Column: Vijf capibara’s in een groen t-shirt

door Anita Borst

We waren de stad in geweest en stonden op de metro te wachten toen ik aangesproken werd door een Schotse man. Of hij op het goede perron stond voor de metro naar het centraal station. Dat stond hij. Mijn zoon hoorde ons Engels praten en besloot ook een duit in het zakje te doen. “One, two, three, four…” Toen hij bij twenty was, wist hij niet meer hoe het verder moest. Ondertussen was de Schotse man bijna omgevallen van verbazing. “How old is he?” Ik vertaalde het voor mijn zoon, en hij antwoordde: “Three!” Met drie vingers in de lucht, voor alle duidelijkheid.

Tja, tellen heeft nu eenmaal zijn interesse. En vreemde talen ook. Dus als wij drie keer een tekenfilmpje kijken waarin in het Engels geteld wordt, dan kan hij het daarna zelf. En vervolgens vraagt hij aan zijn tante hoe het in het Spaans moet. En de ijscoman leert het hem in het Italiaans. De moeder van zijn pleegzusje spreekt Duits, en de eigenares van de snackbar Chinees. En ons jochie maar tellen.

Zijn obsessie voor vreemde talen is inmiddels overgeslagen naar kleuren, kledingstukken en dieren. Steeds vaker moet ik google translate erbij pakken om op te zoeken hoe bijvoorbeeld een capibara in het Italiaans heet, of een t-shirt in het Spaans. En meneer vindt het onbegrijpelijk dat ik geen Chinees spreek.


Voorlopig lukt het nog om onze geheimen in het Engels te bewaren

Vroeger, toen ik klein was, schakelden mijn ouders wel eens over op het Engels als ze eens iets moesten bespreken wat niet voor mijn oren bestemd was. Wij doen het soms ook. Hoe graag ik mijn kinderen ook betrek bij alle facetten van het leven, sommige dingen houden mijn man en ik liever even onder ons, en die dingen kunnen niet altijd wachten tot de kleintjes op bed liggen. Nou zijn het meestal geen praatjes over vijf capibara’s in een groen t-shirt, dus voorlopig lukt het nog wel even om onze geheimen in het Engels te bewaren. Maar ik voorzie dat onze geheimtaal nog voor het einde van de basisschool volledig ontraadseld zal zijn.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ontzettend cool om te zien hoe leergierig die jongen is en hoe makkelijk hij de dingen oppikt. Hij is een wandelend pleidooi voor kind-gestuurd onderwijs. Maar ik vrees dat hij al vóór de brugklas talen spreekt die ik met mijn oude brein onmogelijk nog bij kan leren.

Gelukkig duurt het nog een paar jaar voor we daar zijn. En tot die tijd geniet ik stilletjes van zo’n hoogstverbaasde Schotse toerist die er maar niet over uit kan dat een jochie van drie al in een vreemde taal tot twintig kan tellen. En ik vertel er natuurlijk niet bij dat hij dat van Dora The Explorer heeft geleerd. Laat hem maar lekker denken dat mijn zoon het slimste jongetje van Nederland is, en dat ik de allerbeste, meest educatieve moeder ben. Heeft hij ook weer een mooi verhaal voor thuis.

Het is il capibara trouwens. En la camiseta.

Column: Likjes en kleffe kusjes

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Speelgoed-obesitas

Speelgoed-obesitas

Wat wil je hebben?, vraagt Astrid aan haar zoon Kas die bijna jarig is. Ik weet niet meer wat ik je moet geven. Auto’s heb je al, de i-pad doet het nog, een extra fiets heb je niet nodig en de nieuwste skateboard staat ongebruikt in de garage, verzucht Astrid....

‘Wat willen we als generatie doorgeven?’

‘Wat willen we als generatie doorgeven?’

‘Het onderwijs draagt bij aan een economisch gedreven toekomst en dat maakt onze scholen een verarmende, in plaats van verrijkende omgeving waarin goedbedoelende, door idealen gedreven leerkrachten misschien wel net zo vaak vastlopen als leerlingen.’ Aldus (vrij...

Zo kan je kind helpen in de keuken

Zo kan je kind helpen in de keuken

Leuk hoor, helpen in de keuken. Maar hoe regel je dat nou, zonder dat de boel in chaos eindigt, er tere vingertjes in plakjes gaan of kleine hoofdjes van het aanrecht kukelen? Want dat het goed is voor kinderen om mee te helpen in de keuken, is best logisch. Niet...

Nieuws: Weer een reden waarom straffen een slecht idee is

Nieuws: Weer een reden waarom straffen een slecht idee is

Uit een onderzoek waarin honderd kinderen tien jaar lang werden gevolgd blijkt dat kinderen met stress, op latere leeftijd risico's slecht inschatten en niet goed leren van hun fouten. Zo blijkt maar weer dat het knuffelbeleid dat sommige (jeugd)zorginstellingen in...

9 keer waarom kinderen leermeesters zijn

Bij het grootbrengen van kinderen wordt er vaak gekeken naar wat wíj kinderen willen meegeven. Terwijl we juist ook een heleboel kunnen leren van hen. Vanwege de unieke manier waarop ze in het leven staan en de wereld bekijken. We zetten daarom een paar...

Praten met je peuter: zorg dat je elkaar begrijpt

Praten met je peuter: zorg dat je elkaar begrijpt

Het leven is druk. We hebben allerhande verplichtingen: werk, huishouden, sociale contacten en onze hobby's. We zijn bijna elke minuut van de dag bezig om alle ballen hoog te houden. Voor je het weet is de dag omgevlogen en heb je eigenlijk niet stilgezeten. Maar...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0