Daar sta ik dan op een drukke weg met de autodeur open. Mijn krijsende zoontje van twee jaar dubbel te vouwen in zijn autostoeltje. Zijn hele lijf strekt hij uit. Zo krijg ik de gordel niet vast en ik moet door naar een volgende afspraak. ‘Als je nou toch eens mee zou werken’, roep ik, ‘dan zou het voor jou en voor mij veel makkelijker zijn’.
Binnen één seconde een driftkikker
Het is zo’n vrolijk mannetje – tot het moment dat het niet gaat zoals hij in zijn hoofd heeft, of als hij iets niet mag. En als je twee jaar bent, zijn er best veel van dat soort momenten. ‘s Ochtends mee moeten om je grote zus naar school brengen, het zwarte zand uit de tuin scheppen, gezonde dingen eten en niet alleen maar boterhammen met chocoladepasta. Binnen één seconde verandert dat lieve vrolijke kind dan in een kleine stampende driftkikker.
Van kwaadheid draait hij al liggend rondjes op de grond
Geen enkele indruk
Ik doe enorm mijn best om de situatie te veranderen. Van alles-maar-goedvinden en toestaan tot het allemaal nog een rustig uitleggen, een beloningsysteem met stickers, hem even af laten koelen op de gang en zelf ook heel boos worden. Het maakt allemaal geen en-ke-le indruk. Ik zie niet meer wat ik nu nog meer kan doen.
Niets veranderen
Tot het moment dat tijdens het koken mijn zoontje aan mij vraagt of ik mee blokken ga bouwen. Ik geef aan dat het nu niet kan en hij gaat compleet door het lint. Hij schreeuwt de longen uit zijn lijf en draait al liggend rondjes op de grond van kwaadheid. Ik sta erbij en doe voor het eerst helemaal… niets. Ik laat hem gaan en probeer het niet op te lossen of te veranderen.
Er gebeurt iets totaal onverwachts. Hij staat na een tijdje brullen weer op en gaat op zijn gemak bouwen. Hij kletst volop en stapelt alle blokken op elkaar. Wat hij voelde mocht er helemaal zijn, doordat ik niets deed en dit was het effect. En nee, dit was niet eenmalig of een gelukje. Deze ‘niets-doen-aanpak’ heeft tot op de dag van vandaag nog steeds hetzelfde resultaat.
Als je echt iets wilt veranderen, doe er dan eens helemaal niets aan; laat er zijn wat er is. Dan houd je ook nog tijd over om mee blokken te gaan bouwen.
Wat ook kan helpen: van regels naar rituelen!
Lees ook de zomereditie van Kiind: bijna 250 pagina’s NIETS!
Marga Huis in ‘t Veld is moeder van Lizzie en Noah en ervan overtuigd dat als er iets is wat je aan wilt kind veranderen, je bij jezelf moet beginnen. Ze helpt gezinnen als kindercoach en kindertolk in haar coachingpraktijk BinnensteBoven.
http://kiind.nl/article503/
