Column: Meefietsen hoeft niet meer

door Jeroen de Jong

‘Ik weet niet of ik alles wel heb.’ Noek zucht en kijkt voor de derde keer vanochtend zijn schoolspullen na. ‘Straks kom ik nog te laat.’ Frans, Duits, wiskunde en gym. Ja, het klopt. Broodtrommel, waterflesje, appel. Ook dat klopt. Sleutelbos, mobiel, jas, pet. Hij geeft me een snelle knuffel en stapt de deur uit. Thijn loopt nonchalant achter hem aan naar de schuur. Als je in de derde klas zit, maak je je blijkbaar niet meer zo druk over je schoolspullen en of je wel op tijd komt. De jongens pakken hun fietsen, zwaaien en rijden weg. De wijde wereld in.

Meefietsen met de jongste

Alleen Roos is nu nog thuis. Ze trekt haar schoenen en jas aan, terwijl ik haar tas in pak. Broodtrommel, beker, komkommer. ‘Je komt me wel halen toch?’ vraagt ze. Ik til haar op, geef haar een stevige knuffel en grom ‘natuurlijk!’ in haar oor. ‘Dat kriebelt!’ lacht ze. Nadat ze Wendy een knuffel heeft gegeven loopt ook zij loopt de deur uit. Ze pakt haar fiets uit de schuur en zwaait. Een flits van wapperend blond haar en ze is weg. En dat voelt heel gek.

Dat Noek en Thijn zelfstandig ieder naar een andere kant van de stad fietsen voor hun middelbare school voelt normaal. Maar dat mijn kleine Roos – die nu ruim 9 is – vijf minuten naar haar vriendin fietst om samen nog eens vijf minuten naar school te fietsen, dat zorgt voor een kriebel in mijn maag.

Best relaxed

Vorig jaar keek ik verlangend uit naar het moment dat ik ‘s ochtends niet meer op de fiets hoefde te stappen om Roos en Noek naar school te bregen. Ook al regende het bijna nooit en was het ook nooit echt koud, het leek me heerlijk om gewoon thuis te kunnen blijven. Op mijn gemak de ontbijtspullen op te ruimen, koffie te zetten en de dag in alle rust te beginnen.

En nu is dat de werkelijkheid. Ik sta om acht uur de vaatwasser in te ruimen en maak koffie. Tien minuten later genieten Wendy en ik van een rustig huis. De kat klimt op schoot en we glijden langzaam en ontspannen de dag in.

Het gaat zo snel

Maar er knaagt ook iets. Ergens mis ik het ritje naar school. De gesprekken die we onderweg voerden over haar klasgenoten of de juf. Of dat Roos – als ze nog moe was – achterop bij mij ging zitten en haar hoofd tegen mijn rug aan legde. Dat ik haar favoriete Katy Perry liedjes zong, totdat ze geïrriteerd zei dat ik moest stoppen omdat het echt ‘beschamend’ was.

En zo miste ik het jaar daarvoor dat we met z’n drieën naar de basisschool fietsten. Of dat ik – nog veel eerder – met twee kinderen in de zitjes op de fiets en eentje op zijn eigen fietsje ernaast door het park slingerde en ze wees op de eksters en de kraaien. Of die fijne fietstochtjes met een van de kinderen als baby in de draagdoek op mijn buik.

Niets blijft. Maar gelukkig sta ik straks om twee uur op het schoolplein. De terugrit heb ik nog wél. Voorlopig.

Jeroen de Jong is vader van Thijn (2002), Noek (2005) en Roos (2008) en inspireert mannen de beste vader uit zichzelf te halen via praktijkvader.nlOok geeft hij samen met zijn vrouw Wendy relatie-trainingen, ‘Liever de liefde!’, voor stellen.

Verder lezen

Vaders eerste jaar

Relax mama

Column: Ontspanning in de draagdoek

https://kiind.nl/article88/

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Douchen

Column: Douchen

Zoonlief lijkt heel veel op zijn mama. Niet wat uiterlijk betreft. Althans, als ik alle anderen om me heen mag geloven, is zoonlief echt een kind van zijn vader. Daar heb ik totaal geen problemen mee. Uiteindelijk gaat het toch om de binnenkant. En laat zijn...

Column: Mama hamemout? Ja?

Column: Mama hamemout? Ja?

“Mama, ik denk dat ik koorts heb. Wil je me even thermometeren?”Ik kijk op de klok. Het is kwart over zes. Waarom is mijn zoon al wakker?“Mama, mag ik op de tablet? Mag ik een spelletje doen op je telefoon? Ik wil naar beneden, ik wil televisie...

Handleiding: hoe krijg je de perfecte buikknoop?

Handleiding: hoe krijg je de perfecte buikknoop?

Wat is er nu fijner dan het dragen van je kindje? Dat warme lijfje tegen het jouwe, dat heerlijk ruikende hoofdje. Naast dat het zo fijn is, is dragen ook nog eens superlogisch. Zie je een ervaren ouder knopen, dan ziet het er gemakkelijk uit. Maar wanneer je het voor...

Column: Ik ben geen jongen

Column: Ik ben geen jongen

Roos fietst naast me. Met een verbeten gezicht trapt ze zich door de herfststorm heen. We zijn op weg naar huis na een lange schooldag. En aan haar gezicht zie ik dat haar meer bezighoudt dan windkracht 6. Haar tranen zijn er eerder dan de regendruppels. En als ik...

Column: Lieverd, je bent vuurwerk!

Column: Lieverd, je bent vuurwerk!

‘En dan steekt die ene gummibeer zijn middelvinger op!’ Een uitbarsting van gegiechel overstemt het geronk van de vrachtwagen die we inhalen. ‘Ja! En dan gaat zij met de slagroom spuiten.’ Nog meer gegiechel. Ik werp een blik in de achteruitkijkspiegel en zie twee...

Column: De angst komt op zodra je kinderen krijgt

Column: De angst komt op zodra je kinderen krijgt

Je kunt nog zo'n dapper hart hebben, soms wordt het ineens vreemd blootgelegd en blijkt het huiverig en bevreesd. Dit jaar gingen we een week kamperen met mijn familie. Leuk, maar ondanks mijn man naast me en zes broers en zussen in tentjes om ons heen, word ik 's...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0