Column: Aanrommelen is leren

door Robert Tannemaat

Pfff. Afgelopen week had ik het idee dat ik ‘maar wat aanrommelde’. Als mens, vader en partner. Ik was druk met van alles tegelijk: maken en regelen van zaken voor onze nieuwe camperbus, zestien dingen door elkaar voor mijn werk (lijstjes maken en dan andere dingen gaan doen), niet vergeten om ook het konijn van de buren te voeren. En dat naast de dagelijkse huishoudelijkheden als opruimen, was opvouwen, de vaatwasser, afvalzakken, administratie…. Allemaal door elkaar, je kent het vast wel.

Simon en Sofie kwamen soms kijken, soms niet, vroegen soms om een knuffel of hulp en gingen dan weer verder met hun eigen spel. Zij maakten er geen probleem van, maar ik wel en werd daar niet blij van. Ik vond dat ik alles er maar een beetje bij deed, reactief reageerde op impulsen, waardoor ik er wel voor ze was, maar eigenlijk ook weer niet.

Aanrommelen vond ik het. Met een innerlijke kritische knagende zeurstem die mij dan vertelde dat ik toch eigenlijk écht iets anders moest gaan doen: meer aanwezig, duidelijker, meer samen met mijn kinderen, meer… Die zeurstem creëerde – hoe kan het ook anders – nog meer onrust in mijn hoofd: ja, maar ik wil dat nieuwe boekenplankje voor in de camper klaar hebben want dan is er weer iets van mijn lijstje af en heb ik tenminste het idee nog iets voor elkaar te hebben gekregen.

Waar haal ik vandaan dat ik altijd alles scherp en helder te moeten hebben?

Maar is het erg? Dat vroeg ik me gisteren af terwijl ik met een goede vriend in de sauna zat. Hebben mijn kinderen er last van? Als ik ze vrolijk rondom mij en mijn chaos heen zie dartelen, opgaand in hun eigen spel, lijkt het wel mee te vallen.

In een filosofische poging er een betekenisvolle draai aan te geven bedenk ik me dat druk bezig zijn en aanrommelen wellicht gewoon onderdeel is van het leven als ouders. En dat het van tijd tot tijd wellicht even noodzakelijk is om in onszelf de verwarring toe te laten, om vervolgens orde op zaken te kunnen stellen.

Net zoals bij het defragmenteren op die oude computers vroeger, in MS-DOS – de oervoorloper van Windows. Als je ‘defrag’ intypte kreeg je zo’n veld te zien met groene monochroom getinte blokjes die allemaal door elkaar stonden. In het begin leek het een rommeltje maar langzaam flipte alles op z’n plek tot een logisch en geordend geheel. Daarna liep de computer weer soepeler en sneller.

Ja, dat is het! In het echte leven gaat het ook zo. Waar haal ik vandaan dat ik altijd alles scherp en helder te moeten hebben? En dat ook aan mijn kinderen moet laten zien? Onzin. Zij rommelen hele dagen aan. Eindeloos blokjes verschuiven tussen chaos en orde. Leren heet dat volgens mij. Mijn aanrommelen is dus leren.

Weer wat geleerd.

Robert Tannemaat is naast vader van Simon (2) en Sofie (5) en natuurliefhebber ook trainer en coach bij De Groeierij voor krachtig ouderschap en gelukkige gezinnen. 

Wees eens wat minder beschikbaar voor je kinderen

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Weer een kaarsje op de taart

Column: Weer een kaarsje op de taart

De laatste maand van zoonlief als vierjarige is alweer aangebroken. En dan betekent dat het niet lang meer duurt voordat hij officieel leerplichtig wordt. Geen vakanties buiten de vakantieperioden om, geen smokkeldaagjes, gewoon dagelijks verplicht naar school.Wat is...

Column: Verhuizen

Column: Verhuizen

'Ik wil helemaal niet naar een ander huis. Helemaal niet', moppert mijn driejarige zoon. 'Eén mama moet hier blijven met mij.' Voor hem hoeft het niet, de verhuizing, en dat snap ik best. Hij is erg gesteld op zijn vertrouwde omgeving. Ons huis met het groene hek,...

Zonder strijd aan tafel: gezellig samen eten dankzij rituelen

Zonder strijd aan tafel: gezellig samen eten dankzij rituelen

Terugkerende strijd over de dagelijkse afspraken in huis kennen we allemaal wel. Je kinderen luisteren vaker niet dan wel. Hoe maak je zulke kleine maar oh zo irritante momenten nou fijn? Waar kinderen doorgaans een hekel aan hebben, is de grens over moeten van iets...

Column: Alles onder controle

Column: Alles onder controle

Op sommige dagen vraag ik me af wie toch die vrouw is die naast me loopt in de spiegeling van een etalageruit. Ruim dertig plus, bloemetjesjurk, hoge hakken, een peuter in haar kielzog, een baby onder haar jas. Ze ziet eruit als een Echte Volwassene. Zo eentje die...

Een drukte van jewelste bij mij thuis

Een drukte van jewelste bij mij thuis

Ons huishouden bestaat uit twee jongens, één van drie en één van zes jaar, en onze kater Bo. Een gezellige drukte met vooral veel beweging en geluid. Geluid dat me de hele dag blijft achtervolgen, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Mijn jongste zoon kan heerlijk...

Onderwijs voor ontdekkingsreizigers

Onderwijs voor ontdekkingsreizigers

Hoe mooi zou het zijn als het onderwijs zodanig wordt vormgegeven dat kinderen, net als ontdekkingsreizigers, zichzelf en de wereld mogen ontdekken. Ontdekken zonder vooropgezet doel. Maar leren ze dan wel genoeg? Ontdekkingsreizigers, waar denk je dan aan? Ik aan...

0