Column: Lekker verwend

door Liv den Duyn

Vroeger was ik een paardenmeisje. Ik fietste de hele omgeving af op zoek naar pony’s die wel een poetsbeurt konden gebruiken. Iedere dag na school maakte ik vijftallen kilometers naar verschillende boerderijen met pony’s. Mijn grote droom was natuurlijk een eigen exemplaar. Na lang wachten kwam deze droom uit. Op mijn 17e jaar, toen ik een eigen inkomen had, kochten mijn ouders de felbegeerde pony voor mij. Een veulen van 1 jaar oud. Ik moest enorm veel geduld hebben voor ik er op mocht gaan rijden, maar juist de eerste twee jaar waren heerlijk. Ik en de pony kenden elkaar door en door voor ik op haar stapte.

Ik besluit dat het maar eens afgelopen moet zijn met dat gezeur

Mag ik een pony? Toe?

21 jaar later heb ik zelf een dochter die gek is op pony’s. De hele week kijkt ze uit naar de manegeles. Iedere dag zegt ze hoeveel nachtjes ze nog maar hoeft te slapen voor ze weer naar de manege kan. En ook bijna iedere dag vraagt ze om een eigen pony. Ik herken haar verlangen maar al te goed en zeg haar iedere keer weer dat ik haar begrijp, maar dat een pony duur is en dat er best veel bij komt kijken. Je moet er iedere dag heen en bent er dan zeker wel twee uur zoet mee. Ook in de winter. De stal moet uitgemest worden en de pony moet eruit, want hij moet zijn energie kwijt. Maar hoe ik ook blijf uitleggen, de vraag om een pony komt dagelijks voorbij. Na vier jaar zeuren besluit ik dat het maar eens afgelopen moet zijn met dat gezeur! Ik ben er helemaal klaar mee. Ik bedenk wat ik kan doen om er vanaf te komen. En na drie slapeloze nachten zie ik het licht. Mijn besluit is genomen. We kopen een pony.

Goed verwend

Een paar maanden later hebben we haar gevonden. Een prachtige Haflinger van 2,5 jaar oud. Mijn dochter is verliefd. En ik stiekem ook. We kopen de pony en mogen haar bij de verkoper in pension laten staan. Mijn dochter is in de zevende hemel. Ook mijn andere twee kinderen zijn op slag verliefd op de lompe maar superaanhankelijke pony. De dagen die erop volgen borstelen ze haar, leggen honderden vlechtjes in haar manen en knuffelen haar helemaal plat.

de kinderen met hun troetelpony

Natuurlijk is ze kei verwend. Nu heb ik mijn kinderen zelf zo verwend. Is dat eigenlijk erg? Ze genieten ervan! Dit heb ik veel liever dan dat ze achter een computer of op de bank voor de televisie hangen.

En het mooie is: ze zijn weer twee uur per dag buiten! Buiten in de stront, op de boerderij.

Column: Samen slapen met een groot kind

Column: Kont spoelen (over een vluchteling in je huis)

Dit was de laatste column van onze maffe Liv. Achter haar computer vandaan, in de stront op de boerderij. 

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

column: Allemaal papa’s voor andere kinderen

column: Allemaal papa’s voor andere kinderen

De peuter begint te begrijpen wat een papa inhoudt. Wat als gevolg heeft dat hij bevriende vaders ‘papa’ noemt, omdat hun kinderen hen ook zo noemen. Kinderlogica voor kinderen zonder vader. Denk ik. Het raakt me dat mijn zoon niet iemand heeft om ‘papa’ tegen te...

Column: Onbetaalbare moederfiets

Column: Onbetaalbare moederfiets

‘40.’ ‘20.’ ‘30.’ ‘25.’ ‘Deal.’ Er zat een sleuteltje in het slot met een rood fluwelen strik eraan Zojuist heb ik bij een fietszaakje mijn uitgewoonde moederfiets verpatst voor 25 euro. Hij was natuurlijk veel meer waard, die fiets. Er konden twee kinderen tussen de...

Autisme begeleiden met natuurlijk ouderschap

Autisme begeleiden met natuurlijk ouderschap

Autisme en natuurlijk ouderschap: het klinkt als een onlogische combinatie. Een kind met autisme vraagt om duidelijkheid, heel veel extra informatie geven die voor andere kinderen vanzelfsprekend is. Autisme begeleiden bestaat volgens de bestaande methodes, zoals Geef...

Column: Eenvoudig leven

Column: Eenvoudig leven

Zes jaar geleden vertrokken hij en ik naar het Duitse Osnabrück. Hij danste in het theater, ik tikte vanuit smoezelige cafeetjes verhalen. Na wat omzwervingen langs Duitse theaters en twee kinderen rijker, vertrokken we een jaar geleden met z’n vieren naar de...

Column: Meefietsen hoeft niet meer

Column: Meefietsen hoeft niet meer

'Ik weet niet of ik alles wel heb.' Noek zucht en kijkt voor de derde keer vanochtend zijn schoolspullen na. 'Straks kom ik nog te laat.' Frans, Duits, wiskunde en gym. Ja, het klopt. Broodtrommel, waterflesje, appel. Ook dat klopt. Sleutelbos, mobiel, jas, pet. Hij...

Column: Weer een kaarsje op de taart

Column: Weer een kaarsje op de taart

De laatste maand van zoonlief als vierjarige is alweer aangebroken. En dan betekent dat het niet lang meer duurt voordat hij officieel leerplichtig wordt. Geen vakanties buiten de vakantieperioden om, geen smokkeldaagjes, gewoon dagelijks verplicht naar school.Wat is...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0