De afgelopen weken was er weer veel aandacht voor het al dan niet verlengen van het vaderschapsverlof. Het is duidelijk dat Nederland – waar de meeste mannen 2 dagen betaald vaderschapsverlof krijgen – er in vergelijking met andere landen slecht vanaf komt. De weerstand die bij werkgevers en politici ontstaat als er plannen komen om het vaderschapsverlof uit te breiden naar 5 of 10 dagen is groot. Daar moeten we het dus niet van hebben.
Geen kinderopvang
Toen mijn eerste zoon Thijn werd geboren was één ding duidelijk: we gaan deze baby niet naar de kinderopvang brengen. Nog voor de geboorte was voor ons helemaal duidelijk dat wij zelf voor hem wilden zorgen en dat we ons dagelijks leven daar op zouden afstemmen. Tijdens de kraamtijd nam ik na mijn vaderschapsverlof vakantiedagen op en toen Wendy’s zwangerschapsverlof ophield, maakten we gebruik van de beschikbare ouderschapsverlofregelingen om er voor te zorgen dat één van ons altijd thuis was. En toen alle regelingen ophielden, zijn we gewoon minder gaan werken.
Aanwezig en beschikbaar
Ik werd onlangs geïnterviewd door dagblad Trouw over onze thuissituatie. Nu we 14 jaar verder zijn, we inmiddels 3 kinderen hebben en onze werksituatie in niets meer lijkt op die toen Thijn geboren werd, is ons uitgangspunt nog steeds: er is altijd iemand thuis. En dat is niet omdat dat de enige goede manier is, maar omdat de manier is waar wij hier alle vijf blij van worden. Als er een kind ziek is, is dat nooit een probleem. Als de kinderen een extra vrije dag hebben, is er altijd wel ruimte om iets leuks te gaan doen. En het belangrijkste: we zijn beschikbaar als dat nodig is.
Het ideale gezin
De journaliste riep halverwege het interview uit: ‘Maar dan zijn jullie het ideale gezin.’ Nou, zo voelt het niet altijd. Maar ik ben wel blij met alle ruimte en flexibiliteit die we hebben. Zo’n fijne thuissituatie komt niet zomaar uit de lucht vallen. De vrijheid heeft een prijs. En dat vroeg om bepaalde keuzes. We wonen in een huis dat we ons op basis van één salaris goed kunnen betalen, in plaats van in zo’n mooi jaren dertig huis in het centrum van de stad. We rijden in een oude stationcar in plaats van een nieuwe MPV. En de meeste vriendjes van de kinderen krijgen aanzienlijk grotere Sinterklaas- en verjaardagscadeaus.
Vrijheid is verslavend
Maar tegelijkertijd voelt dat als een kleine prijs. De vrijheid die we in eerste instantie creëerden om er voor de kinderen te zijn, levert veel meer op. Ze hebben me nu veel minder nodig dan in het begin. Maar ik wilde niet terug naar meer werken, ik wilde nog meer vrijheid. Dus gaf ik ook het laatste restje vastigheid op door voor mezelf te gaan beginnen. En iets te doen waar ik écht blij van word. In dat goedkope huis, met die oude auto en een hoeveelheid vrije dagen die ik zelf bepaal. Hier kan geen officieel vaderschapsverlof tegenop.
Jeroen de Jong is vader van Thijn (2002), Noek (2005) en Roos (2008) en inspireert mannen de beste vader uit zichzelf te halen via praktijkvader.nl.