Column: Brasilian wax of helemaal naturel?

door Chantala Blinker

Terwijl mijn ene been op de badrand rust, sta ik voorover gebogen om goed te kunnen zien wáár ik nu eigenlijk haar wegscheer. Mijn dochter poetst intussen haar tanden. We praten en gedragen ons vrij onderling.

Poenies met of zonder haar

Met vier puberdochters zijn poenies meer dan eens onderwerp van gesprek, als waardevol onderdeel van ons lijf. We hebben kale poenies, half-behaarde poenies, hele harige poenies. Soms luister ik mee, hoe ze onderling lieve gesprekjes hebben. Dat de één vindt dat de ander een brede poen heeft, dat die precies bij haar lijf past. Dan zegt de ander onzeker te zijn over haar lange poenie en wordt ze gerust gesteld door haar zus die zegt ‘dat past juist zo bij jou, met je lange benen’. Zo ook over schaamhaar. Het is een ontdekkingsreis, die mijn meiden uitvoerig met elkaar bespreken. Voelt het fijn, vind je het zelf mooi? Het verschilt soms per levensfase, zelfs per seizoen. Waar ik ooit haarloos door het leven ging voel ik me nu beter bij wat haar van boven en glad van onder. Mijn pubers experimenteren erop los. Knippen, scheren, harsen of een poosje helemaal niks – omdat fietsen met stoppeltjes gewoon ruk is.

Voor je het weet laat je je poeperd bleken en hebben je tenen liposuctie nodig

Diversiteit

Het maakt me blij dat er steeds meer diversiteit getoond wordt op social media. Al die so called perfect pictures zijn een soort sluikreclame voor de identiteitloze kloon. Zelfde wenkies (wenkbrauwen), lipcountouren, haarloze lijven. En dan, zo af en toe, staat er een zelfbewuste meid of vrouw op die besluit donkere haardos onder haar oksel op Insta te zetten.

Ik houd er wel van. Dat rebelse. Die awareness. Gewoon omdat we het zelf mogen weten, daarom. Want voor je het weet laat je je waxen (brasilian style), je poeperd bleken en hebben je tenen liposuctie nodig. En niemand weet meer voor wie en waarom. Jonge meiden vinden deze foto’s geweldig óf ze gruwen ervan, maar hopelijk zien ze het allemaal. Bij hun eigen gezin, vrienden, vriendinnen of op social media. En dan lekker doen wat je zelf fijn vindt. Er is geen norm.

Meer lezen

Je kind is baas over zijn eigen lijf, dus ook over zijn kusjes

Column: Seksuele voorlichting? Vertel je kind dat vrijen heerlijk is!

Jippie, het Kiindfestival komt eraan! Tijd om je haar te laten wapperen en met je hele gezin te genieten.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

9 tips voor een vrolijke kinderdag

9 tips voor een vrolijke kinderdag

‘Er is Moederdag en Vaderdag, maar waarom is er eigenlijk geen Kinderdag?’ vroeg mijn zoon mij met een ernstig gezicht. Ik herinnerde me ineens dat ik dat vroeger ook tegen mijn ouders zei. Mijn moeder zei toen: ‘Het is elke dag al Kinderdag!’ Elke dag Kinderdag? Als...

column: Allemaal papa’s voor andere kinderen

column: Allemaal papa’s voor andere kinderen

De peuter begint te begrijpen wat een papa inhoudt. Wat als gevolg heeft dat hij bevriende vaders ‘papa’ noemt, omdat hun kinderen hen ook zo noemen. Kinderlogica voor kinderen zonder vader. Denk ik. Het raakt me dat mijn zoon niet iemand heeft om ‘papa’ tegen te...

Omgangsvormen – wat geef je mee?

Omgangsvormen – wat geef je mee?

Omgangsvormen meegeven aan je kinderen klinkt zo simpel: je voedt ze op tot fatsoenlijke mensen die weten hoe het hoort. Maar hoe zit het met authenticiteit en met de autonomie van het kind? Laat je je kind de gedwongen smakkerds van die ouwe tante ondergaan? Zijn je...

Column: zaaien voor de toekomst

Column: zaaien voor de toekomst

‘Kijk ’n slak!’ roept mijn peuter uitbundig tegen de buurvrouw die in haar auto langsrijdt en stopt voor een praatje. Shane en ik tuinieren. Vinden we leuk. Of althans, ik vind een tuin leuk en Alex hield hem daarom bij, maar nu Alex er niet meer is moet ik toch echt...

Enig kind: er komt geen tweede

Enig kind: er komt geen tweede

Het aantal gezinnen met 1 kind stijgt, is de conclusie van het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek). Volgens hen groeit 1 op de 11 kinderen op als enig kind. De buitenwereld heeft er zo haar eigen mening over. Maar hoe is het in de praktijk: is het zielig voor een...

Column: Opruimen als acceptatie van je leven

Column: Opruimen als acceptatie van je leven

Toen mijn man overleed, sliep ons kind nog bij ons op de kamer, in een co-sleeper. De babykamer was deels af, maar verder kwam dat wel als hij op zijn eigen kamer zou slapen. Van uitstel komt afstel, zeker in deze situatie, en eerlijk gezegd heeft het me heel lang ook...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0