Column: May the force be with you

door Jeroen de Jong

‘Ik ben wel een beetje klaar met al die ruimte- en fantasy-dingen. Ik hoef echt niet mee.’ Thijns interesses hebben zich verlegd. Harry Potter is nog wel leuk, maar met Star Wars hoeven we blijkbaar niet meer aan te komen. Dus blijven alleen Noek en ik over. Want ook het vrouwelijke deel van ons gezin heeft weinig boodschap aan rammelende ruimteschepen die elkaar lang geleden in een sterrenstelsel ver weg achterna zaten.

Eigenlijk vind ik dat ook wel fijn. De tijd van draagdoeken, aankleden en helpen met afdrogen en tandenpoetsen is echt voorbij. Maar ook bij het opzoeken van hun vrienden en vriendinnen hebben ze ons steeds minder nodig. En de tijd dat ze alleen naar school gaan fietsen komt met de maand dichterbij. Individuele aandacht is niet meer vanzelfsprekend, we moeten het opzoeken. Gelukkig hebben we het voorlezen nog.

Sommige dingen blijven leuk, ook als je elf bent

Soms worden we een handje geholpen. De vaatwasser ging stuk en het duurde een dikke week voordat hij gerepareerd kon worden. Dat was dus eigenlijk fijn. Toen we het getrouwtrek over wie er wanneer moest afdrogen achter de rug hadden, hadden we iedere avond een rustig moment met één van de kinderen. Een beetje kletsen, samen bezig zijn. Het was zo leuk dat ik even overwoog om de vaatwasser maar niet te laten maken. Even maar.

En nu ga ik met Noek naar de film. Eerst in de trein, want alleen in Arnhem kunnen we de film zien op het reusachtige IMAX-formaat. We hebben lol onderweg. We maken grappen, rennen de trappen van het station op. Noek kiest om boven in de trein te gaan zitten. Sommige dingen blijven leuk, ook als je elf bent.

We vinden onze plekken in de zaal en ik moet altijd denken aan wat Steven Spielberg zegt: ‘Iedere keer als ik naar de bioscoop ga, is het magisch. Waar de film ook over gaat.’ Noek heeft dezelfde opwinding. De 3D-brillen gaan op en voor we het weten zitten we middenin een intergalactisch avontuur. Noek zegt een paar keer: ‘Zag je dat?’ bij een spectaculaire scène. En ik merk dat ik hem ook af en toe aanstoot en zachtjes zeg: ‘Gaaf hè?’ Plezier delen is plezier vergroten.

Drie uur later stappen we in het donker de trein in. Stil van al het spektakel. Noek kiest een bank uit ver weg van de andere passagiers en komt dicht tegen me aan zitten. Ik vraag aan hem wat hij het leukste aan de film vond. Hij geeuwt en legt zijn hoofd op mijn schouder. ‘Dat ik samen met jou was.’

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Het zit in de genen

Column: Het zit in de genen

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik niet zo'n moeder ben. Je weet wel, zo'n moeder die vindt dat ze het allerslimste kind van de wereld heeft. Nee, zo'n moeder ben ik niet. Verre van dat.Natuurlijk doet mijn kind ook wel slimme dingen. Ik herinner me die momenten...

Over Utopia, sprookjes en dromen: leven in een gemeenschap

Over Utopia, sprookjes en dromen: leven in een gemeenschap

Nog geen jaar geleden vertrokken wij als gezin naar een ecogemeenschap in Andalusië. Met een tent en fietsen bovenop onze niet zo ecologisch verantwoorde oude diesel uit 1996 reden we langzaam naar het zuiden. Lees hier een dag uit ons leven. Er klinkt een zacht...

Column: Ouderschap is maatwerk

Column: Ouderschap is maatwerk

Wie aan kinderen begint met het idee dat ze allemaal hetzelfde zijn, komt bedrogen uit. Ieder kind heeft zijn eigen specifieke eigenschappen en behoeften. Zoonlief laat me daarnaast met regelmaat zien dat niet iedere dag hetzelfde kan zijn, omdat hij simpelweg niet...

Column: Het is zo’n dag

Column: Het is zo’n dag

Het is zo'n dag. Niets gaat vanzelf. Sterker nog: het voelt alsof ik de hele dag tegen de stroom in loop. Het begon al met die nacht. De nacht waarin de oudste dochter haar beertje even niet kon vinden, mijn zoontje een plas in zijn bed deed en de jongste dochter een...

Column: Wat is bidden eigenlijk, mama?

Column: Wat is bidden eigenlijk, mama?

  ‘Wat is bidden eigenlijk?’ vraagt mijn zesjarige dochter aan de eettafel. Daar moet ik even over nadenken. Hoe leg ik uit wat bidden is terwijl ik het zelf nog nooit heb gedaan? Ik ben totaal niet gelovig opgevoed. Eigenlijk kan ik mij niet herinneren of geloof...

Clusteren op zijn hippies: make milk not war

Clusteren op zijn hippies: make milk not war

Clusteren: je baby die urenlang non stop aan jou geplakt zit om te drinken. Nuttig, zo schrijft Femke van Roozendaal eerder voor ons. Vermoeiend, maar ook om echt van te genieten, zo stelt Chantala Blinker in haar column. Clusteren kun je ook helemaal hippie...

0