Column: Kloofhout, koek en kattenvoer

door Robert Tannemaat
Robert Tannemaat

Ik was een dag alleen thuis met de kinderen. In de ochtend hadden we samen gespeeld en ’s middags wilde ik even wat voor mijzelf doen. Aan de overkant van de straat hebben we een moestuin die we nu vooral gebruiken als houtopslag. In het najaar timmerde ik er een houthok dat we volstouwden met haardhout.

Maar nu dreigde de oogst van anderhalf jaar zagen en kloven ten onder te gaan aan schimmel, omdat het hok te slecht ventileerde. Daar wilde ik nu iets aan doen. Maar Sofie bleek toch echt geen zin te hebben om mee te gaan naar de moestuin. Ze zat op tafel, keek naar buiten en deed net alsof ze mij niet hoorde.

Ik liet haar weten dat ik wel ging en het oké vond als ze alleen thuis bleef. En dat ze goed moest uitkijken bij het oversteken, als ze alsnog naar de overkant wilde komen. Ze zei nog steeds niks.

Ik gaf haar een knuffel, voelde dat ze rustig was, zwaaide buiten nog even voor het raam en ging met Simon naar de overkant.

Het werk aan de opslag ging gemakkelijker dan ik had gedacht. Ik schroefde wat planken aan weerszijden uit de wanden en gebruikte deze als regelwerk voor mijn doorgezakte afdekzeildak. Zo kon ik gelukkig weer snel terug naar huis.

Ik kneep ‘m wel een beetje

Ik kneep ‘m wel een beetje. Sofie was maar één keer eerder even alleen thuis geweest toen ik op de tuin was. Hoe zou ik haar aantreffen? Aan het spelen? Boos? Overstuur?

Toen ik binnenkwam, zat ze zingend onder de tafel een mandarijntje te eten. Ze kwam naar me toe en vertelde trots dat ze één koekje had gepakt (wijsvingertje omhoog ter verduidelijking) én de poezen te eten had gegeven (wijsvingertje nog steeds omhoog): brokjes én blikvoer. In de keuken zag ik dat het nog waar was ook.

Ze had mijn vertrouwen gekregen en zij had haar verantwoordelijkheid genomen voor haar (stilzwijgende) keuze om thuis te blijven. Ze had zelfs de ruimte gebruikt om aan zichzelf te laten zien wat ze kan als ze alleen is.

Zucht. Kleine meisjes worden groot.

Robert Tannemaat is naast vader van Simon (1,5) en Sofie (4) en natuurliefhebber ook trainer in groei en gelijkwaardige samenwerking. 

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Taalbarrière

Column: Taalbarrière

Toen het onderwerp crèche ter sprake kwam hebben we bewust niet gekeken naar een internationaal kinderdagverblijf of een van de vele privé-speelzalen waar ze vanaf 1 jaar al beginnen met Engels en Duits. In plaats daarvan kozen we voor een crèche...

Voorleven en jezelf voeden – uitdagende praktijkopdracht!

Voorleven en jezelf voeden – uitdagende praktijkopdracht!

We kunnen lang denken en praten over onszelf voeden als ouder, over loskomen van oude overtuigingen en voorleven wat we belangrijk vinden. We kunnen ook gewoon aan de slag gaan. Net als onze kinderen, wanneer ze volledig opgaan in het tekenen, spelen of huttenbouwen....

Wees een hangmatouder en geef je kind de ruimte

Wees een hangmatouder en geef je kind de ruimte

'Mam, wil je me even helpen? Ik kan er niet bij!', schreeuwt mijn zoon van tien ongeduldig. Hij kan niet bij de glazen op de bovenste plank van de kast. Snel schuif ik een glas naar voren, zodat mijn dorstige zoon er een kan pakken. Ondertussen heeft hij al een kruk...

Borstvoeding bij warm weer: wel of geen water geven?

Borstvoeding bij warm weer: wel of geen water geven?

Zes maanden exclusief borstvoeding geven, hoe zit dat eigenlijk in de zomer? Wanneer de dagen langer en warmer worden of er een tropische vakantie op de planning staat, slaat misschien de twijfel toe. Krijgt je baby wel voldoende vocht binnen? Zelf heb je immers ook...

Column: Trammelant

Column: Trammelant

Miranda verloor haar man. Samen met hun zoontje rooit ze het nu. Het leven samengevat? Trammelant. Alsof er niks gebeurd is zit ik ’s nachts achter m’n laptop. Muziek aan. Kat miauwend om me heen. Ietwat aangeschoten wel. Het was een mooie avond zoals er die zoveel...

Column: Veters strikken

Al een aantal decennia kan ik mijn veters strikken. In het begin was het wel moeilijk. Het was veel oefenen waardoor ik soms geen tijd meer had om een mooie puzzel te maken. Ik heb een vrij gevoelige huid, het schuren van de veters over mijn...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0