Column: Kloofhout, koek en kattenvoer

door Robert Tannemaat
Robert Tannemaat

Ik was een dag alleen thuis met de kinderen. In de ochtend hadden we samen gespeeld en ’s middags wilde ik even wat voor mijzelf doen. Aan de overkant van de straat hebben we een moestuin die we nu vooral gebruiken als houtopslag. In het najaar timmerde ik er een houthok dat we volstouwden met haardhout.

Maar nu dreigde de oogst van anderhalf jaar zagen en kloven ten onder te gaan aan schimmel, omdat het hok te slecht ventileerde. Daar wilde ik nu iets aan doen. Maar Sofie bleek toch echt geen zin te hebben om mee te gaan naar de moestuin. Ze zat op tafel, keek naar buiten en deed net alsof ze mij niet hoorde.

Ik liet haar weten dat ik wel ging en het oké vond als ze alleen thuis bleef. En dat ze goed moest uitkijken bij het oversteken, als ze alsnog naar de overkant wilde komen. Ze zei nog steeds niks.

Ik gaf haar een knuffel, voelde dat ze rustig was, zwaaide buiten nog even voor het raam en ging met Simon naar de overkant.

Het werk aan de opslag ging gemakkelijker dan ik had gedacht. Ik schroefde wat planken aan weerszijden uit de wanden en gebruikte deze als regelwerk voor mijn doorgezakte afdekzeildak. Zo kon ik gelukkig weer snel terug naar huis.

Ik kneep ‘m wel een beetje

Ik kneep ‘m wel een beetje. Sofie was maar één keer eerder even alleen thuis geweest toen ik op de tuin was. Hoe zou ik haar aantreffen? Aan het spelen? Boos? Overstuur?

Toen ik binnenkwam, zat ze zingend onder de tafel een mandarijntje te eten. Ze kwam naar me toe en vertelde trots dat ze één koekje had gepakt (wijsvingertje omhoog ter verduidelijking) én de poezen te eten had gegeven (wijsvingertje nog steeds omhoog): brokjes én blikvoer. In de keuken zag ik dat het nog waar was ook.

Ze had mijn vertrouwen gekregen en zij had haar verantwoordelijkheid genomen voor haar (stilzwijgende) keuze om thuis te blijven. Ze had zelfs de ruimte gebruikt om aan zichzelf te laten zien wat ze kan als ze alleen is.

Zucht. Kleine meisjes worden groot.

Robert Tannemaat is naast vader van Simon (1,5) en Sofie (4) en natuurliefhebber ook trainer in groei en gelijkwaardige samenwerking. 

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Weer een kaarsje op de taart

Column: Weer een kaarsje op de taart

De laatste maand van zoonlief als vierjarige is alweer aangebroken. En dan betekent dat het niet lang meer duurt voordat hij officieel leerplichtig wordt. Geen vakanties buiten de vakantieperioden om, geen smokkeldaagjes, gewoon dagelijks verplicht naar school.Wat is...

Borstvoeding is meer dan moedermelk

Borstvoeding is meer dan moedermelk

'Mag ik de borst?', vraagt mijn peuter met een zoet gezichtje. Drinken doet hij al een poosje niet meer, maar goede herinneringen heeft hij zeker, want de borst is onverminderd populair. Borsten zijn handig, want er zit melk in. Melk tjokvol met alles wat precies jouw...

Adoptiemama worden: een hele reis

Adoptiemama worden: een hele reis

Laetitia uit België droomt van een kind adopteren, naast haar drie eigen kinderen. Lees het laatste deel van haar verhaal. Hoe haar verhaal begon, lees je hier. Net toen ik het diepst zat, kwam dan toch het verlossende telefoontje. Ik hoorde mijn telefoon rinkelen,...

Column: Remigratie

Column: Remigratie

Op ochtenden dat mijn man onze peuter uit bed haalt, herhaalt zich vrijwel altijd hetzelfde ritueel. Mijn zoon, die graag wil dat ik ook uit bed komt, loopt naar mijn nachtkastje en pakt als eerste mijn bril. Vervolgens doet hij verwoede pogingen deze bril bij mij op...

Rouwen in de kraamtijd

Rouwen in de kraamtijd

Rouwen in de kraamtijd - daar moet je niet aan denken. Een beginnend en een eindigend leven in dezelfde periode, dat doet iets met je. Het overkwam Joos Hooimeijer en haar vriend. Midden in de zomer werd er bij mijn vader longkanker met uitzaaiingen geconstateerd. Van...

column: Allemaal papa’s voor andere kinderen

column: Allemaal papa’s voor andere kinderen

De peuter begint te begrijpen wat een papa inhoudt. Wat als gevolg heeft dat hij bevriende vaders ‘papa’ noemt, omdat hun kinderen hen ook zo noemen. Kinderlogica voor kinderen zonder vader. Denk ik. Het raakt me dat mijn zoon niet iemand heeft om ‘papa’ tegen te...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0