Column: Ziekenhuis in Laos

door Nynke Bos

‘Broem broem. Stop, hier is het ziekenhuis. Is hier een dokter? Nee, kom kind. Deze dokter weet het niet, we gaan naar een ander ziekenhuis. Broem.’ Zo speelt mijn dochter doktertje. En dat is helaas niet zo gek.

Het is vrijdagavond zes uur, en we zijn moe maar voldaan na een werkweek. We zijn net de tafel aan het dekken als we buiten een hoop lawaai horen. Gauw kijken! Een man in een wit ruimtevaartpak loopt door ons straatje met een enorme bladblazer. Er loopt een mannetje voor hem uit zonder pak en bladblazer, hij roept en gebaart dat iedereen naar binnen moet. De buren verzekeren ons dat we echt naar binnen willen en de ramen moeten sluiten. We gaan naar binnen, maar ramen sluiten zit er niet in. De ramen bestaan uit hor met traliehek. Al gauw merken we hoe jammer dat is. De bladblazer blijkt een gifspuit, tegen denguemuggen, horen we later. In no time staat ons hele huis blauw. We kruipen met de kindjes in de keuken achterin het huis. Aan deze kant van het huis zijn geen ramen of deuren. Het stinkt, we voelen ons benauwd en misselijk. We zitten als ratten in de val.
IMG_20160419_095007

Die avond wordt mijn oudste dochter jammerend wakker met dikke ogen. Het ene oog kan op een kiertje open, het ander is een dikke bol. Dit is niet goed. We moeten naar een dokter. Met de overbuurvrouw rijd ik naar ziekenhuis 1. Helaas, hier is geen arts aanwezig vanavond. In ziekenhuis 2 sjouw ik mijn dochter door holle donkere gangen en kom uiteindelijk in een kamertje met een paar witte jassen. De witte jassen drukken omstebeurt op het oog. Kijken elkaar aan met grote vraagtekens boven hun hoofd. Ze bekijken de sproetjes op haar been ook uitgebreid. Heel interessant. Dan verandert het vraagteken in een lampje ‘Een spuit! Mogen we haar een spuit geven? Wat er in die spuit zit, dat kunnen we helaas niet uitleggen.’ Wegwezen hier. Onderweg naar ziekenhuis 3 begin ik mij zorgen te maken. Wat nou als er echt iets dringends is, hoelang rijd ik dan rondjes door de stad op zoek naar een dokter? In ziekenhuis 3 worden we direct in keurig Engels geholpen. Antihistamine tegen de allergische reactie, bloedtest om infectie uit te sluiten. Niks van te zeggen.

IMG_20160421_165443 De volgende keer dat ik een dokter nodig heb, ben ik voorbereid. Ik weet nu in welk ziekenhuis ik moet zijn. Dezelfde dochter heeft krentenbaard die maar uit blijft breiden en heeft een crème nodig. Maar nee, in Laos bestaan geen zekerheden. Een andere arts heeft dienst en deze jongeman doet niet aan krentenbaard. Het is vast eczeem en ik zal naar de huidspecialist aan de andere kant van de stad moeten fietsen. Dat is de dag waarop thuisarts.nl mijn beste vriend wordt. Ik zoek voortaan zelf op wat ik nodig heb en koop het bij de apotheek. Lekker Lao. Want vrijwel alles kun je bij de apotheek halen zonder recept. Heb je keelpijn? Dan koop je gauw een kuurtje antibiotica. Zware pijnstillers en de pil haal je gewoon in de supermarkt, wel zo makkelijk.

Gedurende het jaar leer ik meer over de gezondheidszorg in Laos. Zo lees ik bijvoorbeeld in de Vientiane Times dat er plannen zijn om de opleiding van het verplegend personeel op te krikken zodat zij met hun diploma ook in het buitenland zouden kunnen werken. Ook hoor ik schrijnende verhalen over zoektochten naar fatsoenlijke zorg. Een collega die moet vechten voor de gezondheid van haar zoontje die geboren is met een relatief simpele afwijking. Ze gaat van dokter naar dokter, niet wetende welke ze kan vertrouwen en wie de kennis in huis heeft om hem te helpen. Telkens een nieuw medicijn, die ze een paar dagen uitprobeert. Als het niet meteen werkt stopt ze er maar mee.
IMG_20160421_165318

De lievelingsjuf van onze jongste kampt met een gezwel in haar keel. Geen arts weet wat hij ermee aan moet dus wordt haar rust voorgeschreven. Ze trekt een paar maanden bij haar ouders in. In het dorp waar haar ouders wonen kan de sjamaan haar misschien helpen met zijn kruidendrankjes. Naar Thailand, waar de medische zorgen vele malen beter is, kan ze niet omdat ze geen paspoort heeft.

Een andere collega klaagt over haar tandarts. Zij wil de groeven in haar kiezen schoon en afgevlakt hebben, hij staat erop een paar kiezen te trekken. ‘Morgen nog maar eens proberen’, zucht ze. Die discussie hebben ze blijkbaar vaker gehad.

In het gloednieuwe winkelcentrum zit een gloednieuwe opticien. Even ogen meten, en misschien een leuk montuurtje uitzoeken. Ik word direct geholpen en neem plaats achter het hypermoderne meetapparaat. Alles zoemt automatisch verder en dichtbij. Er komt een keurige meting uitrollen. -0.5 en -0.75. Ik mag meteen brillen passen. Eerst krijg ik -1 op mijn neus. ‘Zie je nu goed? Nee? Eens kijken of -2 dan lekkerder zit.’

Nynke woont en werkt een jaar met haar gezin in Laos. In augustus opent zij, terug in Nederland, haar praktijk voor kindbegeleiding.

Boekentips

Word lid

In onze fijne online community verbind je met gelijkgestemden

Verder lezen

Column: zaaien voor de toekomst

Column: zaaien voor de toekomst

‘Kijk ’n slak!’ roept mijn peuter uitbundig tegen de buurvrouw die in haar auto langsrijdt en stopt voor een praatje. Shane en ik tuinieren. Vinden we leuk. Of althans, ik vind een tuin leuk en Alex hield hem daarom bij, maar nu Alex er niet meer is moet ik toch echt...

Column: Kloofhout, koek en kattenvoer

Column: Kloofhout, koek en kattenvoer

Ik was een dag alleen thuis met de kinderen. In de ochtend hadden we samen gespeeld en ’s middags wilde ik even wat voor mijzelf doen. Aan de overkant van de straat hebben we een moestuin die we nu vooral gebruiken als houtopslag. In het najaar timmerde ik er een...

Column: Aanbod en aanvaarding

Column: Aanbod en aanvaarding

We kennen een stel, ontmoet tijdens de 'Samen Bevallen' cursus van onze beide eerste kinderen, dat drie kinderen heeft. Een meisje, wat twee weken ouder is dan onze zoon, en nog twee meiden van net één jaar, een echte tweeling. Iedere keer dat ik ze zie, doe ik weer...

Opvoedvisie: waarom je van je regels mag afwijken

Opvoedvisie: waarom je van je regels mag afwijken

Je opvoedvisie staat als een huis. Je hebt het allemaal zo goed bedacht: hoe je het aan gaat pakken als je kind er straks is. Maar dan is je kind er eenmaal en gaan ook andere mensen zich met je kind bemoeien. Dan loopt er wel eens iets anders dan hoe je het zou...

EHBO-post bij ouderschap van Celia Ledoux

EHBO-post bij ouderschap van Celia Ledoux

Een baby brengt behalve snoezigheid, veel vragen en soms problemen in huis. Veel ouders trekken dan de kaart van de grote Trek-Je-Plan-show. In de praktijk komt dat in het beste geval neer op aanmodderen en het warm water heruitvinden. In een slechter geval op jezelf...

Column: Leg je je kind je eigen principes op?

Column: Leg je je kind je eigen principes op?

Als mens en als moeder heb ik allerlei toffe ideeën over wat belangrijk en goed is in het leven. Je ontwikkelt in de loop van de tijd een visie die je steeds verder aanscherpt en indien nodig hier en daar herziet. Daar vloeien weer principes en overtuigingen uit voort...

GRATIS EDITIE KIIND

Lees Kiind stiekem lekker gratis. Download editie OER! Je ontvangt meteen ook de nieuwsbrief vol inspiratie - waarvoor je je ieder moment kunt uitschrijven.

Het is gelukt, we gaan een mail naar je typen! (check ook je spamfolder)

0