Column: May the force be with you

door Jeroen de Jong

‘Ik ben wel een beetje klaar met al die ruimte- en fantasy-dingen. Ik hoef echt niet mee.’ Thijns interesses hebben zich verlegd. Harry Potter is nog wel leuk, maar met Star Wars hoeven we blijkbaar niet meer aan te komen. Dus blijven alleen Noek en ik over. Want ook het vrouwelijke deel van ons gezin heeft weinig boodschap aan rammelende ruimteschepen die elkaar lang geleden in een sterrenstelsel ver weg achterna zaten.

Eigenlijk vind ik dat ook wel fijn. De tijd van draagdoeken, aankleden en helpen met afdrogen en tandenpoetsen is echt voorbij. Maar ook bij het opzoeken van hun vrienden en vriendinnen hebben ze ons steeds minder nodig. En de tijd dat ze alleen naar school gaan fietsen komt met de maand dichterbij. Individuele aandacht is niet meer vanzelfsprekend, we moeten het opzoeken. Gelukkig hebben we het voorlezen nog.

Sommige dingen blijven leuk, ook als je elf bent

Soms worden we een handje geholpen. De vaatwasser ging stuk en het duurde een dikke week voordat hij gerepareerd kon worden. Dat was dus eigenlijk fijn. Toen we het getrouwtrek over wie er wanneer moest afdrogen achter de rug hadden, hadden we iedere avond een rustig moment met één van de kinderen. Een beetje kletsen, samen bezig zijn. Het was zo leuk dat ik even overwoog om de vaatwasser maar niet te laten maken. Even maar.

En nu ga ik met Noek naar de film. Eerst in de trein, want alleen in Arnhem kunnen we de film zien op het reusachtige IMAX-formaat. We hebben lol onderweg. We maken grappen, rennen de trappen van het station op. Noek kiest om boven in de trein te gaan zitten. Sommige dingen blijven leuk, ook als je elf bent.

We vinden onze plekken in de zaal en ik moet altijd denken aan wat Steven Spielberg zegt: ‘Iedere keer als ik naar de bioscoop ga, is het magisch. Waar de film ook over gaat.’ Noek heeft dezelfde opwinding. De 3D-brillen gaan op en voor we het weten zitten we middenin een intergalactisch avontuur. Noek zegt een paar keer: ‘Zag je dat?’ bij een spectaculaire scène. En ik merk dat ik hem ook af en toe aanstoot en zachtjes zeg: ‘Gaaf hè?’ Plezier delen is plezier vergroten.

Drie uur later stappen we in het donker de trein in. Stil van al het spektakel. Noek kiest een bank uit ver weg van de andere passagiers en komt dicht tegen me aan zitten. Ik vraag aan hem wat hij het leukste aan de film vond. Hij geeuwt en legt zijn hoofd op mijn schouder. ‘Dat ik samen met jou was.’

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Even flink zijn

Column: Even flink zijn

Het is de tweede ochtend deze week dat ik Simon naar de Zonnestraaltjes breng en hij niet wilt dat ik wegga. ‘Bij jou blijven’ zegt hij huilend en klampt zich aan mij vast. Ik voel me vrij machteloos, maar wil dat niet laten zien. In plaats daarvan doe ik hard mijn...

Column: Een nieuw jaar

Column: Een nieuw jaar

Ik houd van nieuwjaar. Ik ben geen oudjaarsmens. Als tiener verstopte ik me liever die laatste uren van het jaar om terug te kijken op alle gemiste kansen. Tijdens het vuurwerk barstte dan gelijk het gevoel van een ‘schone lei’ en nieuwe kansen in me los...

Column: Ik ben geen jongen

Column: Ik ben geen jongen

Roos fietst naast me. Met een verbeten gezicht trapt ze zich door de herfststorm heen. We zijn op weg naar huis na een lange schooldag. En aan haar gezicht zie ik dat haar meer bezighoudt dan windkracht 6. Haar tranen zijn er eerder dan de regendruppels. En als ik...

Column: Het geluid van jammerende kinderen

Column: Het geluid van jammerende kinderen

Soms lukt iets niet meteen. Dat hoort bij het leven. Grote mensen zijn hier meestal aan gewend. Maar voor kleine mensen kan dit absoluut onacceptabel zijn. Tot zo ver nog niets aan de hand, hartstikke oké. Het heeft simpelweg met de ontwikkeling van hun brein te...

Column: Mijn kind lijkt op mij. Toch?

Column: Mijn kind lijkt op mij. Toch?

'Hij lijkt sprekend op jou.' Dat heb ik jaren gehoord als het over Thijn ging. En ik zag het zelf ook. Vanaf het moment dat ik hem voor het eerst in mijn handen had. Ik herkende hem meteen. En al mijn onzekerheid over of ik wel wist hoe ik zo'n kleintje vast moest...

Babymassage: liefde, aandacht en verzorging hand in hand

Babymassage: liefde, aandacht en verzorging hand in hand

Baby’s doen op een dag ontzettend veel indrukken op. Nieuwe geluiden, kleuren, geuren en ervaringen. Een ontspannen massage kan een fijn ritueel zijn om de dag mee af te sluiten en alle prikkels te verwerken. Of na het badderen, als je baby al lekker rozig is. Het...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0