Column: Kloofhout, koek en kattenvoer

door Robert Tannemaat

Ik was een dag alleen thuis met de kinderen. In de ochtend hadden we samen gespeeld en ’s middags wilde ik even wat voor mijzelf doen. Aan de overkant van de straat hebben we een moestuin die we nu vooral gebruiken als houtopslag. In het najaar timmerde ik er een houthok dat we volstouwden met haardhout.

Maar nu dreigde de oogst van anderhalf jaar zagen en kloven ten onder te gaan aan schimmel, omdat het hok te slecht ventileerde. Daar wilde ik nu iets aan doen. Maar Sofie bleek toch echt geen zin te hebben om mee te gaan naar de moestuin. Ze zat op tafel, keek naar buiten en deed net alsof ze mij niet hoorde.

Ik liet haar weten dat ik wel ging en het oké vond als ze alleen thuis bleef. En dat ze goed moest uitkijken bij het oversteken, als ze alsnog naar de overkant wilde komen. Ze zei nog steeds niks.

Ik gaf haar een knuffel, voelde dat ze rustig was, zwaaide buiten nog even voor het raam en ging met Simon naar de overkant.

Het werk aan de opslag ging gemakkelijker dan ik had gedacht. Ik schroefde wat planken aan weerszijden uit de wanden en gebruikte deze als regelwerk voor mijn doorgezakte afdekzeildak. Zo kon ik gelukkig weer snel terug naar huis.

Ik kneep ‘m wel een beetje

Ik kneep ‘m wel een beetje. Sofie was maar één keer eerder even alleen thuis geweest toen ik op de tuin was. Hoe zou ik haar aantreffen? Aan het spelen? Boos? Overstuur?

Toen ik binnenkwam, zat ze zingend onder de tafel een mandarijntje te eten. Ze kwam naar me toe en vertelde trots dat ze één koekje had gepakt (wijsvingertje omhoog ter verduidelijking) én de poezen te eten had gegeven (wijsvingertje nog steeds omhoog): brokjes én blikvoer. In de keuken zag ik dat het nog waar was ook.

Ze had mijn vertrouwen gekregen en zij had haar verantwoordelijkheid genomen voor haar (stilzwijgende) keuze om thuis te blijven. Ze had zelfs de ruimte gebruikt om aan zichzelf te laten zien wat ze kan als ze alleen is.

Zucht. Kleine meisjes worden groot.

Robert Tannemaat is naast vader van Simon (1,5) en Sofie (4) en natuurliefhebber ook trainer in groei en gelijkwaardige samenwerking. 

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Levend onderwijs vanuit de natuur op Iduna in Breda

Levend onderwijs vanuit de natuur op Iduna in Breda

Inspirerend onderwijs, het kan wel! Zoals school Iduna bij Breda. Aansluiten bij de ontwikkeling van het kind. Levend en echt onderwijs, door te leren in en van de natuur. School Iduna in Breda wil de kinderen de wereld laten ontdekken vanuit het doen, om zo tot...

Column: Weer een verjaardag zonder papa

Column: Weer een verjaardag zonder papa

De dreumes is een peuter geworden. Nu paradeert hij het liefst de hele dag rond met zijn fietsje zonder pedalen. Hij loopt ernaast, want zijn voetjes komen nog net niet bij de grond. Als ik hem vraag van wie hij die kreeg zegt hij ‘opa!’. Oma vergeet hij voor het...

Column: Vier

Column: Vier

Drie zijn is peuteren, vier zijn is kleuteren.Drie zijn is naar de crèche, vier zijn is naar school.Drie zijn is luisteren, vier zijn is zelfstandigheid.Drie zijn is plassen in je broek, vier zijn is natuurlijk nooit een ongelukje meer.Drie zijn is relaxen op...

Column: Koffietijd

Column: Koffietijd

Mijn zoon en ik zitten in een impasse en ik vrees dat we er zonder behang en stoomapparaten niet uit gaan komen. Mijn zoon is namelijk op het moment heel erg twee. Strikt genomen was hij natuurlijk al een tijdje twee en af en toe strooide hij kwistig met het...

Zo help je kinderen hun conflicten op te lossen

Zo help je kinderen hun conflicten op te lossen

Of we het nu willen of niet: conflicten horen bij het leven. De één wil dit, de ander dat. Bij kinderen kan een conflict heel snel hoog oplopen. Vaak eindigt het doordat de één volhoudt en de ander opgeeft. Dan heb je één winnaar en één verliezer. Herkenbaar? Kinderen...

‘Eén, twee, in de maat’, over leren en schoolsystemen

‘Eén, twee, in de maat’, over leren en schoolsystemen

Ik vermoed dat iedere ouder het wel kent. De vraag: 'Kan die van jou al lopen?' Inclusief de meelevende blikken als je vertelt dat de jouwe nog niet loopt… Al vanaf het moment van zwangerschap lijkt er een soort wedstrijd te ontketenen tussen ouders onderling over hoe...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0