Column: De babywens van mijn dochter (en mezelf?)

door Jeroen de Jong
jeroen de jong

Roos is een levensgevaarlijk kind. Met een soort nonchalante en vrolijke vanzelfsprekendheid kondigt ze van alles aan wat ze graag wil doen of hebben. Een tablet. In de herfstvakantie naar Legoland in Denemarken. Een leuk vriendinnetje op de camping. Geld om een nieuwe knuffel te kopen. En eigenlijk komt het altijd uit. De tablet kwam in huis door het winnen van een prijsvraag, de vakantie hebben we inmiddels geboekt, vriendinnetjes zijn er altijd genoeg en Roos heeft inmiddels zoveel knuffels dat ik bijna niet meer in bed pas als ik haar ’s avonds wil voorlezen.

Ons gezin is compleet. En ik begin het geloven.

Haar oudere broers worden af en toe gek van het gemak waarin Roos alles voor elkaar krijgt. En ik snap er zelf ook niet heel veel van. Maar ik hoef het ook niet te snappen om te zien dat het werkt. Dus als Roos iets wenst, let ik tegenwoordig wel extra goed op. Zoals met haar wens dat ze een hond, een poes, een paard en een baby voor haar verjaardag wilde. De poes kwam in huis doordat een oom niet meer voor zijn oude kat wilde zorgen. Het magere beestje van twaalf jaar oud kwam bij ons in huis en bloeide op. Enthousiast sloot hij ons in zijn hart en Roos kon haar geluk niet op. De hond kwam toen haar beste vriendinnetje een puppy kreeg. Elke middag kan ze nu met het hondje spelen. En dat paard zal ook nog wel op de één of andere manier voorbij komen.

Maar die baby. Ze was er een tijdje niet meer mee bezig. Totdat ze er opeens weer over begint. ‘Ik zou zo graag een zusje willen.’ Wendy en ik kijken elkaar aan. Wat ons betreft komt er geen vierde meer. Maar waar Wendy heel resoluut is, knaagt er bij mij twijfel. Want hoe fijn zou het zijn om weer zo’n kleintje in mijn armen te hebben. Hem – of haar als het aan Roos ligt – in de draagdoek te doen en lange wandelingen te maken. En ’s nachts wakker te worden van een voetje in mijn gezicht.

Maar eigenlijk zie ik mezelf niet meer de hele fase van baby tot kleuter doorgaan. Niet nu alle kinderen zo groot en zelfstandig zijn geworden en we volop genieten van alle vrijheid die daarbij komt kijken. Dus zetten Wendy en ik een stevig offensief in tegen Roos haar uitzonderlijke wenskracht. Ons gezin is compleet. En als een mantra herhaal ik het iedere keer als ik een vader of moeder met een draagdoek voorbij zie lopen. Ons gezin is compleet. En ik begin het geloven.

Gisteren was er een buurtfeestje. En terwijl ik me boog over de heerlijke Turkse hapjes van de buurvrouw, raakte ik in gesprek met de overbuurman. Trots vertelde hij dat zijn vrouw zwanger is. Over een paar maanden wordt er een baby geboren in de straat. Ik hoop dat dat genoeg is voor Roos.

Jeroen de Jong is vader van Thijn (2002), Noek (2005) en Roos (2008) en inspireert mannen de beste vader uit zichzelf te halen via praktijkvader.nl.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Zo help je kinderen hun conflicten op te lossen

Zo help je kinderen hun conflicten op te lossen

Of we het nu willen of niet: conflicten horen bij het leven. De één wil dit, de ander dat. Bij kinderen kan een conflict heel snel hoog oplopen. Vaak eindigt het doordat de één volhoudt en de ander opgeeft. Dan heb je één winnaar en één verliezer. Herkenbaar? Kinderen...

Column: Verhuizen met jonge kinderen? Hoe dan?

Column: Verhuizen met jonge kinderen? Hoe dan?

Het begon met een idee. Een droombeeld van hoe ons leven ook zou kunnen zijn. We zouden de stad kunnen verruilen voor een rustig dorp. De doorgaande weg met al zijn bussen en ambulances inwisselen voor een staat waar kinderen nog gedachteloos kunnen touwtjespringen....

Biological nurturing: een andere visie op borstvoeding

Biological nurturing: een andere visie op borstvoeding

Biological Nurturing is een manier van kijken naar en omgaan met borstvoeding, die zo oud is als de mensheid, maar die als vernieuwend is herontdekt en beschreven door Suzanne Colson. In het Nederlands noemen we het ook wel 'instinctief voeden'. De meeste...

Column: Een nieuw jaar

Column: Een nieuw jaar

Ik houd van nieuwjaar. Ik ben geen oudjaarsmens. Als tiener verstopte ik me liever die laatste uren van het jaar om terug te kijken op alle gemiste kansen. Tijdens het vuurwerk barstte dan gelijk het gevoel van een ‘schone lei’ en nieuwe kansen in me los...

Denk jij als ouder ook aan jezelf?

Denk jij als ouder ook aan jezelf?

Tien jaar geleden nam ik tijdens een vakantie het besluit om voortaan beter voor mijzelf te gaan zorgen. In die tijd had ik een gezin met een dreumes, een peuter en een kleuter. Mijn man zou met de jongens op het strand een zandkasteel gaan bouwen. Hij wenste mij toe...

Koorts

Koorts is een stijging van de lichaamstemperatuur en wordt vaak veroorzaakt door een ontsteking. Onder de 38 graden spreekt men van verhoging, daarboven van koorts. Het lichaam bestrijdt een infectie door het verhogen van de temperatuur. De warmte versnelt namelijk de...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0