We komen terug van een weekendje weg. Het is bijna tijd om te eten, en de kids rennen vol energie rond. We ruimen de spullen uit de bus op en aansluitend koken we wat. Soep met van alles wat over is van het weekend.
Terwijl het ratelen en zingen doorgaat, proberen we de modder van de handen van de kinderen te spoelen. Ook even later netjes aan tafel zitten ze nog helemaal in hun spel. Wij zijn moe en knikkebollen bijna. Soezig van een heel weekend buitenzijn.
Sofie klimt op de vensterbank en bevraagt Pieternel welke pagina’s ze uit een kortingsboekje mag scheuren en welke niet. Pieternel doet zichtbaar haar best om haar soep te eten, rustig voor zichzelf te zorgen en tegelijkertijd Sofie te antwoorden.
In mijn ooghoek zie ik met een mooie boog het gele staafje in Sofies soep verdwijnen
Simon is ondertussen de tafel overgestoken en naast mij komen zitten op de plek van Sofie. Hij heeft een stuk speelgoed meegenomen met vier felgekleurde houten staafjes in een blok hout. Als je een staafje naar beneden duwt en het los laat, schiet dat staafje omhoog door de springveren onderin. Simon is er druk mee in de weer.
In mijn ooghoek zie ik met een mooie boog het gele staafje in Sofies soep verdwijnen. Simon is er door geïnspireerd en schuift de soepkom dichter bij het blok met de springveertjes. De groene pen schiet over de kom heen. De blauwe gaat minder makkelijk. (Zijn tweejarige motoriek maakt dat hij nog niet altijd snel genoeg zijn vingertje terug kan trekken van het staafje zodat deze in het blok blijft zitten.) Na drie pogingen haalt hij het blauwe staafje uit het blok en gooit het in de soep. De laatste, rode, pen plonst na twee pogingen ook in de kom.
‘O, oh,’ zegt hij en kijkt trots glimlachend op.
Ik grinnik bij het zien van het schouwspel, genietend van ons Jan-Steen-diner, terwijl Sofie aan de andere kant van de tafel nog steeds vanaf de vensterbank onafgebroken Pieternel bevraagt over van alles en nog wat.
Pieternel heeft van de hele staafjessoepaffaire nauwelijks iets meegekregen en ik praat haar bij.
We grinniken allebei. Ze concludeert: ‘Dit is een columnwaardig etentje.’
Robert Tannemaat is naast vader van Simon (2) en Sofie (5) en natuurliefhebber ook trainer en coach bij De Groeierij voor krachtig ouderschap en gelukkige gezinnen.
http://kiind.nl/article487/
