Column: Waardering werkt

door Jeroen de Jong

Thijn zit met de blokken te spelen. Hij is twee jaar oud en bouwt een tunnel, een brug of een kasteel – of alle drie tegelijk – waar de rails van zijn houten trein onder door kan rijden. Wendy zit met een slapende, pasgeboren Noek op schoot en een vriendin verbaast zich over de enorme bos haar op zijn kleine hoofdje. Ik kom uit de keuken met een verse lading beschuit met muisjes. Thijn springt op van zijn blokken en kan niet wachten om de bordjes met beschuiten uit te delen.

Waardering

Terwijl hij rond gaat, zeg ik: ‘Wat fijn dat je me helpt, Thijn. Super!’
‘Maar…?’ vraagt de vriendin van Wendy. Ik kijk haar verbaasd aan. ‘Er komt nu toch zeker een ‘maar’? Volgens de regels van positieve feedback geef je eerst je waardering en zeg je daarna waar je kritiek op hebt. Dat werkt vast ook zo met kinderen opvoeden.’ Ik heb geen ‘maar’, mijn waardering is oprecht, spontaan en belangeloos. En Thijn gaat weer verder met bouwen, zonder te laten blijken dat hij mij gehoord heeft.
Maar dat heeft hij wel. En in de twaalf jaren die volgen, hoort hij het meer dan
regelmatig. Net als de andere kinderen. Roos die haar kamer die onverwachts heeft opgeruimd. Noek die elke zaterdag trouw meegaat met boodschappen doen. Thijn die urenlang aan een auto zit te knutselen. Ik word blij van wat ik zie en dat zeg ik tegen ze.
Net als de keren dat ik tijdens een lange autorit ruzie op de achterbank verwacht en ereen oase van rust ontstaat op de snelweg. Wanneer we eindeloos kunnen stoeien, voorlezen, spelletjes doen. Of als ik na schooltijd een half uur – of langer – rustig een boek kan lezen terwijl er om me heen gespeeld en huiswerk gemaakt wordt.
Met aandacht geven aan de fijne dingen, momenten en gebeurtenissen, krijg je er meer van terug.

Ritueel van waardering

Om de kinderen bewust bij het waarderen te betrekken, hebben we het ook wel eens
geprobeerd te vangen in een ritueel. Een pot of tafel waar we briefjes in deden met dingen die we fijn vonden en waar we blij van werden. Of na het eten iedereen vragen wat er vandaag voor mooie dingen zijn gebeurd. Maar die initiatieven verzanden bij ons al snel. De pot verdwijnt, de briefjes zijn op en na het eten moeten we snel door naar de judo of dansles. Structuur is, zeg maar, niet echt ons ding.
Maar de waardering werkt toch. Met aandacht geven aan de fijne dingen, momenten en gebeurtenissen, krijg je er meer van terug. Noek is ontzettend gul met vertellen over wat hij allemaal fijn vindt. ‘Ik vind het zo fijn dat ik altijd met jou boodschappen ga doen. Het is gezellig, we zijn even samen en we hebben altijd lol.’ Roos ontvangt haar portie waardering – voor het feit dat ze opruimt of zichzelf na het douchen afdroogt – soms met een lichtelijk verbaasde ‘Oh, echt?’ Maar ze komt me daarna wel vaak een knuffel geven.
En Thijn is altijd een kind van weinig woorden geweest. Nadat hij een half uur in de
kou bezig is geweest met het plakken van zijn band, loop ik naar buiten. Alles is klaar, maar hij krijgt de buitenband niet op de velg. ‘Kom maar,’ zeg ik. En het is zo gepiept. Band oppompen, spullen opruimen en snel naar binnen. ‘Fijn dat je dit zelf kunt,’ zeg ik terwijl ik een ketel water opzet. Thijn kijkt op van het handen wassen. ‘En fijn dat jij me hielp.’
Jeroen de Jong is vader van Thijn (2002), Noek (2005) en Roos (2008) en inspireert mannen de beste vader uit zichzelf te halen via praktijkvader.nl.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: Tweedeling

Column: Tweedeling

Het gebeurde ergens rond de eerste verjaardag van onze zoon. “Zo, en wanneer komt de tweede?" Mijn man en ik keken elkaar die allereerste keer vertwijfeld aan. Het was een onderwerp waar we serieus nog niet over hadden nagedacht. Ons leven liep lekker, we...

Lekker vies worden op school De Hofakker

Lekker vies worden op school De Hofakker

Inspirerende scholen, ze zijn er genoeg! We delen graag de verhalen van blije ouders. Deze keer: Veerle van der Zee, die haar zoon op De Hofakker vlakbij Zutphen heeft. Laatst zat ik met mijn zoon van zes in de trein terug naar huis. Ik zag medereizigers naar hem...

Een drukte van jewelste bij mij thuis

Een drukte van jewelste bij mij thuis

Ons huishouden bestaat uit twee jongens, één van drie en één van zes jaar, en onze kater Bo. Een gezellige drukte met vooral veel beweging en geluid. Geluid dat me de hele dag blijft achtervolgen, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Mijn jongste zoon kan heerlijk...

Column: Alles onder controle

Column: Alles onder controle

Op sommige dagen vraag ik me af wie toch die vrouw is die naast me loopt in de spiegeling van een etalageruit. Ruim dertig plus, bloemetjesjurk, hoge hakken, een peuter in haar kielzog, een baby onder haar jas. Ze ziet eruit als een Echte Volwassene. Zo eentje die...

Peuterliedjes van Ageeth de Haan over Gonnie en Gijsje + winactie

Peuterliedjes van Ageeth de Haan over Gonnie en Gijsje + winactie

Gelukkig kwam ik Ageeth de Haan tegen op het hoera-Kiind-op-papier-is-geboren-feestje, en kon ik haar gewoon zelf vertellen wat een hit haar cd bij ons thuis is. Zo, klaar. Dat scheelt weer het gedoe van een recensie schrijven. En voor wie er toch iets meer van wil...

Column: Een zwanger voorgevoel

Column: Een zwanger voorgevoel

Ik voel ineens dat ik zwanger ben. Zomaar, uit het niets. Sommige dingen vóel je! Vanuit je onderbuik of fingerspitzen of misschien gewoon omdat het niet de eerste keer was, maar ik voelde het dus. Lastig, want ik zat net in de auto onderweg van mijn ouders naar huis....

0