Column: Meefietsen hoeft niet meer

door Jeroen de Jong

‘Ik weet niet of ik alles wel heb.’ Noek zucht en kijkt voor de derde keer vanochtend zijn schoolspullen na. ‘Straks kom ik nog te laat.’ Frans, Duits, wiskunde en gym. Ja, het klopt. Broodtrommel, waterflesje, appel. Ook dat klopt. Sleutelbos, mobiel, jas, pet. Hij geeft me een snelle knuffel en stapt de deur uit. Thijn loopt nonchalant achter hem aan naar de schuur. Als je in de derde klas zit, maak je je blijkbaar niet meer zo druk over je schoolspullen en of je wel op tijd komt. De jongens pakken hun fietsen, zwaaien en rijden weg. De wijde wereld in.

Meefietsen met de jongste

Alleen Roos is nu nog thuis. Ze trekt haar schoenen en jas aan, terwijl ik haar tas in pak. Broodtrommel, beker, komkommer. ‘Je komt me wel halen toch?’ vraagt ze. Ik til haar op, geef haar een stevige knuffel en grom ‘natuurlijk!’ in haar oor. ‘Dat kriebelt!’ lacht ze. Nadat ze Wendy een knuffel heeft gegeven loopt ook zij loopt de deur uit. Ze pakt haar fiets uit de schuur en zwaait. Een flits van wapperend blond haar en ze is weg. En dat voelt heel gek.

Dat Noek en Thijn zelfstandig ieder naar een andere kant van de stad fietsen voor hun middelbare school voelt normaal. Maar dat mijn kleine Roos – die nu ruim 9 is – vijf minuten naar haar vriendin fietst om samen nog eens vijf minuten naar school te fietsen, dat zorgt voor een kriebel in mijn maag.

Best relaxed

Vorig jaar keek ik verlangend uit naar het moment dat ik ‘s ochtends niet meer op de fiets hoefde te stappen om Roos en Noek naar school te bregen. Ook al regende het bijna nooit en was het ook nooit echt koud, het leek me heerlijk om gewoon thuis te kunnen blijven. Op mijn gemak de ontbijtspullen op te ruimen, koffie te zetten en de dag in alle rust te beginnen.

En nu is dat de werkelijkheid. Ik sta om acht uur de vaatwasser in te ruimen en maak koffie. Tien minuten later genieten Wendy en ik van een rustig huis. De kat klimt op schoot en we glijden langzaam en ontspannen de dag in.

Het gaat zo snel

Maar er knaagt ook iets. Ergens mis ik het ritje naar school. De gesprekken die we onderweg voerden over haar klasgenoten of de juf. Of dat Roos – als ze nog moe was – achterop bij mij ging zitten en haar hoofd tegen mijn rug aan legde. Dat ik haar favoriete Katy Perry liedjes zong, totdat ze geïrriteerd zei dat ik moest stoppen omdat het echt ‘beschamend’ was.

En zo miste ik het jaar daarvoor dat we met z’n drieën naar de basisschool fietsten. Of dat ik – nog veel eerder – met twee kinderen in de zitjes op de fiets en eentje op zijn eigen fietsje ernaast door het park slingerde en ze wees op de eksters en de kraaien. Of die fijne fietstochtjes met een van de kinderen als baby in de draagdoek op mijn buik.

Niets blijft. Maar gelukkig sta ik straks om twee uur op het schoolplein. De terugrit heb ik nog wél. Voorlopig.

Jeroen de Jong is vader van Thijn (2002), Noek (2005) en Roos (2008) en inspireert mannen de beste vader uit zichzelf te halen via praktijkvader.nlOok geeft hij samen met zijn vrouw Wendy relatie-trainingen, ‘Liever de liefde!’, voor stellen.

Verder lezen

Vaders eerste jaar

Relax mama

Column: Ontspanning in de draagdoek

https://kiind.nl/article88/

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: De jaarringen in mijn stam

Column: De jaarringen in mijn stam

Heb je weleens met je vinger geprobeerd om de jaarringen van een boomstam te tellen? Zodat je, voor-ieder-jaar-een-ring, weet hoe oud de boom is? Dat is bijna niet te doen. Of ik raak zelf gewoon snel de tel kwijt, dat kan ook. Sommige ringen zijn héél dun, zodat je...

Column: Eeuwig ontspullen

Column: Eeuwig ontspullen

Ik voel mij af en toe net de Don Quichot van 'clutter'; strijdend tegen de te grote hoeveelheid in mijn ogen onnodige (kinder)spullen in ons huis. Speelgoed, kleren, knutselwerkjes, kleine frutsels… de bakken, stapels, manden en kasten lijken zich vanzelf te vullen....

Adoptie: wachten, wachten…

Adoptie: wachten, wachten…

Laetitia uit België droomt van een kind adopteren. Ze vertelt in drie delen hoe ze dat heeft gedaan. Lees ook het eerste deel van haar verhaal. Intens zwanger Weerom een wonder: niet lang na onze beslissing om met adoptie door te gaan, was ik opnieuw zwanger! De...

Levend onderwijs vanuit de natuur op Iduna in Breda

Levend onderwijs vanuit de natuur op Iduna in Breda

Inspirerend onderwijs, het kan wel! Zoals school Iduna bij Breda. Aansluiten bij de ontwikkeling van het kind. Levend en echt onderwijs, door te leren in en van de natuur. School Iduna in Breda wil de kinderen de wereld laten ontdekken vanuit het doen, om zo tot...

Jan Rot over zichzelf als kind, ouder en muzikant

Jan Rot over zichzelf als kind, ouder en muzikant

Ter nagedachtenis aan Jan Rot delen wij het interview dat Andries de Jong met Jan had voor Kiind editie 4 (LICHT, 2016): 'We surfen met het leven mee. Dan komt er zo’n golf en moeten we gewoon springen.' Jan Rot is zanger, tekstschrijver en vertaler. Hij werd geboren...

Langvoeden – gek of gewoon?

Langvoeden – gek of gewoon?

Ik ben op een verjaardagsfeest en de woonkamer zit vol gasten. Mijn zoon van 14 maanden is moe en klimt op mijn schoot. Ik weet wat er gaat komen en nog voordat hij een duik in mijn shirt kan nemen, probeer ik hem af te leiden. Dat lukt niet. Hij probeert toch een...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0