Column: Kloofhout, koek en kattenvoer

door Robert Tannemaat
Robert Tannemaat

Ik was een dag alleen thuis met de kinderen. In de ochtend hadden we samen gespeeld en ’s middags wilde ik even wat voor mijzelf doen. Aan de overkant van de straat hebben we een moestuin die we nu vooral gebruiken als houtopslag. In het najaar timmerde ik er een houthok dat we volstouwden met haardhout.

Maar nu dreigde de oogst van anderhalf jaar zagen en kloven ten onder te gaan aan schimmel, omdat het hok te slecht ventileerde. Daar wilde ik nu iets aan doen. Maar Sofie bleek toch echt geen zin te hebben om mee te gaan naar de moestuin. Ze zat op tafel, keek naar buiten en deed net alsof ze mij niet hoorde.

Ik liet haar weten dat ik wel ging en het oké vond als ze alleen thuis bleef. En dat ze goed moest uitkijken bij het oversteken, als ze alsnog naar de overkant wilde komen. Ze zei nog steeds niks.

Ik gaf haar een knuffel, voelde dat ze rustig was, zwaaide buiten nog even voor het raam en ging met Simon naar de overkant.

Het werk aan de opslag ging gemakkelijker dan ik had gedacht. Ik schroefde wat planken aan weerszijden uit de wanden en gebruikte deze als regelwerk voor mijn doorgezakte afdekzeildak. Zo kon ik gelukkig weer snel terug naar huis.

Ik kneep ‘m wel een beetje

Ik kneep ‘m wel een beetje. Sofie was maar één keer eerder even alleen thuis geweest toen ik op de tuin was. Hoe zou ik haar aantreffen? Aan het spelen? Boos? Overstuur?

Toen ik binnenkwam, zat ze zingend onder de tafel een mandarijntje te eten. Ze kwam naar me toe en vertelde trots dat ze één koekje had gepakt (wijsvingertje omhoog ter verduidelijking) én de poezen te eten had gegeven (wijsvingertje nog steeds omhoog): brokjes én blikvoer. In de keuken zag ik dat het nog waar was ook.

Ze had mijn vertrouwen gekregen en zij had haar verantwoordelijkheid genomen voor haar (stilzwijgende) keuze om thuis te blijven. Ze had zelfs de ruimte gebruikt om aan zichzelf te laten zien wat ze kan als ze alleen is.

Zucht. Kleine meisjes worden groot.

Robert Tannemaat is naast vader van Simon (1,5) en Sofie (4) en natuurliefhebber ook trainer in groei en gelijkwaardige samenwerking. 

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Lekker verwend

Column: Lekker verwend

Vroeger was ik een paardenmeisje. Ik fietste de hele omgeving af op zoek naar pony’s die wel een poetsbeurt konden gebruiken. Iedere dag na school maakte ik vijftallen kilometers naar verschillende boerderijen met pony’s. Mijn grote droom was natuurlijk een eigen...

Denk jij als ouder ook aan jezelf?

Denk jij als ouder ook aan jezelf?

Tien jaar geleden nam ik tijdens een vakantie het besluit om voortaan beter voor mijzelf te gaan zorgen. In die tijd had ik een gezin met een dreumes, een peuter en een kleuter. Mijn man zou met de jongens op het strand een zandkasteel gaan bouwen. Hij wenste mij toe...

5 goede voornemens voor het nieuwe schooljaar

Het is een soort nieuwjaar, dus daar mogen best wat goede voornemens bij! 1) Vervroeg het ochtendritueel met een kwartier. De valkuil is dat je denkt: 'Ik heb alle tijd’ en vanzelf weer opsloomt, maar daar ben je je bij deze bewust van dus dat doe je lekker niet'. Zo...

Koorts

Koorts is een stijging van de lichaamstemperatuur en wordt vaak veroorzaakt door een ontsteking. Onder de 38 graden spreekt men van verhoging, daarboven van koorts. Het lichaam bestrijdt een infectie door het verhogen van de temperatuur. De warmte versnelt namelijk de...

Column: Realiteitscheck

Commode? Check. Zes rompertjes? Check. Verschoonkussen? Check. Babybadje? Check. Alles gecheckt? Check. Dubbelcheck? Check. Zo, wij zijn er klaar voor.Heerlijk hè, die uitzetlijsten geven je zo'n veilig gevoel dat je overal aan gedacht hebt; het checklijstje is...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0