Column: Dit is mijn leven

door Marlies Hanse

Dit is mijn leven. Met de kinderen fiets ik door de grauwe straten van Berlijn. De zon heeft zich al dagen niet laten zien, het is een paar graden boven nul en het miezert. We zijn vergeten onze handschoenen aan te trekken en we moeten nog boodschappen voor het avondeten in huis halen. Er staan geen kikkererwten meer in het schap, de rijen voor de kassa’s zijn lang en de kinderen moeten plassen. Boodschappen afrekenen, snel weer op de fiets. Het is harder gaan regenen en de schemering heeft ingezet.

Twee weken geleden stapten we op het vliegtuig naar Mallorca. We aten tortilla’s en fruit op een bankje in de haven van Palma, zwommen in ons ondergoed in de warme zee en klauterden over rotsblokken naast ons vakantiehuisje. We drentelden door een ingedut dorpje, luisterden naar de avonturen van Pippi Langkous tijdens autoritjes over het eiland en stroopte onze mouwen op als de zon achter de wolken tevoorschijn kwam.

Twee kinderen op zoek naar schelpen, wij hardop dromend over onze toekomst

Als we thuis komen, zijn we doornat. Snel een pan soep op het vuur, kinderen onder de douche en in hun pyjama op de bank een filmpje kijken. Roerend in de soep haal ik een paar keer diep adem. Ik woon in Berlijn, waar het zes maanden per jaar koud en grijs is, en altijd druk. Soms dagdroom ik over een huisje in de vrije natuur en een warmer klimaat, de andere dag over een leven dicht bij onze families. Maar vandaag ben ik hier: natgeregend, een tikkeltje chagrijnig en roerend in een pan soep zonder kikkererwten.

Na het voorlezen, knuffelen en zingen, zit ik zoals elke avond in het donker op de leesstoel in de kinderkamer. Terwijl ik wacht tot de kinderen slapen, waan ik mezelf weer op het verlaten strandje waar we met z’n vieren twee weken geleden in het zand zaten. Majestueuze bergen als uitzicht, zeewater zacht golfend over onze blote voeten. Twee kinderen op zoek naar schelpen, wij hardop dromend over onze toekomst. De regen klettert tegen het raam, op de weer-app zie ik dat het morgen nog kouder is dan vandaag.

Jaïr tippelt op zijn tenen naar me toe en legt zijn hoofd tegen mijn borst. ‘Mama, ik vind jou de allerliefste,’ fluistert hij. ‘Ik blijf voor altijd jouw kind.’ Ik slik de brok in mijn keel weg, de tranen springen in mijn ogen. Ik kus zijn blonde krullen en houd hem stevig in mijn armen. Als hij slaapt, leg ik hem voorzichtig terug in zijn bed. Ik aai Evy over haar zachte wangen en leg pop nog wat dichter tegen haar aan. Dit is mijn leven.

Marlies Hanse werkt als freelance journalist en woont met haar man en twee kinderen (4 & 1) in Berlijn. Op Instagram deelt ze graag foto’s over haar leven vol bewustzijn, minimalisme en unschooling. 

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Wit is ook een kleur in de kleuterklas

Column: Wit is ook een kleur in de kleuterklas

'Hier zijn veel witte mensen', merkte mijn kleuter-dochter op. Na een jaar in Laos vertoefd te hebben valt het aandeel witte mensen aan dit toeristische Thaise strand inderdaad behoorlijk op. Toch was ik enigszins verbaasd dat mijn dochter überhaupt 'kleur' ziet....

Een positieve geboorte-ervaring met een doula

Een positieve geboorte-ervaring met een doula

Van oorsprong betekent het oud Griekse woord doula: ‘dienende vrouw’. Eeuwenlang steunen vrouwen elkaar al tijdens het op de wereld zetten van een kind, wat erg positieve effecten op het geboorteproces blijkt te hebben. Wat een doula precies doet Je kunt het...

Column: Verzamelen

Column: Verzamelen

Een spijkerbroek maat 110 ligt over de badkuip gedrapeerd. Ik pak de vieze broek. Het is tijd voor een wasronde, maar voor ik de broek in de wasmand heb gegooid, klinkt het geluid van diverse vallende voorwerpen. Oh ja, het is weer zover. Op de grond liggen zijn...

Column: Wat is bidden eigenlijk, mama?

Column: Wat is bidden eigenlijk, mama?

  ‘Wat is bidden eigenlijk?’ vraagt mijn zesjarige dochter aan de eettafel. Daar moet ik even over nadenken. Hoe leg ik uit wat bidden is terwijl ik het zelf nog nooit heb gedaan? Ik ben totaal niet gelovig opgevoed. Eigenlijk kan ik mij niet herinneren of geloof...

Ubuntu: samen ben je heel

Ubuntu: samen ben je heel

Ubuntu is een (Zuid-)Afrikaanse filosofie en betekent zoveel als 'Ik ben omdat wij zijn'. Dat staat haaks op onze westerse mentaliteit die meer gemeen heeft met de op individualisme gebaseerde filosofie 'Ik denk dus ik ben'. Ga maar na. Hoe vaak los je iets zelf op,...

Zo maak je kinderen schoon!

Zo maak je kinderen schoon!

Over het schoonmaken en verzorgen van den kinderhuid is meer te zeggen dan: 'koop maar wat bij de drogist'. Daar wordt namelijk van alles verkocht dat je niet op je kind wil smeren. Geloof me, écht niet. Vandaar deze tips van Kiind! Vermijd chemische troep Eerder...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0