Column: Tijd voor jezelf – hoe dan?

door Nelleke Bos

Het begon de eerste weken na de bevalling. Hoe sterk ik ook had verlangd naar het moederschap – en oh, wat heerlijk magisch prachtig was het om nu echt moeder te zijn! -, zo ingewikkeld vond ik ook meteen dat die baby de hele tijd bij me was.

Met de hele tijd bedoel ik: de. hele. tijd. Na een paar weken kwam mijn doula nog eens op bezoek en stelde me gerust: ‘In het begin kun je je baby een paar minuutjes tevreden los van jou laten liggen, misschien net lang genoeg om naar de wc te gaan of te douchen, als je geluk hebt. De tijd zal vanzelf een beetje langer worden. Het is vermoeiend, maar volkomen natuurlijk.’ 

De baby is geprogrammeerd om mijn lijf te voelen, en zich daarmee veilig te weten. Met die kennis kon ik er iets beter tegen dat ik niet langer 1 persoon was, maar 1-plus-1-minimensje. 

There is no such thing as a baby, there is always a baby and someone

~ Winnicott

De dagen dat ik in mijn eentje thuis was met de baby, vielen me zwaar. Als er lief bezoek was, of andere gezinsleden, werd alles een stuk lichter. Dan was het ineens prima om urenlang een beetje rond te hangen met een baby aan of op me.

Tijd voor jezelf, wat is dat?

Na verloop van tijd waren er veel momenten van berusting, overgave en ook frustratie. Zo was ik gewend, al jaren lang, om elke ochtend te starten met een zonnegroet en meer van dat soort yoga-moves. Ik geloof dat het maar liefst twee jaar moederschap kostte om die eigen ruimte weer te claimen.

Ik speel ukelele als mijn kind moet poepen

Een paar trucjes had ik inmiddels wel geleerd: liever douchen mét mijn baby dan niet douchen. Liever yoga mét mijn baby dan geen yoga.

De echte ruimte voor mezelf kwam eigenlijk pas toen ik geen borstvoeding meer gaf – en dat is een goed bewaard geheim, want als echte borstvoedingsfan praat ik liever over de voordelen van borstvoeding dan de nadelen. Sinds mijn borsten weer van mij zijn, kan de rest van mij ook weer vaker los van mijn kind functioneren.

Lekker lezen: Op zoek naar het verloren geluk, Relax mama.

Eigen-tijd-tips

Hoe vind je nu tijd voor jezelf terug, die voor het moederschap zo vanzelfsprekend was? Mijn persoonlijke top drie van tips is als volgt:

  • grijp het moment
  • combineer
  • heb geduld

Grijp het moment als je het herkent. Zoet spelende kinderen? Ik duik in mijn krant/dagboek/op mijn yogamat. Elke minuut is meegenomen.

Combineer: heel vaak is het niet of-of maar en-en in het ouderschap. We leven in een cultuur waarin de behoeftes van het kind centraal staan, maar we kunnen onszelf als ouders niet opbranden ten behoeve van de kinderen. Wij mogen zelf ook opladen. Stel je voor, straks geven we aan onze kinderen een totaal verkeerd voorbeeld mee: dat van uitgeputte leeggelopen ouders. Dat gaan zij op hun beurt weer compenseren als ze later groot zijn. Balans is het toverwoord. Die balans kun je nog een beetje sneller vinden als je er samen naar zoekt. Zoals in de online groepen van Powermama, waar iedereen precies snapt wat je bedoelt.

Dus nu speel ik ukelele (mijn nieuwe hobby) terwijl de kinderen treinbanen of duplo-paradijsjes bouwen. Ik speel ook ukelele als de jongste moet poepen, zodat ik me niet zo dienstbaar en wachtend voel. Ik doe mijn yoga binnen naast de treinbaan of buiten, in het gras naast de zandbak. 

En tot slot: heb geduld. Over een paar jaar willen mijn kinderen niet eens meer met me spelen, zal het huis stil en leeg zijn, en verlang ik terug naar de tijd dat ze aan mij geplakt zaten. Wedden?

Lekker lezen: Op zoek naar het verloren geluk, Relax mama.

Met humor in de opvoeding kom je verder

Taakjes? Een kind kan zeker de was doen

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Handig! Begrijp je kind via spel

Handig! Begrijp je kind via spel

Op een lichtvoetige, maar ook onvoorwaardelijke en natuurlijke manier verbinden met je kind, hoe doe je dat? Nele Flamang weet het. Ze schreef er een boek over en sprak met journalist Drees Koren over het belang én het genot van verbindend spelen.  Hoe ben jij zo gek...

Superkids en doorsnee kinderen

Superkids en doorsnee kinderen

Op een avond hangen mijn dochter en ik languit op de bank voor de buis. Als ik na een korte wc-pauze terugkom zie ik tot mijn verbazing dat de tv op een andere zender staat. Superkids is bezig. Mijn dochter kijkt geboeid naar het scherm. Kinderen acteren als artiesten...

Veranderkracht in coronatijd

Veranderkracht in coronatijd

Een mens gaat eigenlijk vrij slecht op verandering. Groot en klein. Zo hadden wij een poos de deur van de inbouwkoelkast niet vastzitten aan het buitendeurtje. We moesten steeds twee deuren openen voor een simpele handeling. Op een goede dag klaarden we deze klus....

Speel maar met vuur

Speel maar met vuur

‘Houd je kinderen weg bij vuur, want het is gevaarlijk.’ Ronja de roversdochter zou het er niet mee eens zijn. En mijn eigen kinderen evenmin. Zullen we het omdraaien? Voed je kinderen op met vuur, zodat ze leren omgaan met gevaar. Vier zomers geleden kampeerden we op...

Kinderen leren zwemmen in de digitale oceaan

Kinderen leren zwemmen in de digitale oceaan In de offline wereld beschermen we onze kinderen zoveel mogelijk – tot valrugzakken aan toe. Maar online? Daar laten we ze vaak ronddobberen zonder zwemvest. Dat beeld schetste mediapedagoog Marije Lagendijk tijdens een...

Laat je kind eens lekker gevaarlijk doen

Laat je kind eens lekker gevaarlijk doen

In de presentatie hier onderaan, maakt Gever Tulley duidelijk hoe belangrijk het is om kinderen 'gevaarlijke' dingen te laten doen. Is het echt gevaarlijk? Hij bespreekt er vijf van de vijftig die hij heeft opgesteld. In de rol van begeleider helpt hij kinderen bij...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0