Column: Perfect ouderschap bestaat niet

door Robert Tannemaat
robert gezinsgeluk

Sinds enkele weken staat met grote letters het logo van ons bedrijf GezinsGeluk.nu op onze camperbus. Gaaf natuurlijk, maar het maakt ook weer wat los om daarmee zo te gaan staan voor onze kijk op ouderschap. En of het nou echt zo is of alleen maar in mijn hoofd, ik heb het gevoel nu veel meer onder een loep te liggen bij andere ouders. Alsof ik nu zelf alles in mijn ouderschap perfect moet kunnen. Waarbij ‘perfect ‘in mijn brein dan meestal betekent dat wat ik denk dat andere ouders denken over wat goed is.

Is dit een ‘kop boven het maaiveld’-angst? Die vooral in Ouderland – waar twijfel, onzekerheid, en perfectie vaak regeren – gemakkelijk zijn staart roert? Wat het ook is, het werd in me in de afgelopen weken al een paar keer lekker gespiegeld.

Het goede voorbeeld

De eerste keer was toen we Sofie uit school op gingen halen om door te rijden voor een kampeerweekend. Natuurlijk was het druk met ouders en auto’s. We parkeerden even snel onze bus half op de stoep voor school, met de alarmlichten aan. Pieternel spoedde zich naar binnen en ik bleef staan wachten met Simon. Klopte er een vader, gok ik, een beetje boos kijkend op het raampje. ‘Ja, het begint natuurlijk met het geven van het goede voorbeeld’, leerde hij mij de les, al wijzend op ons verse logo. Of ik me even wilde gaan schamen, was mijn innerlijke vertaling. Gevat of scherp reageren was natuurlijk geen optie, dan viel ik helemaal door de mand. Dus dankte ik hem vriendelijke voor het meedenken.

De tweede keer was afgelopen weekend. Weer met de bus naar een camping, op een veld met ouders en kinderen. Midden in onze doelgroep. Maar ja, hoe ga ik dan zelf om met die lastige situaties? Het was zaterdagochtend vroeg. Iedereen sliep nog, zo nam ik aan, want alle ritsen zaten nog dicht en het was stil op het veld. Sofie niet. Die was wakker na een zeer korte nacht (want laat gaan slapen) en ze wilde iets – in mijn ogen best onbenulligs (vergissing dus: voor haar was dit wel belangrijk….) – wat ik anders zag. Het effect van onze onhandige conversatie die daarop volgde was dat ze toch zeker 10 minuten hard, scherp en onafgebroken heeft staan jengelen-huilen-krijsen. En wat ik ook deed – het hielp niets.

In mijn gedachten voelde ik alle ogen en oordelen dwars door alle slaapzakken en tentdoeken heen op mij gericht. ‘Ja, ja, gezinsgeluk. Mmm. Zal wel. Kan niet eens normaal (daar is-ie!) voor z’n eigen kinderen zorgen.’

Doe toch normaal

Die norm! Normaal. Hoe krachtig ontkrachtend! Zelfs als die niet echt aanwezig is, toch beleef ik ‘m en weegt ‘ie mee in hoe ik op dat moment mijzelf en mijn leven ervaar. Perfectiedrang en compensatie vechten om voorrang. En gelukkig ken ik mijzelf langer dan vandaag, zodat ik kan voorkomen erdoor opgeslokt te worden.

De moraal van dit verhaal? Ja, we maken onszelf en elkaar gek met ideeën over wat de norm is of wat goed zou moeten zijn. En ja, ouderschap lijkt hierin met kop en schouders boven alle andere levensgebieden (en het gras) uit te steken. Maar al die verhalen doen er niet toe: we zijn al oké. Allemaal doen we ons best om elke dag zo goed mogelijke ouders te zijn. Wellicht zelfs een tikkie beter dan gisteren.

Robert Tannemaat is naast vader van Simon (2) en Sofie (5) ook trainer en coach bij GezinsGeluk.nu, voor een sterke band én ruimte voor jezelf. 

Verder lezen

Handboek Mindful ouderschap, M. Kabat-Zinn

Unconditional parenting, A. Kohn

Speaking peace, M. Rosenberg

Zelfbeeld: opvoeden is voorleven

12 tips om met je boosheid om te gaan

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Een warm hoopje mens

Column: Een warm hoopje mens

Als ik om half vier wakker word, lig ik op het randje van ons uitklapbed. Mijn nek is stijf en mijn arm heeft te lang in een rare positie gelegen. Ik rol me op mijn andere zij en voel een warm hoopje mens op de andere helft van mijn kussen liggen. Evy is verkouden en...

Babynaam kiezen

Je zal maar van je Noorse vakantie terugkomen met de romantische naam 'Analius' in je hoofd – je baby zal blij met je zijn! Of wat dacht je van het Ierse Fiachra? Maar wij Nederlanders kunnen er ook wat van. Zo vinden ze in Engelstalige landen de namen 'Cock' of...

Het trucje van Dr. Hamilton werkt wel, maar helpt niet

Het trucje van Dr. Hamilton werkt wel, maar helpt niet

'Dr. Hamilton shows how to calm a crying baby. This technique has been utilized by Dr. Bob to quiet infants during office visits. Parents have learned it and have experienced great success at home. You can too.' Dr. Hamilton Demonstrates "The Hold" - How To Calm A...

Column: Vaders voeden niet

Column: Vaders voeden niet

Bijna alle vaders die ik ken vinden borstvoeding het beste voor hun kind. Er zit eigenlijk maar één nadeel aan. Na een tijdje gelukzalig aankijken hoe je partner je kindje voedt, wiegt en aan de borst in slaap laat vallen, krijg je de kriebels. Je komt er als...

Liefde is belangrijker dan voeding

Liefde is belangrijker dan voeding

In de jaren vijftig van de vorige eeuw dachten mensen heel anders over de zorg voor baby’s en over liefde dan nu. Voeding en (fysieke!) warmte was het belangrijkste aan babyzorg. Liefdevolle aandacht als aanraken, knuffelen, vasthouden en troosten was overbodig. Het...

Column: Mazzelkont

Column: Mazzelkont

Het is stralend weer en de luiers zijn op.  Mijn zoon is in januari twee geworden dus het is wel eens tijd om het zonder te proberen. Beide dochters hielden het snel droog, maar ik heb wel eens horen zeggen dat ik met een jongen veel en veel meer moeite zou gaan...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0