Column: Van het eerste lachje naar de eerste okselhaar

door Liv den Duyn

Tien jaar geleden werd ze geboren. Het was een prachtig meisje met een stralend roze gezichtje. Niet toen ze er net uit kwam hoor, toen was ze verfrommeld en rood. En stralen was er ook niet bij, want ze krijste de hele boel bij elkaar. Maar goed, het meisje groeide op, en al snel mochten we genieten van haar eerste lachje.

Je zou hem kunnen verven

De maanden vliegen voorbij en de eerste stapjes worden gezet. Daarna volgen de eerste woordjes en de heerlijke eigenwijze tijd dat ze twee is. De eerste keer naar school en de eerste keer afspreken. De eerste zwemles en het eerste zwemdiploma. Yes – eindelijk! Ze gaat voor de eerste keer op een paard zitten. Je ziet haar genieten en het leven is leuk. Ze krijgt veel vriendinnen en de tijd van de eerste schoolfeestjes breekt aan. De eerste keer naar de tienerdisco in de buurt. En dan, jawel daar is-ie dan. De eerste…

‘Help! Mam! WTF? Check wat er onder mijn oksel zit man!’

Ik kijk. Het is er echt een!

‘Kind, gefeliciteerd. Nu ben je een echte puber, je hebt een vetkoele okselhaar!’

Ze trekt een gezicht dat me direct doet denken aan haar geboorte, verfrommeld en rood. ‘Wat doen we ermee?’ vraagt ze.

‘Wat wil je er mee? Je zou hem kunnen verven, dat doet Miley Cyrus ook, volgens mij blauw.’

‘Ben je gek of zo? Ik wil hem er af!’

‘Weet je het zeker? Het is tenslotte wel je eerste.’ Ik kan het niet laten om te plagen en lig zelf in een deuk. Maar voor haar is dit een serieuze zaak.

Ze weet het absoluut zeker: dat ding blijft er niet hangen. Ik probeer haar er nog van te overtuigen dat het allemaal bij je lichaam hoort en dat het heel natuurlijk is allemaal. Maar ik kan praten als Brugman. De okselhaar is gedoemd om geëlimineerd te worden. Samen lopen we naar boven en halen hem eraf. Jammer genoeg kon ik hem niet vinden om in een potje te stoppen.

Het eerste lachje, de eerste stapjes, de eerste woordjes, ik moet eerlijk bekennen dat ik niet precies kan zeggen wanneer dit allemaal gebeurde. Maar deze eerste okselhaar, die was met tien jaar en twee maanden. En dat vergeet ik nooit meer.

Column: Lachen over seks

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Mama is jarig

Column: Mama is jarig

Even rust. Met een koffie beland ik op de bank, terwijl er een mengsel in de oven hopelijk verandert in een heerlijke cake. Ik heb diezelfde cake al twee keer eerder gemaakt, één keer goed gelukt en één keer goed mislukt. Met 50% kans neem...

Column: Gedeeld geheim

Column: Gedeeld geheim

Terwijl ik dit schrijf zit ik tot over mijn oren in de geheimen. Ik ben namelijk ceremoniemeester voor de bruiloft van mijn zusje en daarmee ben je niet alleen de persoon die helpt bij de voorbereidingen maar ook de persoon die alles mag weten. Uiteraard overlappen...

Column: Borstvoeding in Laos

Column: Borstvoeding in Laos

Overal waar we komen worden ons dezelfde vragen gesteld: 'Welk kind komt uit welke buik? Keizersnee gehad? Is het een jongen of een meisje? Hoeveel maanden is die dikke baby? En waar is de vader toch?' Ik houd er een bijzondere Lao woordenschat aan over. Nog een...

Column: Kika komt weer thuis

Column: Kika komt weer thuis

Vrolijk komt ze mijn kamer binnen gesjouwd. Zoals altijd, zeult ze minstens drie volle boodschappentassen mee met kleding en papier. Veel papier. Alles wat uitgegeven wordt, kan verzameld en geordend. Folders. Wat er in de bonus is. Visitekaartjes en allerlei...

Column: Scheef beeld van de werkelijkheid

Column: Scheef beeld van de werkelijkheid

Terwijl ik dit schrijf heb ik de kleintjes te vroeg en te gehaast op bed gelegd, zit mijn haar in een slordige knot en heb ik wat vlekjes in mijn gezicht waar ik van af had moeten blijven. Ik heb een witte joggingbroek aan met een kippenjus-vlek en een pyjamatrui van...

Goede voornemens: elke dag opnieuw

Goede voornemens: elke dag opnieuw

Het nieuwe jaar start met een fikse verkoudheid, een flink portie slaapgebrek en twee kinderen die elkaar voortdurend in de haren vliegen. Met mijn laatste restje energie probeer ik een meer vreedzame speelsituatie te creëren. Ik ga op mijn knieën bij ze zitten en...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0