Column: May the force be with you

door Jeroen de Jong
jeroen de jong

‘Ik ben wel een beetje klaar met al die ruimte- en fantasy-dingen. Ik hoef echt niet mee.’ Thijns interesses hebben zich verlegd. Harry Potter is nog wel leuk, maar met Star Wars hoeven we blijkbaar niet meer aan te komen. Dus blijven alleen Noek en ik over. Want ook het vrouwelijke deel van ons gezin heeft weinig boodschap aan rammelende ruimteschepen die elkaar lang geleden in een sterrenstelsel ver weg achterna zaten.

Eigenlijk vind ik dat ook wel fijn. De tijd van draagdoeken, aankleden en helpen met afdrogen en tandenpoetsen is echt voorbij. Maar ook bij het opzoeken van hun vrienden en vriendinnen hebben ze ons steeds minder nodig. En de tijd dat ze alleen naar school gaan fietsen komt met de maand dichterbij. Individuele aandacht is niet meer vanzelfsprekend, we moeten het opzoeken. Gelukkig hebben we het voorlezen nog.

Sommige dingen blijven leuk, ook als je elf bent

Soms worden we een handje geholpen. De vaatwasser ging stuk en het duurde een dikke week voordat hij gerepareerd kon worden. Dat was dus eigenlijk fijn. Toen we het getrouwtrek over wie er wanneer moest afdrogen achter de rug hadden, hadden we iedere avond een rustig moment met één van de kinderen. Een beetje kletsen, samen bezig zijn. Het was zo leuk dat ik even overwoog om de vaatwasser maar niet te laten maken. Even maar.

En nu ga ik met Noek naar de film. Eerst in de trein, want alleen in Arnhem kunnen we de film zien op het reusachtige IMAX-formaat. We hebben lol onderweg. We maken grappen, rennen de trappen van het station op. Noek kiest om boven in de trein te gaan zitten. Sommige dingen blijven leuk, ook als je elf bent.

We vinden onze plekken in de zaal en ik moet altijd denken aan wat Steven Spielberg zegt: ‘Iedere keer als ik naar de bioscoop ga, is het magisch. Waar de film ook over gaat.’ Noek heeft dezelfde opwinding. De 3D-brillen gaan op en voor we het weten zitten we middenin een intergalactisch avontuur. Noek zegt een paar keer: ‘Zag je dat?’ bij een spectaculaire scène. En ik merk dat ik hem ook af en toe aanstoot en zachtjes zeg: ‘Gaaf hè?’ Plezier delen is plezier vergroten.

Drie uur later stappen we in het donker de trein in. Stil van al het spektakel. Noek kiest een bank uit ver weg van de andere passagiers en komt dicht tegen me aan zitten. Ik vraag aan hem wat hij het leukste aan de film vond. Hij geeuwt en legt zijn hoofd op mijn schouder. ‘Dat ik samen met jou was.’

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Een lome zondagmorgen

Column: Een lome zondagmorgen

Het is zondagochtend. Te vroeg om op te staan. Zoonlief denkt daar anders over. Nadat zijn papa hem al enkele uurtjes bezig heeft gehouden met het spelen van spelletjes, is hij toe aan een ander speelmaatje. Zachtjes gaat de slaapkamerdeur open en sluipt hij...

Column: Zwembadtranen

Column: Zwembadtranen

Ik wil iets schrijven, maar mijn hoofd is leeg. Of eigenlijk niet. Eigenlijk is mijn hoofd propvol, maar niet met wat ik wil. Ik zit bij de zwemles en kijk naar het betraande snoetje van mijn dochter. Laat ik maar niet opkijken. Laat ik maar naar het scherm kijken en...

Column: Voorleven, zo de ouden zongen

Column: Voorleven, zo de ouden zongen

We laten onze thuisgeprinte kaartjes scannen en we mogen naar binnen. Rijksmuseum, here we come! Thijn en Noek lopen ieder met een iPod en volgen de aanwijzingen op van het digitale familiespel, dat ons belooft een aantal geheimen van het museum te zullen verklappen....

Autisme begeleiden met natuurlijk ouderschap

Autisme begeleiden met natuurlijk ouderschap

Autisme en natuurlijk ouderschap: het klinkt als een onlogische combinatie. Een kind met autisme vraagt om duidelijkheid, heel veel extra informatie geven die voor andere kinderen vanzelfsprekend is. Autisme begeleiden bestaat volgens de bestaande methodes, zoals Geef...

Lezerspost: Je oogst wat je zaait

Lezerspost: Je oogst wat je zaait

In de opvoeding van je kind, laat je je leiden door je eigen overtuigingen, wat wil jij je kind mee geven voor de toekomst, wat geeft je je kind mee op de weg naar zelfstandigheid de weg naar volwassenheid, de weg naar een gelukkig leven.Ook ik heb mijn eigen...

Nieuwe baby? ‘Let your monkey do it!’

Nieuwe baby? ‘Let your monkey do it!’

'Let your monkey do it,' adviseerde mijn doula* me, als voorbereiding op mijn bevalling. Laat je innerlijke aapje de oerkrachten aanwenden, en vergeet alles wat er in je mensenbrein zit. Je gedachten, je logica, je ratio, ze zullen je tot last zijn wanneer je een kind...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0