Column: Onbetaalbare moederfiets

door Tirza van Schie

‘40.’
‘20.’
‘30.’
‘25.’
‘Deal.’

Er zat een sleuteltje in het slot met een rood fluwelen strik eraan

Zojuist heb ik bij een fietszaakje mijn uitgewoonde moederfiets verpatst voor 25 euro. Hij was natuurlijk veel meer waard, die fiets.

Er konden twee kinderen tussen de 3 en 6 jaar achterop, want hij had een verlengde bagagedrager. Twee zitjes zaten erop bevestigd, dus je kon je kinderen zó achterop hijsen.

Het voorste zitje zat lekker dicht bij het zadel, dus het kind dat vooraan zat kon bij vermoeidheid tegen je rug rusten. En bij koud weer kon het zijn handen onder je trui wurmen, zodat je warme buik van zijn koude handen schrok. Of het kon zijn armen om je middel slaan en de handen in je jaszakken frummelen.

Er was altijd ruzie om dat plekje.

Aan de voorkant zat een heel breed, groot stuur. Als je daar nóg een kinderzitje hing, kon daar de jongste zitten. Die kon dan luidkeels en met volle borst zingen van ‘in de maneschijt, in de maneschijt!’, omdat ze de originele tekst niet helemaal begrepen had en zo graag zong, voorop de fiets. Toevallige voorbijgangers draaiden lachend hun hoofd om, als wij voorbij kwamen fietsen.

Aan de voorkant van die fiets hing een flinke rieten mand, daarin paste met gemak een lieve, langharige, fluweelzachte dwergteckel, die zachtjes jankte als oudste te ver vooruit fietste en dus de roedel niet compleet bleef.

Er zat een stevige dubbele standaard op, zodat je veilig drie kinderen, een teckel en dan ook nog een boodschappentas erop kon tillen, zonder dat hij omviel. Wat me in het begin (toen ik nog dacht dat moeders best op studentikoze omafietsjes konden blijven rijden) nog wel eens overkwam.

Er zat een sleuteltje in het slot met een rood fluwelen strik eraan. Ooit door de herfstwind uit de blonde krullen van mijn dochter geblazen en door mij nog net op tijd, al fietsend, uit de lucht geplukt.

De versnellingen gaven verlichting als mijn kuiten brandden van het langdurige trappen met een te zware vracht, en de koplamp verlichtte in de winter de nog donkere ochtenden waarop ik ze, stil en nog slaperig, naar school reed.

Okee. De remkabels moesten vervangen, de versnellingen waarschijnlijk ook. De binnen- en buitenbanden waren aan vervanging toe en de ketting was ietwat roestig, maar die fietsenmaker wist duidelijk niet waar hij het over had.

25 euro  is een schijntje.

Tirza van Schie vormt een huishouden met haar man, vier kinderen en haar tien jaar oudere, maar verstandelijk eeuwig zevenjarige zus. Ze publiceert versjes en blogjes op lentezoet.nl en heeft nu ook haar echte versjesboek in de winkels (ehhh… in onze webwinkel!) liggen.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Feestmalen

Column: Feestmalen

Vorig jaar vertelde ik al over de verschillen tussen een Roemeense en een Nederlandse kerst, maar er is een punt waarop de twee wel degelijk overeenkomen: met kerst wordt er veel en lekker gegeten. Wat gelijk het startsein is om te gaan piekeren over de oeroude vraag:...

Column: Niet perfect, des te beter!

Column: Niet perfect, des te beter!

Niet perfect kan soms perfect zijn, ontdekte ik laatst. We stonden op het jaarlijkse schoolfeest en meestal was dit het moment om een praatje te maken met de leerkracht van het volgende jaar, maar nu was de nieuwe indeling nog niet bekend. Dus kletste ik met zijn...

Plek voor vaders

Plek voor vaders

Luiers verschonen, de kinderwagen voortduwen of met de baby in een draagzak lopen, de moderne man draait er zijn hand natuurlijk allang niet meer voor om. Maar gek genoeg merken we nog niet zoveel van de nieuwe rolverdeling tussen mannen en vrouwen in onze publieke...

Column: Een diner van Jan Steen

Column: Een diner van Jan Steen

We komen terug van een weekendje weg. Het is bijna tijd om te eten, en de kids rennen vol energie rond. We ruimen de spullen uit de bus op en aansluitend koken we wat. Soep met van alles wat over is van het weekend. Terwijl het ratelen en zingen doorgaat, proberen we...

Column: Moeder van drie

Column: Moeder van drie

Ik ruim het speelgoed wat verspreid ligt door de speelkamer op en stop het terug in de bakken. Ik schuif het lege ledikantje aan de kant en zuig met de stofzuiger alle achtergelaten kruimels op. Het weekend loopt ten einde. Boven zit mijn driejarige met papa voor de...

Column: Realiteitscheck

Column: Realiteitscheck

Commode? Check. Zes rompertjes? Check. Verschoonkussen? Check. Babybadje? Check. Alles gecheckt? Check. Dubbelcheck? Check. Zo, wij zijn er klaar voor.Heerlijk hè, die uitzetlijsten geven je zo'n veilig gevoel dat je overal aan gedacht hebt; het checklijstje is...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0