Column: Helden die je kind opvoeden

door Tirza van Schie

Lisa was aan het klauteren, in een overdekte speelhal, en ineens stonden er twee jongens voor haar.

‘HIER heb je een onschuldig slachtoffer om een bloedneus te slaan!’, riep de een nogal opgewonden tegen de ander, waarop Lisa direct een flinke hoek kreeg. Huilend bracht ze me van het voorval op de hoogte, ondersteund door haar zusje die haar verbazing over het vreemde voorval niet onder stoelen of banken stak.

Mijn zoon ging er meteen vandoor, om de jongen naar beneden te sturen, de glijbaan af, waar ik op hem wachtte. Ik ging door mijn knieën om contact te maken.

‘Heb jij haar geslagen?’

‘Ja.’

‘Maar waarom dan?’

‘Het is een spel. Je moet dan onschuldige kinderen slaan en dat filmen.’

‘YouTube?’

‘Ja!’ even zag ik hem verbaasd opkijken en snel mijn gezicht scannen, dus ik greep mijn kans.

‘Weet je, het lijkt allemaal heel stoer op YouTube, maar anderen pijn doen is NOOIT stoer oké? Voor een ander opkomen, dát is stoer.’

Hij knikte braaf, want wat moest hij anders, maar ik was hem kwijt. Mijn woorden leken te verdampen in de kleine ruimte tussen ons.

Zijn oma kwam en trok hem boos aan zijn arm mee. Ze pakte haar spullen, terwijl ze een onsamenhangend verhaal ophing over heel de week oppassen en zijn opvoeding, over ouders waar ze het niet mee eens was, over YouTube, over killerclowns en dat het klimmen in de speelhal NU over was. Ze liep weg, de jongen met zich mee trekkend naar de uitgang, ondertussen op hem in pratend.

Helden bovenaan de ranglijst

Mijn dochter huppelde binnen vijf minuten alweer vrolijk rond, maar ik bleef maar denken aan die jongen. Aan zijn ogen die glazig werden, zodra ik stopte met vragen en startte met overtuigen. Mijn vruchteloze clichés die hun doel misten. Zijn helden met hun vele volgers.

Helden die hij dagelijks ziet en waar hij zó tegen op kijkt en waar ik, met mijn moraliserend gepraat, maar suf tegen afstak. Oma doet haar best, dat zag ik, en zo zal het vast ook gaan tijdens haar oppasdagen. Week in week uit, misschien al jaren, probeert zij, wat ik in slechts één minuut hoopte te bereiken: invloed uitoefenen op zoiets ongrijpbaars als de online belevingswereld van een nieuwe lichting jongeren. De belevingswereld van haar kleinzoon.

Even later kwam Lisa weer naar me toe en viel gretig aan op de dure kan met goedkope ranja. Ook zij heeft haar online helden en ik vroeg haar of die anders waren. Ze antwoorde verbaast: ‘Natuurlijk zijn die anders! Waarom zou het stóer zijn om anderen pijn te doen?’

En daarmee vroeg ze meteen de vraag die ik eigenlijk had moeten stellen.

Meer lezen

Lees ook: Lentezoet, de allernieuwste bundel

Boekentip: Kinderen bewust opvoeden

Lezen op Kiind: Help, mijn kind doet anderen pijn

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Doorbreek de eenzaamheid

Doorbreek de eenzaamheid

Toen mijn dochter werd geboren, vond ik het ouderschap zwaar. Ik was jong, dat speelt zeker mee. En het was de eerste, ook dat. Nu ik zes jaar later een vers kind heb gebakken, ervaar ik het heel anders. Ik vind het nooit zwaar, terwijl het kindertal verdubbeld is....

Voel je vrij met een groeimindset

Voel je vrij met een groeimindset

'Als je een vaste (fixed) mindset hebt, dan denk je dat je iets wel of niet kunt. Je vertelt jezelf dat je dingen niet kunt, dat de stof saai is en dat je er niet eens aan hoeft te beginnen. Herken je het? Het kan ook zijn dat je dit alleen op een bepaald gebied hebt....

Minder opvoeden maakt het leuker

Minder opvoeden maakt het leuker

Alles wat je kind nodig heeft, is liefde. Zo simpel is het eigenlijk. Met je baby in je buik of in je armen, voel je vaak heel goed zelf waar het om gaat. Maar gaandeweg gebeurt er iets geks: er schuift een flinke brok ‘opvoeding’ tussen je kind en jou. Het sluipt...

Bewust opvoeden, dus ook zonder racisme

Bewust opvoeden, dus ook zonder racisme

De meeste mensen zijn niet racistisch. Zullen we daar mee beginnen? Want racisme, poeh. Een meer dan gevoelig onderwerp waar we vaak stilletjes omheen lopen. Niet omdat het ons niet interesseert, maar veel eerder omdat we niet weten wat we ermee moeten. Juist vanwege...

Column: Alle dagen feest

Column: Alle dagen feest

Het is weer zo laat. Ik zit weer huilend op de bank met een koud geworden kop thee naast me. Ik verwijt mijn lief weer dat hij er nooit voor me is, dat hij het lekker makkelijk heeft met zijn baan buiten de deur terwijl mijn bestaan een eindeloos sloven is, altijd ten...

Opvoeden in Nederland – Ofelia en Peter uit Zweden

Opvoeden in Nederland – Ofelia en Peter uit Zweden

“We leerden elkaar kennen in Parijs.” vertelt Ofelia. “We werkten samen bij Disneyland Parijs, een vakantiebaantje. Het klikte. Een jaar later verhuisde ik naar Zweden.” Miranda Huibers interviewt in deze serie ouders die in het buitenland opgroeiden en in Nederland...

0