Column: Van het eerste lachje naar de eerste okselhaar

door Liv den Duyn

Tien jaar geleden werd ze geboren. Het was een prachtig meisje met een stralend roze gezichtje. Niet toen ze er net uit kwam hoor, toen was ze verfrommeld en rood. En stralen was er ook niet bij, want ze krijste de hele boel bij elkaar. Maar goed, het meisje groeide op, en al snel mochten we genieten van haar eerste lachje.

Je zou hem kunnen verven

De maanden vliegen voorbij en de eerste stapjes worden gezet. Daarna volgen de eerste woordjes en de heerlijke eigenwijze tijd dat ze twee is. De eerste keer naar school en de eerste keer afspreken. De eerste zwemles en het eerste zwemdiploma. Yes – eindelijk! Ze gaat voor de eerste keer op een paard zitten. Je ziet haar genieten en het leven is leuk. Ze krijgt veel vriendinnen en de tijd van de eerste schoolfeestjes breekt aan. De eerste keer naar de tienerdisco in de buurt. En dan, jawel daar is-ie dan. De eerste…

‘Help! Mam! WTF? Check wat er onder mijn oksel zit man!’

Ik kijk. Het is er echt een!

‘Kind, gefeliciteerd. Nu ben je een echte puber, je hebt een vetkoele okselhaar!’

Ze trekt een gezicht dat me direct doet denken aan haar geboorte, verfrommeld en rood. ‘Wat doen we ermee?’ vraagt ze.

‘Wat wil je er mee? Je zou hem kunnen verven, dat doet Miley Cyrus ook, volgens mij blauw.’

‘Ben je gek of zo? Ik wil hem er af!’

‘Weet je het zeker? Het is tenslotte wel je eerste.’ Ik kan het niet laten om te plagen en lig zelf in een deuk. Maar voor haar is dit een serieuze zaak.

Ze weet het absoluut zeker: dat ding blijft er niet hangen. Ik probeer haar er nog van te overtuigen dat het allemaal bij je lichaam hoort en dat het heel natuurlijk is allemaal. Maar ik kan praten als Brugman. De okselhaar is gedoemd om geëlimineerd te worden. Samen lopen we naar boven en halen hem eraf. Jammer genoeg kon ik hem niet vinden om in een potje te stoppen.

Het eerste lachje, de eerste stapjes, de eerste woordjes, ik moet eerlijk bekennen dat ik niet precies kan zeggen wanneer dit allemaal gebeurde. Maar deze eerste okselhaar, die was met tien jaar en twee maanden. En dat vergeet ik nooit meer.

Column: Lachen over seks

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Wasbare luiers: om blij van te worden

Wasbare luiers: om blij van te worden

Over wasbare luiers schrijven we graag, omdat het zo ont-zet-tend duurzaam is. Zoals in Billetjes in wasbare luiers, waarin je kunt lezen hoe gezond die luiers zijn voor je baby’s huid. En hoe bewust en duurzaam voor onze planeet. Bij elke wasbare luier die ik mijn...

Column: Loslaten

Column: Loslaten

Wanneer je binnen een relatie een kind opvoedt, zijn er vaak verschillen in opvoeding te merken. Er zijn altijd kleine dingen die je zelf anders zou doen. Nog los van de man-vrouw verschillen, die sowieso aanwezig zijn.Zoonlief is zes jaar oud. Een erg...

Het stamgevoel terughalen: vind jouw stam

Het stamgevoel terughalen: vind jouw stam

We schrijven er vaker over: in onze moderne geëmancipeerde tijd ontbreekt het steeds meer aan stamgevoel. Eenmaal in het snelle leven van werk en gezin is het een hele kunst om alle ballen in de lucht te houden. Je hebt je vrienden eigenlijk harder nodig dan ooit,...

Column: Het is zo’n dag

Column: Het is zo’n dag

Het is zo'n dag. Niets gaat vanzelf. Sterker nog: het voelt alsof ik de hele dag tegen de stroom in loop. Het begon al met die nacht. De nacht waarin de oudste dochter haar beertje even niet kon vinden, mijn zoontje een plas in zijn bed deed en de jongste dochter een...

Krijg jij genoeg vitamine D in de winter?

Krijg jij genoeg vitamine D in de winter?

De dagen worden korter en de wind neemt stevig toe. De herfst en winter schreeuwen om warme chocolademelk met een dekentje op de bank. Natuurlijk neem je je kinderen ook heus naar buiten. Soms. Maar als ze dan buiten zijn, maken ze dan eigenlijk nog wel genoeg...

Column: Gratis bij een draagdoek

Column: Gratis bij een draagdoek

Augustus 2009 begon bloedheet. Niet dat ik daar veel van merkte, ik lag in een ziekenhuis met uitstekende airconditioning. Door het raam zag ik het gras van het honkbalveld echter in rap tempo geel kleuren. Niet dat ik veel uit het raam keek. De gynaecoloog had net...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0