Column: De babywens van mijn dochter (en mezelf?)

door Jeroen de Jong
jeroen de jong

Roos is een levensgevaarlijk kind. Met een soort nonchalante en vrolijke vanzelfsprekendheid kondigt ze van alles aan wat ze graag wil doen of hebben. Een tablet. In de herfstvakantie naar Legoland in Denemarken. Een leuk vriendinnetje op de camping. Geld om een nieuwe knuffel te kopen. En eigenlijk komt het altijd uit. De tablet kwam in huis door het winnen van een prijsvraag, de vakantie hebben we inmiddels geboekt, vriendinnetjes zijn er altijd genoeg en Roos heeft inmiddels zoveel knuffels dat ik bijna niet meer in bed pas als ik haar ’s avonds wil voorlezen.

Ons gezin is compleet. En ik begin het geloven.

Haar oudere broers worden af en toe gek van het gemak waarin Roos alles voor elkaar krijgt. En ik snap er zelf ook niet heel veel van. Maar ik hoef het ook niet te snappen om te zien dat het werkt. Dus als Roos iets wenst, let ik tegenwoordig wel extra goed op. Zoals met haar wens dat ze een hond, een poes, een paard en een baby voor haar verjaardag wilde. De poes kwam in huis doordat een oom niet meer voor zijn oude kat wilde zorgen. Het magere beestje van twaalf jaar oud kwam bij ons in huis en bloeide op. Enthousiast sloot hij ons in zijn hart en Roos kon haar geluk niet op. De hond kwam toen haar beste vriendinnetje een puppy kreeg. Elke middag kan ze nu met het hondje spelen. En dat paard zal ook nog wel op de één of andere manier voorbij komen.

Maar die baby. Ze was er een tijdje niet meer mee bezig. Totdat ze er opeens weer over begint. ‘Ik zou zo graag een zusje willen.’ Wendy en ik kijken elkaar aan. Wat ons betreft komt er geen vierde meer. Maar waar Wendy heel resoluut is, knaagt er bij mij twijfel. Want hoe fijn zou het zijn om weer zo’n kleintje in mijn armen te hebben. Hem – of haar als het aan Roos ligt – in de draagdoek te doen en lange wandelingen te maken. En ’s nachts wakker te worden van een voetje in mijn gezicht.

Maar eigenlijk zie ik mezelf niet meer de hele fase van baby tot kleuter doorgaan. Niet nu alle kinderen zo groot en zelfstandig zijn geworden en we volop genieten van alle vrijheid die daarbij komt kijken. Dus zetten Wendy en ik een stevig offensief in tegen Roos haar uitzonderlijke wenskracht. Ons gezin is compleet. En als een mantra herhaal ik het iedere keer als ik een vader of moeder met een draagdoek voorbij zie lopen. Ons gezin is compleet. En ik begin het geloven.

Gisteren was er een buurtfeestje. En terwijl ik me boog over de heerlijke Turkse hapjes van de buurvrouw, raakte ik in gesprek met de overbuurman. Trots vertelde hij dat zijn vrouw zwanger is. Over een paar maanden wordt er een baby geboren in de straat. Ik hoop dat dat genoeg is voor Roos.

Jeroen de Jong is vader van Thijn (2002), Noek (2005) en Roos (2008) en inspireert mannen de beste vader uit zichzelf te halen via praktijkvader.nl.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Opvoedadvies van Eva: Make love not war

Opvoedadvies van Eva: Make love not war

Als er iets is wat kinderen ons leren, is het geduld en liefde. Make love, not war dus. Juist op de momenten dat zij onmogelijke monsters zijn, vragen ze ons om liefdevol te blijven. Met deze gouden tips van Eva Bronsveld kun je er weer even tegen. Eva geeft een...

Sam dopt haar eigen boontjes

Sam dopt haar eigen boontjes

Hieronder vind je een verhaal over Sam. Sam is 5 jaar en zit in groep 2. Alhoewel ze oogt als een zelfstandig meisje, maakt de juf zich zorgen over een aantal dingen. De juffrouw heeft vanochtend in de klas een verhaal voorgelezen over hoe mensen vroeger in hutten en...

Eerste hulp bij muggensteken en brandnetels

Eerste hulp bij muggensteken en brandnetels

Heerlijk die zomer! We genieten van ieder straaltje zon, ’s avonds zitten we lekker buiten als het even kan en wandelen we heerlijk in de koele schaduw van het bos. De natuur is prachtig op deze dagen. Je voelt de zonnekracht in je lijf. Alles kan, zo voelt het. Maar...

Je geniet meer van je kraamtijd als je het samen doet

Je geniet meer van je kraamtijd als je het samen doet

‘Geniet ervan!’ Hoe vaak heb ik dat gehoord in de kraamtijd? Vriendinnen net zo goed als wildvreemden op straat wensten me dat ik met volle teugen genoot van dat kleine wondertje. En dat deed ik ook, heus. Tussen de vele voedingen, gebroken nachten, en alle...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0