Column: Ontwikkelingstest

door Marlies Hanse

Op een druilerige herfstdag stappen we de praktijk van onze kinderarts binnen. Een paar weken geleden vierden we Jaïr zijn vierde verjaardag en dus is het de hoogste tijd voor een nieuwe afspraak. Tot nu toe waren deze afspraken een kwestie van wegen, meten, een handvol routinevragen en stonden we binnen een paar minuten weer buiten. Vandaag staat er een heuse ontwikkelingstest op het programma. Voordat ik kan vragen wat precies de bedoeling is, rent Jaïr enthousiast de testruimte in.

De assistente haalt een mozaïekpuzzel tevoorschijn. Jaïr haalt de stukjes uit de puzzel en begint op een relaxed tempo te schuiven met de puzzelstukjes. Maar daar heeft de assistente geen tijd voor. Ze begint zelf een aantal puzzelstukken neer te leggen en vertelt hoe hij de puzzel af moet maken. ‘Vertel me ook even welke kleur elk puzzelstukje heeft’, zegt ze, als Jaïr weer aan het puzzelen is. Terwijl hij de kleuren van de regenboog opnoemt, bijt ik aan de andere kant van de tafel mijn tong af om niets te zeggen over het feit dat hij thuis puzzels in elkaar legt met meer dan 100 stukjes.

‘Kun jij tellen?’ Ja hoor, dat kan Jaïr wel. Hij schuift de puzzel weer een stukje dichterbij en begint de puzzelstukjes te tellen. Eén, twee… De assistente schuift de puzzel met een ferme zwaai bij hem vandaan. ‘Gewoon even tellen’, zegt ze. Jaïr kijkt om zich heen. Hij trekt een pot viltstiften naar zich toe en begint opnieuw. Eén, twee… De assistente zet de pot buiten zijn bereik. ‘Vind je het moeilijk om te tellen? Ik help je wel. Eén, twee, drie…’ Jaïr pakt het van haar over en telt tot tien. ‘Kun je nog verder?’ Jaïr schudt zijn hoofd. Ze kijkt me vragend aan. Moet ik haar vertellen dat hij alleen telt als hij wil weten hoeveel auto’s hij heeft, als we verstoppertje spelen of als hij de tafel dekt? Of moet ik haar ervan overtuigen dat hij tot twintig kan tellen in twee talen?

‘Je mag iets moois voor me tekenen’, zegt de assistente terwijl ze de viltstiften weer terug geeft. Jaïr maakt een groot vierkant en begint dat in te kleuren. Maar dat is niet de bedoeling. ‘Kun je ook tekenen? Een zon of een brandweerauto?’ Jaïr schudt zijn hoofd. ‘Ik maak wel een vliegtuig.’ In een paar strepen zet hij iets wat op een vliegtuig lijkt op papier en legt de viltstift weg. ‘Je houdt niet zo van tekenen’, concludeert de assistente. ‘Het is ook echt meer iets voor meisjes.’

Terwijl ze de tekening in het dossier stopt, richt ze zich tot mij: ‘Ik heb twee meiden en ik kan mijn huis behangen met al hun tekeningen. Zo leuk!’ Ik pers er met moeite een glimlach uit. Waar het me bij het puzzelen moeite kostte om Jaïr zijn kunnen niet met haar te delen, pieker ik er nu niet over om haar te vertellen over onze deuren vol kunstwerken. Waar het me aan het begin van deze ontwikkelingstest nog wel fijn leek als Jaïr goed uit de bus zou komen, kan ik er nu prima mee leven dat in zijn dossier staat dat hij alleen met hulp kan puzzelen, dat hij tot tien kan tellen en dat hij niet zo van tekenen houdt. Ik weet wel beter.

In ons boektijdschrift Opvoeders en huttenbouwers lees je meer over de ontwikkeling van kinderen

Marlies Hanse werkt als freelance journalist en woont met haar man en twee kinderen (4 & 1) in Berlijn. Op Instagram deelt ze graag foto’s over haar leven vol bewustzijn, minimalisme en unschooling. 

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Recept voor een succesvol smartphone-dieet

Recept voor een succesvol smartphone-dieet

‘Mam, luister nou eens! Ik zei iets tegen je, maar je hoorde mij niet. Je zit alweer op je telefoon te kijken.’ Verschrikt kijk ik op van mijn smartphone. Ik merk dat onze vijftienjarige zoon mij iets verwijt. Langzaam dringt het tot mij door. Of ik naar hem wil...

Column: Een zwanger voorgevoel

Column: Een zwanger voorgevoel

Ik voel ineens dat ik zwanger ben. Zomaar, uit het niets. Sommige dingen vóel je! Vanuit je onderbuik of fingerspitzen of misschien gewoon omdat het niet de eerste keer was, maar ik voelde het dus. Lastig, want ik zat net in de auto onderweg van mijn ouders naar huis....

Column: Realiteitscheck

Column: Realiteitscheck

Commode? Check. Zes rompertjes? Check. Verschoonkussen? Check. Babybadje? Check. Alles gecheckt? Check. Dubbelcheck? Check. Zo, wij zijn er klaar voor.Heerlijk hè, die uitzetlijsten geven je zo'n veilig gevoel dat je overal aan gedacht hebt; het checklijstje is...

Column: Even flink zijn

Column: Even flink zijn

Het is de tweede ochtend deze week dat ik Simon naar de Zonnestraaltjes breng en hij niet wilt dat ik wegga. ‘Bij jou blijven’ zegt hij huilend en klampt zich aan mij vast. Ik voel me vrij machteloos, maar wil dat niet laten zien. In plaats daarvan doe ik hard mijn...

Langvoeden – gek of gewoon?

Langvoeden – gek of gewoon?

Ik ben op een verjaardagsfeest en de woonkamer zit vol gasten. Mijn zoon van 14 maanden is moe en klimt op mijn schoot. Ik weet wat er gaat komen en nog voordat hij een duik in mijn shirt kan nemen, probeer ik hem af te leiden. Dat lukt niet. Hij probeert toch een...

Borstvoeding bij warm weer: wel of geen water geven?

Borstvoeding bij warm weer: wel of geen water geven?

Zes maanden exclusief borstvoeding geven, hoe zit dat eigenlijk in de zomer? Wanneer de dagen langer en warmer worden of er een tropische vakantie op de planning staat, slaat misschien de twijfel toe. Krijgt je baby wel voldoende vocht binnen? Zelf heb je immers ook...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0