Column: Van het eerste lachje naar de eerste okselhaar

door Liv den Duyn

Tien jaar geleden werd ze geboren. Het was een prachtig meisje met een stralend roze gezichtje. Niet toen ze er net uit kwam hoor, toen was ze verfrommeld en rood. En stralen was er ook niet bij, want ze krijste de hele boel bij elkaar. Maar goed, het meisje groeide op, en al snel mochten we genieten van haar eerste lachje.

Je zou hem kunnen verven

De maanden vliegen voorbij en de eerste stapjes worden gezet. Daarna volgen de eerste woordjes en de heerlijke eigenwijze tijd dat ze twee is. De eerste keer naar school en de eerste keer afspreken. De eerste zwemles en het eerste zwemdiploma. Yes – eindelijk! Ze gaat voor de eerste keer op een paard zitten. Je ziet haar genieten en het leven is leuk. Ze krijgt veel vriendinnen en de tijd van de eerste schoolfeestjes breekt aan. De eerste keer naar de tienerdisco in de buurt. En dan, jawel daar is-ie dan. De eerste…

‘Help! Mam! WTF? Check wat er onder mijn oksel zit man!’

Ik kijk. Het is er echt een!

‘Kind, gefeliciteerd. Nu ben je een echte puber, je hebt een vetkoele okselhaar!’

Ze trekt een gezicht dat me direct doet denken aan haar geboorte, verfrommeld en rood. ‘Wat doen we ermee?’ vraagt ze.

‘Wat wil je er mee? Je zou hem kunnen verven, dat doet Miley Cyrus ook, volgens mij blauw.’

‘Ben je gek of zo? Ik wil hem er af!’

‘Weet je het zeker? Het is tenslotte wel je eerste.’ Ik kan het niet laten om te plagen en lig zelf in een deuk. Maar voor haar is dit een serieuze zaak.

Ze weet het absoluut zeker: dat ding blijft er niet hangen. Ik probeer haar er nog van te overtuigen dat het allemaal bij je lichaam hoort en dat het heel natuurlijk is allemaal. Maar ik kan praten als Brugman. De okselhaar is gedoemd om geëlimineerd te worden. Samen lopen we naar boven en halen hem eraf. Jammer genoeg kon ik hem niet vinden om in een potje te stoppen.

Het eerste lachje, de eerste stapjes, de eerste woordjes, ik moet eerlijk bekennen dat ik niet precies kan zeggen wanneer dit allemaal gebeurde. Maar deze eerste okselhaar, die was met tien jaar en twee maanden. En dat vergeet ik nooit meer.

Column: Lachen over seks

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Voorleven en jezelf voeden – uitdagende praktijkopdracht!

Voorleven en jezelf voeden – uitdagende praktijkopdracht!

We kunnen lang denken en praten over onszelf voeden als ouder, over loskomen van oude overtuigingen en voorleven wat we belangrijk vinden. We kunnen ook gewoon aan de slag gaan. Net als onze kinderen, wanneer ze volledig opgaan in het tekenen, spelen of huttenbouwen....

Dringende vragen als je moet plassen en het Columbo-syndroom

Dringende vragen als je moet plassen en het Columbo-syndroom

Ik heb twee prachtige dochters. Dat realiseer ik me vaak genoeg. Hun schattige gezichtjes, hun levenslustige ogen, hun blijheid om de wereld te omarmen. Wat prijs ik me gelukkig! Er is echter één maar... Ze lijden namelijk aan het Columbo-syndroom. Qu'est-ce que...

Column: Ouderschap is maatwerk

Column: Ouderschap is maatwerk

Wie aan kinderen begint met het idee dat ze allemaal hetzelfde zijn, komt bedrogen uit. Ieder kind heeft zijn eigen specifieke eigenschappen en behoeften. Zoonlief laat me daarnaast met regelmaat zien dat niet iedere dag hetzelfde kan zijn, omdat hij simpelweg niet...

Yes! Regeldagen!

Yes! Regeldagen!

Met weemoed kijk ik terug naar de regeldagen van mijn kindjes. Nu ze bijna twee en vier zijn valt er borstvoedingstechnisch weinig meer te regelen. Mijn melkproductie blijft constant en wordt zo nu en dan wat opgekrikt wanneer de kleintjes ziek zijn en moedermelk op...

4 tips voor minder boze peuterbuien

4 tips voor minder boze peuterbuien

Boze peuterbuien. Irritant! En reuze nuttig en leerzaam ook, volgens Janet Lansbury bijvoorbeeld. Eva Bronsveld heeft 4 heerlijke tips om de boze peuterbuien minder vaak tegen te komen. Hoe lastig het soms kan zijn, eigenlijk is het juist heel goed dat je peuter de...

Lekker vies worden op school De Hofakker

Lekker vies worden op school De Hofakker

Inspirerende scholen, ze zijn er genoeg! We delen graag de verhalen van blije ouders. Deze keer: Veerle van der Zee, die haar zoon op De Hofakker vlakbij Zutphen heeft. Laatst zat ik met mijn zoon van zes in de trein terug naar huis. Ik zag medereizigers naar hem...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0