Column: Vijf capibara’s in een groen t-shirt

door Anita Borst

We waren de stad in geweest en stonden op de metro te wachten toen ik aangesproken werd door een Schotse man. Of hij op het goede perron stond voor de metro naar het centraal station. Dat stond hij. Mijn zoon hoorde ons Engels praten en besloot ook een duit in het zakje te doen. “One, two, three, four…” Toen hij bij twenty was, wist hij niet meer hoe het verder moest. Ondertussen was de Schotse man bijna omgevallen van verbazing. “How old is he?” Ik vertaalde het voor mijn zoon, en hij antwoordde: “Three!” Met drie vingers in de lucht, voor alle duidelijkheid.

Tja, tellen heeft nu eenmaal zijn interesse. En vreemde talen ook. Dus als wij drie keer een tekenfilmpje kijken waarin in het Engels geteld wordt, dan kan hij het daarna zelf. En vervolgens vraagt hij aan zijn tante hoe het in het Spaans moet. En de ijscoman leert het hem in het Italiaans. De moeder van zijn pleegzusje spreekt Duits, en de eigenares van de snackbar Chinees. En ons jochie maar tellen.

Zijn obsessie voor vreemde talen is inmiddels overgeslagen naar kleuren, kledingstukken en dieren. Steeds vaker moet ik google translate erbij pakken om op te zoeken hoe bijvoorbeeld een capibara in het Italiaans heet, of een t-shirt in het Spaans. En meneer vindt het onbegrijpelijk dat ik geen Chinees spreek.


Voorlopig lukt het nog om onze geheimen in het Engels te bewaren

Vroeger, toen ik klein was, schakelden mijn ouders wel eens over op het Engels als ze eens iets moesten bespreken wat niet voor mijn oren bestemd was. Wij doen het soms ook. Hoe graag ik mijn kinderen ook betrek bij alle facetten van het leven, sommige dingen houden mijn man en ik liever even onder ons, en die dingen kunnen niet altijd wachten tot de kleintjes op bed liggen. Nou zijn het meestal geen praatjes over vijf capibara’s in een groen t-shirt, dus voorlopig lukt het nog wel even om onze geheimen in het Engels te bewaren. Maar ik voorzie dat onze geheimtaal nog voor het einde van de basisschool volledig ontraadseld zal zijn.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ontzettend cool om te zien hoe leergierig die jongen is en hoe makkelijk hij de dingen oppikt. Hij is een wandelend pleidooi voor kind-gestuurd onderwijs. Maar ik vrees dat hij al vóór de brugklas talen spreekt die ik met mijn oude brein onmogelijk nog bij kan leren.

Gelukkig duurt het nog een paar jaar voor we daar zijn. En tot die tijd geniet ik stilletjes van zo’n hoogstverbaasde Schotse toerist die er maar niet over uit kan dat een jochie van drie al in een vreemde taal tot twintig kan tellen. En ik vertel er natuurlijk niet bij dat hij dat van Dora The Explorer heeft geleerd. Laat hem maar lekker denken dat mijn zoon het slimste jongetje van Nederland is, en dat ik de allerbeste, meest educatieve moeder ben. Heeft hij ook weer een mooi verhaal voor thuis.

Het is il capibara trouwens. En la camiseta.

Column: Likjes en kleffe kusjes

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Is je kind woest? Niets mis met een beetje temperament

Is je kind woest? Niets mis met een beetje temperament

Boze peuters, ze plakken jou graag achter het behang! Wil je kind in een boze bui van alles door het huis gooien? Zelfs de liefste, meest afgestemde ouders komen dit bij hun kind tegen. Energie moet eruit, dus helemaal voorkomen kun je het niet. Maar kinderen kunnen...

Zomervakantie, 6 weken vrijaf, júist als je dyslexie hebt

Zomervakantie, 6 weken vrijaf, júist als je dyslexie hebt

Stel:  je bent een kind en je hebt dyslexie. Iedereen om jou heen helpt jou om het makkelijker voor je te maken. Op school ondersteunen ze je door het geven van extra uitleg, je volgt een dyslexie-begeleidingstraject (elke week 50 minuten lezen met een dyslexiecoach)...

Is smartphone- en schermvrij opvoeden radicaal?

Is smartphone- en schermvrij opvoeden radicaal?

In een wereld waarin altijd online de standaard is, voelt je kind smartphone- en schermvrij opvoeden als een daad van verzet. Een radicaal besluit. En dat kan reacties oproepen. “Mag jouw kind nog geen telefoon?” "Zo leren ze het niet en krijg je juist problemen...

Column: Tijd voor jezelf – hoe dan?

Column: Tijd voor jezelf – hoe dan?

Het begon de eerste weken na de bevalling. Hoe sterk ik ook had verlangd naar het moederschap - en oh, wat heerlijk magisch prachtig was het om nu echt moeder te zijn! -, zo ingewikkeld vond ik ook meteen dat die baby de hele tijd bij me was. Met de hele tijd bedoel...

Hoogbegaafde kinderen versnellen niet

Hoogbegaafde kinderen denken en leren sneller. Ze hebben een beter geheugen dan gemiddeld intelligente kinderen. Daarnaast kunnen ze onder andere heel goed de bestaande kennis met nieuwe kennis combineren en originele oplossingen bedenken. Een hoogbegaafde leerling...

Wat kun je leren van kindertekeningen?

Wat kun je leren van kindertekeningen?

De overeenkomsten tussen de tekeningen van mijn jongste zoon en die van mijn oudste zoon op dezelfde leeftijd zijn geen toeval. Kinderen blijken een universele ‘taal’ te hebben waar het beeldende expressie betreft. Een taal die landsgrenzen, culturen en tijdsbestek...

LEES GRATIS HET INTERVIEW MET ALFIE KOHN

Het interview met de grondlegger van het onvoorwaardelijk opvoeden in je mailbox? Je ontvangt meteen ook de Kiindnieuwsbrief vol inspiratie (uitschrijven mag).

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0