Column: Trip down Memory Lane

door Robert Tannemaat
Robert Tannemaat

Ik zit klaar om een nieuwe column te gaan schrijven. Het is donderdag, een dag die ik zo koester: alleen thuis voor mijn eigen werk. Even niets moeten, maar doen waar ik blij van word. Meestal heb ik even een tijdje aanrommelen nodig om van de ‘ik moet’- in de ‘ik wil’-energie te komen. En zo dwaalde ik vanmorgen wat door mijn digitale fotoalbum heen. De filmpjes trekken mijn aandacht.

Filmpjes van een mannenreis met vrienden naar Berlijn. Nou ja mannen, jongens waren we nog. De meeste spreek ik niet meer. Filmpjes van mijn lange reis door Vietnam, tien jaar terug al weer. Het eerste filmpje met mijn lief Pieternel erop (ook tien jaar geleden).

Deze ochtend aan het eind van het jaar wordt een dromerige trip down Memory Lane.

Het gaat zo snel

Tot ik het allereerste filmpje van Sofie bekijk. Net geboren en liggend op de borst van een uitgetelde Pieternel. Grote donkere ogen, wijd open door de adrenaline van de meest bijzondere ervaring die we allemaal meemaken en toch ook weer vergeten: geboren worden.

Haar kwetsbaarheid raakt iets in me. Het volgende filmpje: de eerste keer in bad. Ze huilt een beetje en ik voel die onmiskenbare Sofie-energie door het filmpje heen. Ik ben geraakt door de herkenning van dat unieke wie-zij-is-gevoel. Iets wat ik met mijn ogen dicht herken en op kan roepen. Hebben alle ouders dat, vraag ik me onwillekeurig af?

Nou ja mannen, jongens waren we nog

Het volgende filmpje. Ik open de champagne en proost samen met Pieternel op ons eerste kind. Tjemig. Ben ik dat? Nog steeds een jongen, vind ik.

Ik scrol wat sneller door de grote hoeveelheid babyfilmpjes die dan volgen. In de tummytub, op het aankleedkussen, in de draagdoek, samen met de katten en ineens is ze gaan staan; in de harde wind op het gras langs de Waal. Voor ik het weet, kijk ik naar haar meest recente verjaardag. Vijf jaar al weer.

De jongen in mij is veranderd in een man

Vaderschap maakt de man

Ze wordt snel groot, besef ik. Een cliché dat bij elke ouder voorbijkomt. Maar zij niet alleen groeit. Ik zie mezelf ook groot worden op de filmpjes. ‘Mannen worden vaak pas man als ze vader worden’, vertelde iemand van wie ik veel over het leven heb geleerd tijdens de zwangerschap van Sofie. En ja. Ik zie het terug tijdens mijn wandeling door Memory Lane deze morgen. De jongen in mij is veranderd in een man.

De impact van de aanwezigheid van mijn kinderen in mijn leven is enorm. Vaderschap lijkt vaak zo vanzelfsprekend (‘iedereen doet en kan dit toch?’), is soms lastig, maar o zo bijzonder. Diep dankbaar is wat mijn gevoel op dit moment het beste omschrijft.

Klepper! Ik schrik op. O, ja. De schoorsteenveger zou langs komen. De bel is nog steeds stuk en de brievenbus vervangt al veel te lang zijn taak. Repareren, dat moet ik ook nog doen. Maar nu even niet. Nu geniet ik.

Recensie: Gedichten van een jonge vader

Op pad met je vader: de inwijding van jongen naar man

Robert Tannemaat is naast vader van Simon (2) en Sofie (5) en natuurliefhebber ook trainer en coach bij De Groeierij voor krachtig ouderschap en gelukkige gezinnen (vanaf 1 februari GezinsGeluk.nu). 

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Veranderd lichaam

Column: Veranderd lichaam

Door een zwangerschap krijg je vaak een veranderd lichaam. Tirza kijkt terug op haar lichaam in de kraamtijd van haar tweeling. Ik pak een kraamverband om bloed op te vangen en kies een stevige, grote onderbroek voor steun. Daarna pak ik een trombose-spuit. Na de...

Column: De middagdut in Laos

Column: De middagdut in Laos

Mijn collega verschijnt op het werk met wallen onder haar ogen.  Zo moe is ze,  ze was graag vroeg naar bed gegaan gister. Maar ja, haar kinderen waren weer eens niet voor half 11 in bed te krijgen. Ze hebben zoveel energie die kleuters,  ze rennen maar rond. ...

Column: Eindeloos vaderschapsverlof regel je zo

Column: Eindeloos vaderschapsverlof regel je zo

De afgelopen weken was er weer veel aandacht voor het al dan niet verlengen van het vaderschapsverlof. Het is duidelijk dat Nederland - waar de meeste mannen 2 dagen betaald vaderschapsverlof krijgen - er in vergelijking met andere landen slecht vanaf komt. De...

Column: Op zoek naar groei in hectiek

Column: Op zoek naar groei in hectiek

Iedereen met kinderen weet: alles is anders dan ervoor. En als je net zoals ik bent, probeer je ook de eerste jaren je ‘oude’ leven in stand te houden. Terwijl je tegelijkertijd van baan wisselt, een eigen bedrijf start, een huis koopt en een poging doet om uit te...

Kleine racistjes: wat is ons eigen aandeel?

Kleine racistjes: wat is ons eigen aandeel?

Onze kinderen zijn geen kleine racistjes. We willen onze kinderen immers opvoeden tot respectvolle wijze volwassenen, die hun medemensen gelijkwaardig behandelen, of ze nu wit, zwart of iets daar tussenin zijn. Maar is dat wel reëel? Zonder dat we er erg in hebben,...

Peuterliedjes van Ageeth de Haan over Gonnie en Gijsje

Peuterliedjes van Ageeth de Haan over Gonnie en Gijsje

Gelukkig kwam ik Ageeth de Haan tegen op het hoera-Kiind-op-papier-is-geboren-feestje, en kon ik haar gewoon zelf vertellen wat een hit haar cd bij ons thuis is. Zo, klaar. Dat scheelt weer het gedoe van een recensie schrijven. En voor wie er toch iets meer van wil...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0