Column: Verhuizen

door Nynke Bos

‘Ik wil helemaal niet naar een ander huis. Helemaal niet’, moppert mijn driejarige zoon. ‘Eén mama moet hier blijven met mij.’ Voor hem hoeft het niet, de verhuizing, en dat snap ik best. Hij is erg gesteld op zijn vertrouwde omgeving. Ons huis met het groene hek, onze vaste wandelroutes, de tempel en de speeltuin. Het is een man van gewoontes, en die zullen bruut verstoord worden, dat is zeker. Dat het huis met het groene hek in zijn beleving zijn eerste en enige woonhuis is, maakt het er niet gemakkelijker op. Hij herinnert zich niets meer van ons leven in Nederland. ‘Weet je nog Pim, ons huis met de trampoline in de tuin, dat was toch leuk?’ De raddartjes draaien op volle toeren. Tuin… leuk… ‘Ja. Is dat om te glijden?’ Een groot contrast met zijn grote zus. Anderhalf jaar schelen ze, maar zij weet alles nog van haar Nederlandse verleden. Ze snapt ook goed dat we hier in Laos een jaar zullen zijn en dat we weer terug zullen gaan als iedereen een keer jarig is geweest. Naar ons huis, haar school, oma’s, tantes, vrienden. Ze houdt wel van avontuur en heeft dan ook erg veel zin in de verhuizing. ‘Ik ben wel benieuwd naar die andere stad, misschien is daar ook wel een speeltuin!’

Waar wonen we nou?

De verhuizing zelf is geweldig. Bij gebrek aan een verhuisbedrijf hebben we een songteaw geregeld bij een reisbureau. Een songteaw is in de ietwat bezorgde woorden van mijn moeder ‘een kruising tussen een oude truck en een huifkar’. In twee dagen reizen we naar het zuiden van het land. Onze spullen staan op het dak gestapeld, en wij zitten met z’n vijven in de huifkar. Als we onze straat uitrijden piept Pim naast me: ‘Waar wonen we nou?’ Maar met de wind door zijn bolletje en zoveel mooie dingen te zien onderweg vergeet hij zijn ontheemde gevoel snel.

laos songteaw

Aangekomen in ons nieuwe huis blijft bij Pim toch telkens weer het ontheemde gevoel de kop opsteken. Hoewel hij over veel dingen in het huis enthousiast is. Zo is hij dol op de tuin waar hij de hele dag in zijn onderbroek met water kan spelen. Hij vindt het ook heerlijk om achterop de fiets te zitten en samen over hobbelweggetjes tussen de koeien, kippen en geitjes te rijden.

Blauwe huis Laos

Maar tussendoor zijn er de bokkige mopperbuien. ‘s Morgens kost het hem een paar uur om te accepteren dat we nog steeds in dat blauwe huis wonen. Hij bokt, wil niet ontbijten, verdwijnt de speelkamer in met zijn duplotrein. Als hij daar gestoord wordt, dan is het brullen. En schoppen. Alles is stom.


IMG_20160329_065935

Minstens zo opvallend is het onstuitbare zonnige humeur van mijn oudste dochter. Ze wordt ‘s morgens vroeg zingend wakker en sluipt de woonkamer in. Dat kan ze in dit nieuwe huis zelf, en dat is heerlijk voor iedereen. Ze klimt het aanrecht op om de borden te pakken, dekt de tafel en smeert vast een boterham. Om 7 uur staat ze juichend bij de poort: ‘De monniken, de monniks!’ De monniken lopen grijnzend langs op hun blote voeten. Werkelijk alles in het blauwe huis is leuk. De tuin, de vissen, de kikker, de koeien op straat, de gigantische markt. Een speeltuin lijkt er niet te zijn, maar dat doet niks af aan haar enthousiasme. Ook uitjes zijn fijn. De hele dag op een bootje over de Mekong, beetje klimmen en klauteren op een oud tempelcomplex? Prima! Ze trekt zich niks aan van haar jammerende broertje dat zich benauwd afvraagt of we nu weer aan het verhuizen zijn. ‘Komen we noooooit meer terug in het blauwe huis, helemaal niet?’

IMG-20160224-WA0005

De enige aan wie de hele verhuizing voorbij gegaan lijkt te zijn is de jongste van het stel. Die vindt alles best. Als er maar wat bekende gezichten zijn, en haar Dikkie Dik-boekjes natuurlijk. Het maakt haar niet uit op welke tafel haar bordje staat, in welke tuin haar badje, of waar het zandpaadje naar leidt waar zij op leert rennen. Thuis is waar we wonen. En zo is dat.

IMG_20160412_081749

Nynke woont en werkt een jaar met haar gezin in Laos. In augustus opent zij, terug in Nederland, haar praktijk voor kindbegeleiding.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Douchen

Column: Douchen

Zoonlief lijkt heel veel op zijn mama. Niet wat uiterlijk betreft. Althans, als ik alle anderen om me heen mag geloven, is zoonlief echt een kind van zijn vader. Daar heb ik totaal geen problemen mee. Uiteindelijk gaat het toch om de binnenkant. En laat zijn...

Column: Brandschoon

Column: Brandschoon

De directrice van het kinderdagverblijf waar wij vandaag waren heeft iets met hygiëne. Zei ik dat ze iets met hygiëne heeft? Ik bedoel natuurlijk gewoon dat ze smetvrees heeft, op het neurotische af. Dat lijkt mij onhandig in combinatie met het werken met...

Column: Actualiteitsverlamming

Column: Actualiteitsverlamming

Toen ik journalistiek studeerde, we hebben het nu over zo’n twintig jaar geleden, had ik geen televisie. Internet stond nog in de kinderschoenen, en er lagen geen gratis kranten in de trein. Ik las een dagblad, bij mijn ouders Het Parool, bij mijn vriend thuis Trouw...

Column: Even flink zijn

Column: Even flink zijn

Het is de tweede ochtend deze week dat ik Simon naar de Zonnestraaltjes breng en hij niet wilt dat ik wegga. ‘Bij jou blijven’ zegt hij huilend en klampt zich aan mij vast. Ik voel me vrij machteloos, maar wil dat niet laten zien. In plaats daarvan doe ik hard mijn...

Te veilig gehecht? Dat kan niet!

Te veilig gehecht? Dat kan niet!

In de evolutie is hechting, de band tussen ouders en hun kinderen, een heel oud systeem. En hoe ouder een systeem, hoe belangrijker voor het bestaan als soort. Een mensenbaby wordt zo prematuur geboren dat hij nog jarenlange zorg van zijn ouders nodig heeft om te...

Column: Loslaten

Column: Loslaten

Wanneer je binnen een relatie een kind opvoedt, zijn er vaak verschillen in opvoeding te merken. Er zijn altijd kleine dingen die je zelf anders zou doen. Nog los van de man-vrouw verschillen, die sowieso aanwezig zijn.Zoonlief is zes jaar oud. Een erg...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0