Column: Ooit speelden mijn kinderen zelf

door Nynke Bos

‘Zullen we tekenen? Ja, mama moet voor mij een huis tekenen. Hebben jullie zin om met de duplo te spelen? Ja, dan maakt mama een kasteel voor mij. Hup de tuin in! Ja mama moet mijn fiets vasthouden en kijken hoe ik spring op de trampoline.’

Zucht. Het is weekend en ik zou zo graag even iets voor mezelf doen. Al is het maar de afwas, het hoeft niet eens een goed boek te zijn.

Ooit speelden mijn kinderen zelf. Hele dagen waren ze op avontuur door het huis. Ze gingen op vakantie, of zelfs verhuizen! Een rij stoelen was de bus, al het speelgoed werd in onhandige tassen gepropt. Het kleine zusje was de baby die ook mee moest. Er werd winkeltje gespeeld, er werd in de plassen gestampt. Alle poppen waren om de beurt jarig en werden overladen met de prachtigste cadeaus.

Sinds we terug zijn in Nederland verloopt het spelen maar moeizaam. De hoofden en de lijven lijken er te vol voor.

Ongemerkt worden zowel ik als mijn kinderen weer blootgesteld aan een enorme lading prikkels. En dat terwijl we een rustig en regelmatig leven (proberen te) leiden. Er gebeuren geen gekke dingen bij ons thuis. De oudste gaat naar school, de middelste naar de peuterspeelzaal. Als mijn vrouw en ik aan het werk zijn is er een lieve oppas in ons huis. Om zes uur zitten we weer gemoedelijk met zijn vijven rond de eettafel. Ook de weekenden verlopen kalm. Er komt eens iemand spelen, we rijden eens naar een oma. Maar toch. In vergelijking met het leven in Laos is het Nederlandse leven een grote prikkel. Ik merk het zelf aan de todo-lijstjes die weer staan te trappelen in mijn hoofd, aan mijn vermoeide duizelige lijf na een paar uur naar een echt computerscherm gestaard te hebben.

Ik merk het aan de kinderen die niet meer tot spel komen. In het weekend hangen ze aan mama alsof hun leven ervan afhangt. Het is blijkbaar niet niks om mama weer te moeten delen met de wereld, na een jaar zo op elkaar aangewezen te zijn geweest.

En dan is het herfstvakantie. Niemand gaat naar school en met twee ouders die in het onderwijs werken, hoeft er ook niemand weg deze week. Voorzichtig komt de ontspanning terug. We knutselen met z’n allen een poppenhuis van een grote doos en daarna kunnen de moeders achterover leunen en toekijken. Er wordt gespeeld! Daar gaan ze weer op avontuur door het huis, ze fietsen in de tuin en rennen door het bos. De poppen zijn weer jarig en zijzelf zijn drie prachtige prinsessen. Gelukkig, ze kunnen het nog.

Opstaan! Rituelen in de ochtend

Nynke Bos woonde en werkte een jaar met haar gezin in Laos. Nu opent zij, terug in Nederland, haar praktijk voor kindbegeleiding. Haar boek over de wereldse reis met haar gezin is nu te bestellen.

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Meefietsen hoeft niet meer

Column: Meefietsen hoeft niet meer

'Ik weet niet of ik alles wel heb.' Noek zucht en kijkt voor de derde keer vanochtend zijn schoolspullen na. 'Straks kom ik nog te laat.' Frans, Duits, wiskunde en gym. Ja, het klopt. Broodtrommel, waterflesje, appel. Ook dat klopt. Sleutelbos, mobiel, jas, pet. Hij...

Column: Als je alles alleen moet doen

Column: Als je alles alleen moet doen

Een groot nadeel van alleen achterblijven is dat je niet even aan die ander kunt vragen of hij het vuilnis even buiten wil zetten, of de kattenbak even wil verschonen, of even de was wil doen, of even de vaatwasser uit wil ruimen, of nog even naar de winkel wil gaan...

Column: Ouderschap is maatwerk

Column: Ouderschap is maatwerk

Wie aan kinderen begint met het idee dat ze allemaal hetzelfde zijn, komt bedrogen uit. Ieder kind heeft zijn eigen specifieke eigenschappen en behoeften. Zoonlief laat me daarnaast met regelmaat zien dat niet iedere dag hetzelfde kan zijn, omdat hij simpelweg niet...

Tips van Eva bij gezinsuitbreiding

Tips van Eva bij gezinsuitbreiding

Gezinsuitbreiding, hoera! Maar voor de oudste(n) voelt het niet altijd als feest. De aandacht verdelen, de vertrouwde routines staan te wankelen. Bah! Hoe begeleid je je kinderen op weg naar het grote-broers-en-zussenschap? Eva Bronsveld heeft tips. Lekker klagen over...

Stine Jensen over zichzelf als kind, ouder en filosoof

Stine Jensen over zichzelf als kind, ouder en filosoof

Filosoof, schrijver, televisiemaker. Stine Jensen, Deense van geboorte, heeft haar kinderlijke nieuwsgierigheid niet verloren. Nelleke Bos spreekt Stine over haar kindertijd en haar eigen ouderschap. Hoe was je gezin, hoe groeide je op? ‘Ik groeide op met mijn ouders...

Zo maak je kinderen schoon!

Zo maak je kinderen schoon!

Over het schoonmaken en verzorgen van den kinderhuid is meer te zeggen dan: 'koop maar wat bij de drogist'. Daar wordt namelijk van alles verkocht dat je niet op je kind wil smeren. Geloof me, écht niet. Vandaar deze tips van Kiind! Vermijd chemische troep Eerder...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0