaar beperk ik me tot lange weekenden en dagjes uit. Geen weken in een ander land of op een camping of zo. Het is voor zoonlief nog niet de tijd om een langere periode van zijn vader gescheiden te zijn. En heel eerlijk, ik ben er ook nog niet aan toe om zoonlief een langere periode van zijn vader te scheiden.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Feestmalen

Column: Feestmalen

Vorig jaar vertelde ik al over de verschillen tussen een Roemeense en een Nederlandse kerst, maar er is een punt waarop de twee wel degelijk overeenkomen: met kerst wordt er veel en lekker gegeten. Wat gelijk het startsein is om te gaan piekeren over de oeroude vraag:...

Goede voornemens: elke dag opnieuw

Goede voornemens: elke dag opnieuw

Het nieuwe jaar start met een fikse verkoudheid, een flink portie slaapgebrek en twee kinderen die elkaar voortdurend in de haren vliegen. Met mijn laatste restje energie probeer ik een meer vreedzame speelsituatie te creëren. Ik ga op mijn knieën bij ze zitten en...

Rouwen in de kraamtijd

Rouwen in de kraamtijd

Rouwen in de kraamtijd - daar moet je niet aan denken. Een beginnend en een eindigend leven in dezelfde periode, dat doet iets met je. Het overkwam Joos Hooimeijer en haar vriend. Midden in de zomer werd er bij mijn vader longkanker met uitzaaiingen geconstateerd. Van...

Column: Doen wat je wilt, against all odds

Column: Doen wat je wilt, against all odds

We gaan samen een weekend naar Groningen voor de David Bowie-tentoonstelling. Met de trein en in een hotel. En ondanks een drukke week, met halfzieke kinderen, een brakke nacht door een verjaardag en, oh ja, de zomertijd, voelen we ons verbazingwekkend fris en monter...

8 tips voor het geven van duurzame cadeautjes

8 tips voor het geven van duurzame cadeautjes

Het viel mij op dat het speelgoed van mijn dochtertje een eigen leven leidt. Jammer genoeg niet zoals in Toy Story, maar meer dat de stapel met speelgoed bijna net zo snel groeit als mijn kind. Cadeaus geven is leuk! Maar hoe winkel je nou voor cadeaus zonder al...

Column: Het sorry-kunstje

Column: Het sorry-kunstje

“Hee, laat je zusje maar even zelf spelen. Ik geloof niet dat ze nu geknuffeld wil worden.”“Maar ik doe echt voorzichtig, mama.”“Dat snap ik, schat. En ik vind het fijn dat je haar zo lief vindt. Maar kijk, ze duwt je handen weg, ik denk...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0