Column: Kloofhout, koek en kattenvoer

door Robert Tannemaat
Robert Tannemaat

Ik was een dag alleen thuis met de kinderen. In de ochtend hadden we samen gespeeld en ’s middags wilde ik even wat voor mijzelf doen. Aan de overkant van de straat hebben we een moestuin die we nu vooral gebruiken als houtopslag. In het najaar timmerde ik er een houthok dat we volstouwden met haardhout.

Maar nu dreigde de oogst van anderhalf jaar zagen en kloven ten onder te gaan aan schimmel, omdat het hok te slecht ventileerde. Daar wilde ik nu iets aan doen. Maar Sofie bleek toch echt geen zin te hebben om mee te gaan naar de moestuin. Ze zat op tafel, keek naar buiten en deed net alsof ze mij niet hoorde.

Ik liet haar weten dat ik wel ging en het oké vond als ze alleen thuis bleef. En dat ze goed moest uitkijken bij het oversteken, als ze alsnog naar de overkant wilde komen. Ze zei nog steeds niks.

Ik gaf haar een knuffel, voelde dat ze rustig was, zwaaide buiten nog even voor het raam en ging met Simon naar de overkant.

Het werk aan de opslag ging gemakkelijker dan ik had gedacht. Ik schroefde wat planken aan weerszijden uit de wanden en gebruikte deze als regelwerk voor mijn doorgezakte afdekzeildak. Zo kon ik gelukkig weer snel terug naar huis.

Ik kneep ‘m wel een beetje

Ik kneep ‘m wel een beetje. Sofie was maar één keer eerder even alleen thuis geweest toen ik op de tuin was. Hoe zou ik haar aantreffen? Aan het spelen? Boos? Overstuur?

Toen ik binnenkwam, zat ze zingend onder de tafel een mandarijntje te eten. Ze kwam naar me toe en vertelde trots dat ze één koekje had gepakt (wijsvingertje omhoog ter verduidelijking) én de poezen te eten had gegeven (wijsvingertje nog steeds omhoog): brokjes én blikvoer. In de keuken zag ik dat het nog waar was ook.

Ze had mijn vertrouwen gekregen en zij had haar verantwoordelijkheid genomen voor haar (stilzwijgende) keuze om thuis te blijven. Ze had zelfs de ruimte gebruikt om aan zichzelf te laten zien wat ze kan als ze alleen is.

Zucht. Kleine meisjes worden groot.

Robert Tannemaat is naast vader van Simon (1,5) en Sofie (4) en natuurliefhebber ook trainer in groei en gelijkwaardige samenwerking. 

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Verlicht worden? Neem kinderen

Column: Verlicht worden? Neem kinderen

Je werkdag zit erop. Tijd voor deel drie van de dag: het avondritueel. Vermoeide kinderen ophalen, eten koken terwijl je tussendoor stinkende poepluiers verschoont, en te midden van dat alles ook nog even probeert contact te hebben met je lief. Zit je eindelijk aan...

Als Passend Onderwijs niet werkt

Als Passend Onderwijs niet werkt

School heeft grote impact op het prille kinderleven. Als ouder troost je je grote moeite om een passende school te vinden voor je kind. Toch blijft het in hoge mate een gok: zal het klikken met de leerkracht? Blijkt er vaak een invaller te zijn? Komt mijn kind tot...

Reizend door Zuid-Europa thuisonderwijs geven

Reizend door Zuid-Europa thuisonderwijs geven

‘Eigen-wijs’, zo noemen mijn kinderen onze vorm van thuisonderwijs. Op een dag hebben ze de term ‘onderwijs’ eens flink onder de loep genomen en ontdekt dat ze niet onder-wijs willen ontvangen, maar op hun eigen-wijze naar hoger-wijs willen groeien. Ik vind het...

Stiekem doen en liegen – Astara over ouderschapskwesties

Stiekem doen en liegen – Astara over ouderschapskwesties

'Het is hoe ze het aanpakt: ik moet er eigenlijk om lachen. Tegelijkertijd maak ik me er zorgen om. Mijn dochter pakt als ik even niet kijk, of boven ben, snoepjes of koekjes uit de kast. Natuurlijk zie ik het: is het niet aan kruimels op haar kleren of een open...

Bouwen van een baby: voeding tijdens de zwangerschap

Bouwen van een baby: voeding tijdens de zwangerschap

Gezond eten is altijd belangrijk, maar tijdens het bouwen van een baby vooral! Marit Verwer schrijft hier een reeks over. Deel 2: Voeding tijdens de zwangerschap. (Lees ook deel 1: Voeding tijdens het zwanger willen worden en deel 3: Voeding tijdens de...

Column: Opruimen als acceptatie van je leven

Column: Opruimen als acceptatie van je leven

Toen mijn man overleed, sliep ons kind nog bij ons op de kamer, in een co-sleeper. De babykamer was deels af, maar verder kwam dat wel als hij op zijn eigen kamer zou slapen. Van uitstel komt afstel, zeker in deze situatie, en eerlijk gezegd heeft het me heel lang ook...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0