Column: Van het eerste lachje naar de eerste okselhaar

door Liv den Duyn

Tien jaar geleden werd ze geboren. Het was een prachtig meisje met een stralend roze gezichtje. Niet toen ze er net uit kwam hoor, toen was ze verfrommeld en rood. En stralen was er ook niet bij, want ze krijste de hele boel bij elkaar. Maar goed, het meisje groeide op, en al snel mochten we genieten van haar eerste lachje.

Je zou hem kunnen verven

De maanden vliegen voorbij en de eerste stapjes worden gezet. Daarna volgen de eerste woordjes en de heerlijke eigenwijze tijd dat ze twee is. De eerste keer naar school en de eerste keer afspreken. De eerste zwemles en het eerste zwemdiploma. Yes – eindelijk! Ze gaat voor de eerste keer op een paard zitten. Je ziet haar genieten en het leven is leuk. Ze krijgt veel vriendinnen en de tijd van de eerste schoolfeestjes breekt aan. De eerste keer naar de tienerdisco in de buurt. En dan, jawel daar is-ie dan. De eerste…

‘Help! Mam! WTF? Check wat er onder mijn oksel zit man!’

Ik kijk. Het is er echt een!

‘Kind, gefeliciteerd. Nu ben je een echte puber, je hebt een vetkoele okselhaar!’

Ze trekt een gezicht dat me direct doet denken aan haar geboorte, verfrommeld en rood. ‘Wat doen we ermee?’ vraagt ze.

‘Wat wil je er mee? Je zou hem kunnen verven, dat doet Miley Cyrus ook, volgens mij blauw.’

‘Ben je gek of zo? Ik wil hem er af!’

‘Weet je het zeker? Het is tenslotte wel je eerste.’ Ik kan het niet laten om te plagen en lig zelf in een deuk. Maar voor haar is dit een serieuze zaak.

Ze weet het absoluut zeker: dat ding blijft er niet hangen. Ik probeer haar er nog van te overtuigen dat het allemaal bij je lichaam hoort en dat het heel natuurlijk is allemaal. Maar ik kan praten als Brugman. De okselhaar is gedoemd om geëlimineerd te worden. Samen lopen we naar boven en halen hem eraf. Jammer genoeg kon ik hem niet vinden om in een potje te stoppen.

Het eerste lachje, de eerste stapjes, de eerste woordjes, ik moet eerlijk bekennen dat ik niet precies kan zeggen wanneer dit allemaal gebeurde. Maar deze eerste okselhaar, die was met tien jaar en twee maanden. En dat vergeet ik nooit meer.

Column: Lachen over seks

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Kalmte kan u redden!

Column: Kalmte kan u redden!

Hij heeft mazzel, die zoon van me, dat hij zo ont-zet-tend lief, grappig, slim, mooi, vertederend en vindingrijk is. Het is echt een heel leuk jongetje. Het leukste jongetje dat ik ken. En dat is maar goed ook, want anders had ik hem al lang met het badwater...

Wees een hangmatouder en geef je kind de ruimte

Wees een hangmatouder en geef je kind de ruimte

'Mam, wil je me even helpen? Ik kan er niet bij!', schreeuwt mijn zoon van tien ongeduldig. Hij kan niet bij de glazen op de bovenste plank van de kast. Snel schuif ik een glas naar voren, zodat mijn dorstige zoon er een kan pakken. Ondertussen heeft hij al een kruk...

Goed vies is het nieuwe gezond

Goed vies is het nieuwe gezond

'Goed vies, het nieuwe gezond' geeft je een diepgaand inzicht in wat echt gezond zijn is. Het legt verband tussen ons voedsel en gezondheid, en tussen de gezondheid van de aarde en de vele chronische ziektes die kinderen van nu dragen. Het openingswoord uit dit...

Column: Verschillende fases

Column: Verschillende fases

Niet ieder kind maakt dezelfde fases door. Al zijn veel fases een bron van herkenning. Sommigen zijn zo vluchtig dat je ze vergeet totdat je er ineens weer op gewezen wordt. Mijn oud-kamergenootje heeft een dochtertje gekregen en ik ben op kraambezoek geweest om dit...

Column: Actualiteitsverlamming

Column: Actualiteitsverlamming

Toen ik journalistiek studeerde, we hebben het nu over zo’n twintig jaar geleden, had ik geen televisie. Internet stond nog in de kinderschoenen, en er lagen geen gratis kranten in de trein. Ik las een dagblad, bij mijn ouders Het Parool, bij mijn vriend thuis Trouw...

8 tips voor het geven van duurzame cadeautjes

8 tips voor het geven van duurzame cadeautjes

Het viel mij op dat het speelgoed van mijn dochtertje een eigen leven leidt. Jammer genoeg niet zoals in Toy Story, maar meer dat de stapel met speelgoed bijna net zo snel groeit als mijn kind. Cadeaus geven is leuk! Maar hoe winkel je nou voor cadeaus zonder al...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0