Column: Het geluid van jammerende kinderen

door Robert Tannemaat
Robert Tannemaat

Soms lukt iets niet meteen. Dat hoort bij het leven. Grote mensen zijn hier meestal aan gewend. Maar voor kleine mensen kan dit absoluut onacceptabel zijn. Tot zo ver nog niets aan de hand, hartstikke oké. Het heeft simpelweg met de ontwikkeling van hun brein te maken. Maar soms gaat dit gepaard met haast ondragelijke geluiden.

Om de ervaring van deze column zo effectief mogelijk te laten zijn heb ik het geluid op willen nemen met mijn telefoon. Maar elke keer was ik te laat. Dus zal ik het omschrijven: het komt uit de keel (en de tenen), is vooral schel en hard, een beetje kreunend en meestal vergezeld door wanhopig gehuil:

Euheuheuheuheu! Naaaaawwwww! Aaaaahhhh! Naaaaawww! Euheuheuheuheu! Nouhahahou…

Het is het geluid van een kleuter die iets wil wat nu niet kan en daar absoluut niet mee kan leven. Zucht.

In ons laatste geval ging het over schoenen die Sofie (5) de dag ervoor buiten had uitgetrokken, die waren blijven liggen en nu (dus) nat waren geworden. Ze wilde ze wel per se nu aan. ‘Maar ze zijn nahahahat. Euheuheuheuheu!’. Andere schoenen waren geen optie.

Herken je het al? Ik zal het nog eens laten horen: Euheuheuheuheu! Naaaaawwwww! Aaaaahhhh! Naaaaawww! Euheuheuheuheu! Nouhahahou… (Het gaat vaak samen met bijna omvallen en hangen aan mijn been).

In mijn hersenen is slechts mijn reptielenbrein nog actief

Zulk geluid maakt mijn hersenen in de knoop, en ik kom direct in een andere staat van bewustzijn terecht: vechten of vluchten. Dit-Nu-Oplossen! is dan het enige waar ik aan kan denken.

Dat er iets heel belangrijks voor haar speelt – in dit geval haar favoriete schoenen – heb ik in dat eerste moment van vernauwd bewustzijn even totaal niet meer in de gaten. ‘Stop dat geluid NU!’, schreeuwt iets in mijn hoofd. In mijn hersenen is slechts mijn reptielenbrein nog actief.

Bij haar ook trouwens. En zo zijn we dus plots van een paar schoenen beland in een mijnenveld. Voorzichtigheid geboden! Helder blijven nadenken en vooral niet gaan rennen.

Inmiddels herken ik het en weet ik wat te doen. Blijven ademen. Geen discussie aangaan of vertellen dat het allemaal wel meevalt of uitleggen hoe ze het beter of anders kan doen. Dat komt niet binnen en maakt het alleen maar erger. Zij heeft immers net zo’n vernauwde hersenpan met hyperfocus op slechts één oplossing.

De schoenen zijn dus nog steeds nat en haar wens om ze aan te trekken onverminderd groot. Door zelf rustig te blijven kan ik naar haar luisteren. Een oplossing lijkt echter nog niet in zicht, want de schoenen laten drogen duurt al gauw een hele middag en ze wil ze nú aan.

Dan komt er een verlossend woord uit de woonkamer: ‘Föhn!’ oppert mijn lief, ‘Waarom pak je niet even de föhn om ze te drogen?’. ‘Jaaa!’ roepen Sofie en ik en we rennen de trap op naar de badkamer.

Vijf minuten later gaat ze stralend met droge schoenen aan de deur uit.

Robert Tannemaat is naast vader van Simon (2) en Sofie (5) en natuurliefhebber ook trainer en coach bij De Groeierij voor krachtig ouderschap en gelukkige gezinnen.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Als je alles alleen moet doen

Column: Als je alles alleen moet doen

Een groot nadeel van alleen achterblijven is dat je niet even aan die ander kunt vragen of hij het vuilnis even buiten wil zetten, of de kattenbak even wil verschonen, of even de was wil doen, of even de vaatwasser uit wil ruimen, of nog even naar de winkel wil gaan...

Column: Opa nooit gekend

Column: Opa nooit gekend

Mijn kinderen hebben hun opa nooit gekend. Wat zou mijn vader dit grappig hebben gevonden, denk ik geregeld als een van mijn kinderen weer wat uithaalt. Wat zou hij een leuke opa zijn geweest! Paardje rijden op zijn knie, balletje rollen in de tuin, voorleesmarathon...

Driftige peuter? Doe even niets

Driftige peuter? Doe even niets

Daar sta ik dan op een drukke weg met de autodeur open. Mijn krijsende zoontje van twee jaar dubbel te vouwen in zijn autostoeltje. Zijn hele lijf strekt hij uit. Zo krijg ik de gordel niet vast en ik moet door naar een volgende afspraak. 'Als je nou toch eens mee zou...

Yes! Regeldagen!

Yes! Regeldagen!

Met weemoed kijk ik terug naar de regeldagen van mijn kindjes. Nu ze bijna twee en vier zijn valt er borstvoedingstechnisch weinig meer te regelen. Mijn melkproductie blijft constant en wordt zo nu en dan wat opgekrikt wanneer de kleintjes ziek zijn en moedermelk op...

Jan Rot over zichzelf als kind, ouder en muzikant

Jan Rot over zichzelf als kind, ouder en muzikant

Ter nagedachtenis aan Jan Rot delen wij het interview dat Andries de Jong met Jan had voor Kiind editie 4 (LICHT, 2016): 'We surfen met het leven mee. Dan komt er zo’n golf en moeten we gewoon springen.' Jan Rot is zanger, tekstschrijver en vertaler. Hij werd geboren...

Column: Actualiteitsverlamming

Column: Actualiteitsverlamming

Toen ik journalistiek studeerde, we hebben het nu over zo’n twintig jaar geleden, had ik geen televisie. Internet stond nog in de kinderschoenen, en er lagen geen gratis kranten in de trein. Ik las een dagblad, bij mijn ouders Het Parool, bij mijn vriend thuis Trouw...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0