Column: Lekker verwend

door Liv den Duyn

Vroeger was ik een paardenmeisje. Ik fietste de hele omgeving af op zoek naar pony’s die wel een poetsbeurt konden gebruiken. Iedere dag na school maakte ik vijftallen kilometers naar verschillende boerderijen met pony’s. Mijn grote droom was natuurlijk een eigen exemplaar. Na lang wachten kwam deze droom uit. Op mijn 17e jaar, toen ik een eigen inkomen had, kochten mijn ouders de felbegeerde pony voor mij. Een veulen van 1 jaar oud. Ik moest enorm veel geduld hebben voor ik er op mocht gaan rijden, maar juist de eerste twee jaar waren heerlijk. Ik en de pony kenden elkaar door en door voor ik op haar stapte.

Ik besluit dat het maar eens afgelopen moet zijn met dat gezeur

Mag ik een pony? Toe?

21 jaar later heb ik zelf een dochter die gek is op pony’s. De hele week kijkt ze uit naar de manegeles. Iedere dag zegt ze hoeveel nachtjes ze nog maar hoeft te slapen voor ze weer naar de manege kan. En ook bijna iedere dag vraagt ze om een eigen pony. Ik herken haar verlangen maar al te goed en zeg haar iedere keer weer dat ik haar begrijp, maar dat een pony duur is en dat er best veel bij komt kijken. Je moet er iedere dag heen en bent er dan zeker wel twee uur zoet mee. Ook in de winter. De stal moet uitgemest worden en de pony moet eruit, want hij moet zijn energie kwijt. Maar hoe ik ook blijf uitleggen, de vraag om een pony komt dagelijks voorbij. Na vier jaar zeuren besluit ik dat het maar eens afgelopen moet zijn met dat gezeur! Ik ben er helemaal klaar mee. Ik bedenk wat ik kan doen om er vanaf te komen. En na drie slapeloze nachten zie ik het licht. Mijn besluit is genomen. We kopen een pony.

Goed verwend

Een paar maanden later hebben we haar gevonden. Een prachtige Haflinger van 2,5 jaar oud. Mijn dochter is verliefd. En ik stiekem ook. We kopen de pony en mogen haar bij de verkoper in pension laten staan. Mijn dochter is in de zevende hemel. Ook mijn andere twee kinderen zijn op slag verliefd op de lompe maar superaanhankelijke pony. De dagen die erop volgen borstelen ze haar, leggen honderden vlechtjes in haar manen en knuffelen haar helemaal plat.

de kinderen met hun troetelpony

Natuurlijk is ze kei verwend. Nu heb ik mijn kinderen zelf zo verwend. Is dat eigenlijk erg? Ze genieten ervan! Dit heb ik veel liever dan dat ze achter een computer of op de bank voor de televisie hangen.

En het mooie is: ze zijn weer twee uur per dag buiten! Buiten in de stront, op de boerderij.

Column: Samen slapen met een groot kind

Column: Kont spoelen (over een vluchteling in je huis)

Dit was de laatste column van onze maffe Liv. Achter haar computer vandaan, in de stront op de boerderij. 

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: De driejarigengroep

Column: De driejarigengroep

Vandaag is het zover. Zoonlief gaat voor de eerste keer naar de driejarigengroep van de peuterspeelzaal. Leuk voor hem. Minder voor mij. De driejarigengroep vindt namelijk plaats op de ochtend van de dag die wij meestal samen doorbrengen.Vorige week heb ik de...

Adoptie: wachten, wachten…

Adoptie: wachten, wachten…

Laetitia uit België droomt van een kind adopteren. Ze vertelt in drie delen hoe ze dat heeft gedaan. Lees ook het eerste deel van haar verhaal. Intens zwanger Weerom een wonder: niet lang na onze beslissing om met adoptie door te gaan, was ik opnieuw zwanger! De...

Column: Vrouwen met ballen

Column: Vrouwen met ballen

Ik ben inmiddels al weer meer dan een jaar moeder en dat is natuurlijk een mooi moment om de balans op te maken. Wat doet dat nu eigenlijk met je, dat moederschap? En na lang beraad met mijzelf durf ik het volgende te stellen; van het moederschap word je een zacht ei....

Column: Verschillende fases

Column: Verschillende fases

Niet ieder kind maakt dezelfde fases door. Al zijn veel fases een bron van herkenning. Sommigen zijn zo vluchtig dat je ze vergeet totdat je er ineens weer op gewezen wordt. Mijn oud-kamergenootje heeft een dochtertje gekregen en ik ben op kraambezoek geweest om dit...

Column: Geen gejuich voor de luizenvader

Column: Geen gejuich voor de luizenvader

Niets dan lof voor de nieuwe zorgende man. Was vader vroeger een man die vermoeid van de zaak thuis kwam om in de leunstoel te zakken met een pijp en de krant, dat is nu wel anders! De vader van nu draait zijn hand er niet voor om om na een werkdag met de hippe...

Column: Een ander gevoel bij vakantie

Column: Een ander gevoel bij vakantie

Vakantie. Het vergde altijd wat planning en gedoe, maar dan waren we -zodra we op de plaats van bestemming waren- er alledrie ook echt klaar voor. Dan kon het grote genieten beginnen.Nu begint de vakantievoorpret op een heel andere manier. Overleg. Het naast elkaar...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0